Αριστερά που ερωτευόμαστε αλλά δεν παντρευόμαστε, αψιμαχίες της πολιτικής γερουσίας που στην καλύτερη περίπτωση έχει ως μοναδικό όραμα την ανυπαρξία οράματος, ξύλινος πολιτικός λόγος χωρίς ίχνος αίσθησης της καθημερινότητας του πολίτη του 2014, και εικόνα που εξυμνεί το μη
χείρον βέλτιστον.
Τα εκατομμύρια των ΕΣΠΑ σφυρίζουν σαν σφαίρες πάνω απ τα κεφάλια των απογοητευμένων και εξαθλιωμένων οικογενειαρχών που δεν ξέρουν τι τους ξημερώνει και από τους οποίους απαιτείται και χειροκρότημα.Τα ΕΣΠΑ των νυν και τα ΕΣΠΑ των επόμενων. Το ερώτημα είναι θα ξΕΣΠΑσει ποτέ αυτός ο κόσμος?
Οι νέοι (όχι μόνο σε ηλικία) υποψήφιοι θα έπρεπε κανονικά να είχαν εύκολο έργο. Το έκαναν μόνοι τους όμως να φαίνεται δύσκολο.Φτάσαμε σε σημείο να τσακώνονται σαν κοκόρια οι υπόλοιποι και να κάνουν τον Χατζησυμεωνίδη να αισθάνεται ως θεατής καίσαρας σε αρένα.
Κρίμα στον τόπο, κρίμα στους πολίτες που αναγκάζονται να επιλέξουν όχι με κριτήριο της ελπίδας αλλά με εξαναγκασμό για μια διαχειριστική τυπική διαδικασία.
Δεν ακούσαμε ούτε τη παραμικρή φρέσκια ιδέα. Δεν μας δημιουργήθηκε η παραμικρή ελπίδα.Μας ζητούν να προσλάβουμε κατεδαφιστές για να ξαναχτίσουμε τα ίδια κτίρια με τα ίδια συντρίμμια.
Κορυφαία στιγμή το λεκτικό λάθος του Κουμπάνη που μπέρδεψε την EUROPA NOSTRA με την ΚΟΖΑ ΝΟΣΤΡΑ. Λέτε να το κανε επίτηδες?
Καστοριά: Ορα-μα-τότης μηδέν.
