Τα τηλέφωνα
“πήραν φωτιά” μεταξύ των dealing room μεγάλων εγχώριων και ξένων
τραπεζών με αφορμή την απόφαση του Γ’ Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων,
καθώς την ώρα που η χώρα αναζητά το δρόμο της στις ξένες αγορές, ενεργά
στελέχη από χρηματοοικονομικά ιδρύματα βρίσκονται με βαριές ποινές.
Κι αυτό τη στιγμή
που το υπουργείο Δικαιοσύνης εξετάζει ρύθμιση για την
επιεικέστερη ποινική αντιμετώπιση
όσων έχουν καταχραστεί χρήματα του δημοσίου και αυτοβούλως τα
επιστρέφουν πριν ασκηθεί η δίωξη τους ή μετά τη δίωξή τους και πάντως
πριν από την καταδίκη.
Την ίδια ώρα, όμως, στην υπόθεση του σύνθετου ομολόγου των 280 εκατομμυρίων
που κατέληξε σε 4 Ταμεία το 2006 -07, οι ποινές που επεβλήθησαν από το Γ
τριμελές εφετείο κακουργημάτων στους 13 κατηγορουμένους ήταν βαριές,
παρά το γεγονός ότι το σύνθετο ομόλογο επεστράφη, χωρίς τελική ζημία.
Πάντως το δικαστήριο επιδίκασε με αναστολή τις ποινές, ώστε να κριθούν
όλο σε δεύτερο βαθμό, αφήνοντας όμως άφωνες τις αγορές για το πώς τελικά κρίνονται σύνθετες, αλλά συνήθεις διεθνώς χρηματοκοικονοικές εργασίες…
Υπενθυμίζεται ότι
για την υπόθεση της αγοράς του δομημένου ομολόγου, αξίας 280
εκατομμυρίων ευρώ, από ασφαλιστικά ταμεία την περίοδο 2006-2007,
καταδικάσθηκαν σε πολυετείς καθείρξεις οι τότε
επικεφαλής των ταμείων, οι υπεύθυνοι των εμπλεκόμενων χρηματιστηριακών
εταιρειών και της εμπλεκόμενης τράπεζας καθώς και δύο λογιστές.
Αντίθετα, κρίθηκε αθώος ο άλλοτε Ειδικός Γραμματέας του υπουργείου
Απασχόλησης, Ευγένιος Παπαδόπουλος, που είχε καθίσει στο εδώλιο για την κατηγορία της υπόθαλψης εγκληματία.
Οι ποινές
Με την απόφασή του, το δικαστήριο επέβαλε ποινές 20ετούς κάθειρξης
στους υπευθύνους των ασφαλιστικών ταμείων που την περίοδο 2006- 2007
αγόρασαν -υπερκοστολογημένο σύμφωνα με τη δικογραφία- το δομημένο
ομόλογο αξίας 280 εκατομμυρίων ευρώ, και 25ετούς κάθειρξης
στους υπευθύνους των βασικών χρηματιστηριακών εταιρειών, αλλά και της
τράπεζας, που ενεπλάκησαν σε όλη τη διαδρομή του συγκεκριμένου
προϊόντος.
Επιπλέον, διέταξε
δήμευση περιουσίας των θεωρούμενων ως πρωταγωνιστών της όλης υπόθεσης,
υπευθύνων της χρηματιστηριακής εταιρείας ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ, και επέβαλε τεράστια χρηματική ποινή- πρόστιμο στο εκπρόσωπο της χρηματιστηριακής Νorth Αsset Μanagement (NAM).
Το παράδοξο…
Γι’ αυτό άλλωστε, ο
συνήγορος των Αδαμόπουλου και Σαββίδη, που υπηρέτησαν τότε στην J.P. Morgan, διερωτήθηκε πως θα συναντήσει ο ίδιος ο Πρωθυπουργός τον επικεφαλής της J.P. Morgan στο φόντο αυτής της απόφασης που καταδικάζει τη μεγάλη επενδυτική τράπεζα.
Έτσι, στις ζωηρές
συζητήσεις τους χθες οι παράγοντες της αγοράς με δημοσιογράφους που
παρακολούθησαν της δίκη, κυριάρχησε η αίσθηση ότι η απόφαση δημιουργεί αρνητικό προηγούμενο στα παγκόσμια χρονικά.
Ουσιαστικά- όπως λένε- αμφισβητεί τις διεθνείς πρακτικές στις
συναλλαγές και έμμεσα ποινικοποιεί τη δευτερογενή αγορά, απαξιώνοντας
ένα επενδυτικό προϊόν που αποτελεί καθημερινή παγκόσμια συναλλακτική
πρακτική, καταδεικνύοντας παράλληλα έλλειψη της απαιτούμενης τεχνικής
κατάρτισης στην αξιολόγηση εξειδικευμένων προϊόντων από την ελληνική
Δικαιοσύνη.
Όπως τονίζουν, παρά
τα όσα ειπώθηκαν την εποχή που ξέσπασε η υπόθεση, μετά από επτά χρόνια δεν έχει τεκμηριωθεί ζημία για τα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ φαίνεται να έχει αρχίσει να γίνεται αντιληπτό ότι τα συγκεκριμένο ομόλογο θα είχε αποφέρει σημαντικό όφελος στα ασφαλιστικά ταμεία εάν δεν είχε επιστραφεί ενδεχομένως υπό το βάρος της σκανδαλολογίας, καθώς όχι μόνο δεν θα είχαν υποστεί απώλεια λόγω PSI+ αλλά και θα είχε ιδιαιτέρως υψηλή υπεραπόδοση.
Κυρίως, όμως, η
απόφαση εκτιμάται ότι ζημιώνει την αξιοπιστία και την καλή πίστη της Ελλάδας στο εξωτερικό, και μπορεί να έχει αρνητικές
επιπτώσεις στις τιτάνιες προσπάθειες που καταβάλλει η χώρα να
απεμπλακεί από την κηδεμονία των δανειστών και να αντλήσει ρευστότητα
από τις διεθνείς κεφαλαιαγορές, λίγο μάλιστα μετά την πρώτη πετυχημένη
έξοδο της Ελλάδα στις αγορές.
Πρόκειται για μία απόφαση που έρχεται να αμφισβητήσει παγκοσμίως εδραιωμένες
χρηματοοικονομικές πρακτικές, αφού η συναλλαγή αυτή είναι παρόμοια με
χιλιάδες παρόμοιες συνάλλαγες που πραγματοποιούνται διεθνώς καθημερινά,
όπως και με άλλες αντίστοιχες συναλλαγές που έχουν γίνει στην Ελλάδα.
Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που στη σχετική προσφυγή της στις
αρμόδιες εποπτικές αρχές των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου η απάντηση που είχε δοθεί ήταν ότι οι καταγγελίες είναι ανυπόστατες.
Η ενοχοποίηση της συγκεκριμένης συναλλαγής μαρτυρά την ανεπάρκεια
του συστήματος όταν πρόκειται για την αξιολόγηση σύνθετων προϊόντων,
αλλά και παρουσιάζει το Ελληνικό Δημόσιο να έχει εκδόσει ένα
υπερτιμημένο ομόλογο, εξαπατώντας το επενδυτικό κοινό, γεγονός που
αναπόφευκτα θα εκθέσει την εικόνα της χώρας διεθνώς. Μένει να δούμε αν
θα ανοίξει ο ασκός του Αιόλου για αντίστοιχες εκδόσεις του Ελληνικού Δημοσίου, αφού η απόφαση δημιουργεί ιστορικό προηγούμενο.
