Όταν την άνοιξη του 2010 η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου ,συνεπικουρούμενη από τις «λοιπές δυνάμεις», έβαζε την Ελλάδα στην περιπέτεια του Μνημονίου, η αριστερά και ο ΣΥΡΙΖΑ ειδικότερα, αντιδρούσε όχι επειδή διακατεχόταν από αντιπολιτευτικό οίστρο , αλλά, γιατί διέβλεπε την τεράστια κοινωνική και ανθρωπιστική καταστροφή που θα
ακολουθούσε. Παρά τις αφελείς προσδοκίες του Μνημονιακού μπλοκ για έναρξη της ανάπτυξης το 2012, αύξηση της ανεργίας και του χρέους μόνο ως το 14,8% και 149% του ΑΕΠ αντίστοιχα και τελικά έξοδο στις αγορές το 2013 ,τίποτε από τα προαναφερόμενα δεν επαληθεύτηκε. Αντ’ αυτών, η χώρα έχει διαλυθεί και φυτοζωεί, παρόλο το «κούρεμα χρέους», ( το οποίο ήταν «κούρεμα» κεφαλαίων ιδιωτών ) έχοντας ήδη πάρει χρηματοδότηση συνολικά 240 δισ. Ευρώ που αντιστοιχεί στο 125% του ΑΕΠ.
Τη διαπίστωση ότι η Ελλάδα είναι μια διαλυμένη χώρα την υποστηρίζουν τόσο οι αριθμοί όσο και η παρατήρηση της οικονομικής και κοινωνικής πραγματικότητας.
Τι κατάφεραν οι υπερασπιστές του Μνημονίου στα τέσσερα χρόνια που μεσολάβησαν; Εκτίναξαν την ανεργία στο 27,3% από 9,5% που ήταν το 2010, μείωσαν τις επενδύσεις κατά 46%, εκτίναξαν το δημόσιο χρέος από το 130% στο 177% του ΑΕΠ, απονεύρωσαν όλο τον παραγωγικό ιστό, επέβαλαν μια απάνθρωπη λιτότητα διατηρώντας στο ακέραιο όλες τις στρεβλώσεις του κράτους και τελικά βύθισαν τη χώρα στην απαισιοδοξία και στην κατάθλιψη.
Εκχυδάισαν ,επιπρόσθετα, βασικές έννοιες οι οποίες αποτελούν διαχρονικά στημονικούς άξονες στη θέσμιση των κοινωνιών.
Ποιος μιλάει σήμερα για δημοκρατία, για μεταρρύθμιση, για αξιολόγηση, για κοινωνική πρόνοια, για υγεία και παιδεία χωρίς να αναγνωρίζει πως πρόκειται για εντελώς φενακισμένες έννοιες;
Η ανθρωπιστική κρίση χτυπά την περιφέρεια
Όταν τον Σεπτέμβριο του 2013 κατά την απεργία διαρκείας των καθηγητών δημοσίευσα σχετικό άρθρο με τον βαρύγδουπο , πλήν όμως αληθή, τίτλο: «Ο ακρωτηριασμός των αναπληρωτών» δε στόχευα απλά στο να αναδείξω τα προβλήματα μιας επαγγελματικής ομάδας. Προσδοκούσα , ακόμη περισσότερο , να καταδείξω τον κυνισμό της κυβέρνησης η οποία ,για χάρη του «πέτσινου» (που λέει και ο λαός) πλεονάσματος, έχει βαλθεί να εξοντώσει ολόκληρους επαγγελματικούς κλάδους.
Η τραγωδία, βέβαια , είναι πως παρ’ όλη τη φυσική και ηθική εξόντωση των ανθρώπων η κυβέρνηση έχει οδηγήσει την Ελλάδα (σύμφωνα με την έκθεση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος) στην τελευταία θέση της ανταγωνιστικότητας στις προηγμένες χώρες, καθώς μείωσε τους μισθούς και περιόρισε το κόστος εργασίας κατά 22%, αλλά δεν κατάφερε να κάνει τίποτε για τη μείωση των τιμών των εισαγόμενων πρώτων υλών , της ενέργειας, των τραπεζικών επιτοκίων και τη φορολογική επιβάρυνση.
Το αποτέλεσμα λοιπόν βοά και κωφαίνει : Το μόνο απτό και εμφανές αποτέλεσμα απ’ αυτήν την πολιτική είναι η καταστροφή της ζωής μας.
Η ανεργία στο νομό Καστοριάς βρίσκεται σε πρωτοφανή επίπεδα. Η επίσκεψη στελεχών του συνδυασμού μας μαζί με τον υποψήφιο περιφερειάρχη κ. Μουμουλίδη και τον οικονομολόγο κ. Μηλιό στον ΟΑΕΔ Καστοριάς το επιβεβαίωσε περίτρανα. Οικογενειάρχες αλλά και νέοι πτυχιούχοι , με μεταπτυχιακούς τίτλους οι περισσότεροι, μετεωρίζονται μεταξύ της φυματικής επιβίωσης στον νομό και της ιδέας της μετανάστευσης στο εξωτερικό.
Παρόμοια η κατάσταση και στην υγεία: Το ΚΕ.ΦΙ.ΑΠ στο Άργος Ορεστικό παρ’ όλη την άριστη υλικοτεχνική υποδομή απειλείται με συρρίκνωση και κλείσιμο . Το νοσοκομείο Καστοριάς έχει αποψιλωθεί από ιατρικό προσωπικό και αναλώσιμα υλικά έτσι ώστε να μην μπορεί συχνά να υποστηρίξει τη γέννηση ενός παιδιού ή την περίθαλψη ακόμη κι ενός απλού περιστατικού.
Ίδιες διαπιστώσεις και στην παιδεία: Κλείσιμο σχολείων, συγχωνεύσεις τμημάτων, κατάργηση ειδικοτήτων, διασπορά ανάθεσης μαθημάτων σε «συγγενικές» ειδικότητες, αφανισμός αναπληρωτών και απόλυση εκπαιδευτικών για εξοικονόμηση χρημάτων είναι μερικά μόνο από τα μέτρα που πλήττουν και τα σχολεία του νομού Καστοριάς.
Θεμελιώδης θέση του συνδυασμού « ΑλλάΖουμε εποχή»
Εμείς στο συνδυασμό «Αλλάζουμε εποχή» για την Περιφέρεια της Δυτικής Μακεδονίας δεν υιοθετούμε την λογική των παράπλευρων απωλειών , όταν πρόκειται για ανθρώπινες ζωές. Μέσα σε αυτό το εφιαλτικό τοπίο που έχει διαμορφωθεί, θεωρούμε πως η πρώτιστη, αλλά και θεμελιώδης, στόχευση που πρέπει να υπηρετηθεί είναι η ανάπτυξη και ο συντονισμός δράσεων για την υποστήριξη της κοινωνίας.
Η ανάσχεση της ανθρωπιστικής κρίσης δεν είναι λόγια του αέρα. Είναι ,για μας, προϋπόθεση για την επίτευξη οποιουδήποτε αναπτυξιακού στόχου.
Πώς να μιλήσουμε για ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα και για περιφερειακή ανασυγκρότηση αν πρώτα δεν αναπτύξουμε πολιτικές για την υπεράσπιση των καθημαγμένων ανθρώπων;
Βέβαια ο πολίτης του νομού Καστοριάς , όταν ακούει τέτοιες οραματικές διακηρύξεις, διακατέχεται από επιφύλαξη και στοχασμό. Δίκαια, θα έλεγα, είναι επιφυλακτικός, καθώς στο πρόσφατο παρελθόν έπεσε θύμα της ατελέσφορης και ασθενικής «ευαισθησίας» της περιφερειακής διοίκησης. Ποιος δε θυμάται τον κ. αντιπεριφερειάρχη με τους ογκώδεις φακέλους στα χέρια (14.000 υπογραφές μεταξύ των οποίων και τη δική μου) να δηλώνει έτοιμος για αντιπαράθεση με την κυβέρνηση; Ποιος δε θυμάται επίσης την έκβαση της υπόθεσης του πετρελαίου που ανάγκασε τους συμπολίτες μας να στερηθούν βασικά αγαθά και μαζί μ΄αυτά και την αξιοπρέπειά τους ;
Θεωρώ πως η περιφερειακή διοίκηση που άσκησε εξουσία οφείλει να λογοδοτήσει γι’ αυτό και για τόσα άλλα θέματα που καταδεικνύουν την ανεπάρκειά της.
Συζητώντας με υποψηφίους του κ. Δακή επιχειρώ να αναδείξω αυτή την ανεπάρκεια κάνοντας αναφορά σε γεγονότα όπως η έλλειψη ιατρών στο νοσοκομείο, η μεταφορά των στρατοπέδων, η επικείμενη απομάκρυνση σxολών του ΤΕΙ, η απώλεια της αρχιτεκτονικής σχολής, αλλά και επισημαίνοντας ότι το πρόγραμμα του κ. Δακή το 2010 για την περιοχή της Καστοριάς παραμένει απραγματοποίητο και προσβλητικά ανεφάρμοστο. Στα επιχειρήματά τους οι υποψήφιοι του « αντίπαλου» ψηφοδελτίου επιμένουν να τονίζουν τόσο την οικονομική κρίση (λες και είναι αδύνατο να την υπερβούμε ή έστω να τη διαχειριστούμε διαφορετικά ) όσο και την έλλειψη αρμοδιοτήτων της περιφέρειας για θέματα υγείας, εργασίας, παιδείας κ.α.
θεωρώ πως πρόκειται για στάση ανθρώπων που δεν μπορούν ή δε θέλουν να σκεφτούν πέρα από το πλαίσιο του διαχειριστή . Η ζωή μας δεν μπορεί να βελτιωθεί, αν αρκεστούμε απλά στην ευκαιριακή και απρογραμμάτιστη διαχείριση των , έτσι κι αλλιώς, περιορισμένων κονδυλίων που εισρέουν από την Ευρώπη
Απαιτείται πάνω απ όλα οραματικός σχεδιασμός κι ένα πλέγμα στοχευμένων και συντονισμένων δράσεων, για να αλλάξει η κατάσταση στην υγεία ,την εργασία την παιδεία.
Απαιτείται , πάνω απ΄όλα, η ενεργοποίηση ανθρώπων που μπορούν να οραματιστούν « το διαφορετικό» και να το επιδιώξουν με ανιδιοτέλεια.
Απαιτείται τα πρόσωπα που θα εκλεγούν ,και πρωτίστως ο νέος Περιφερειάρχης , να έχουν το « ειδικό βάρος» ,ώστε να ορίσουν ένα ανθρωποκεντρικό πλαίσιο ανάπτυξης της Περιφέρειας και να δρομολογήσουν τις πολιτικές υλοποίησής του.
Έχοντας αυτή τη θέση , λοιπόν , διεκδικούμε με αυτοπεποίθηση και σεβασμό την ψήφο των Καστοριανών συμπολιτών μας .
Στεφάνου Γρηγόρης
Υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος
με το συνδυασμό « αλλαΖουμε εποχή»
