Δεν πίστευα στα μάτια μου σήμερα κατά το σούρουπο που καθόμουν
καρτέρι περιμένοντας να φωτογραφίσω έναν λύκο. Απο μια συστάδα δέντρων
ξεπρόβαλε αυτή
η αξιαγάπητη οικογένεια.
Η συγκεκριμένη μητέρα αξίζει κάθε
έπαινο. Σε μια περίοδο ιδιαίτερα δύσκολη, με αρκούδες να πυροβολούνται
συνεχώς η να σκοτώνονται στην άσφαλτο στο νομό Καστοριάς, αυτή κατάφερε
να μεγαλώσει όχι ένα αλλά τρία μικρά. Για ευνόητους λόγους δεν αναφέρω
την τοποθεσία που τις φωτογράφισα. Είναι κάπου στον νομό Καστοριάς.
Τέτοιες εικόνες είναι σπάνιες τα τελευταία χρόνια και ο λόγος είμαστε
εμείς μόνο εμείς. Πρέπει να κατανοήσουμε πως η φύση είναι το σπίτι μας,
σκοτώνοντας κάθε μορφή ζωής που δεν μας “βολεύει” η που ενδεχομένως
θίγει τα συμφέροντά μας, είναι σαν να τραντάζουμε με ένα κομπρεσέρ τα
θεμέλια του σπιτιού μας.
Επαγρυπνούμε, δεν εφησυχάζουμε ποτέ, θέλουμε τη φύση μας ακέραια.
Θέλουμε η αρκούδα να συνεχίσει να υπάρχει στην Ελληνική ύπαιθρο. Η
Ελλάδα είναι και δική της
Κείμενο-φωτογραφίες: Κώστας Καπουργάς
