Για μία ακόμη χρονιά διοργανώθηκε από τον Ιερό Ναό του Αγίου Νικάνορος διαγωνισμός έκθεσης μαθητών δημοτικών σχολείων της Μητροπόλεως μας, ο οποίος είχε μεγάλη ανταπόκριση από μέρους των μαθητών καθώς συμμετείχαν στο διαγωνισμό 174 μαθητές. Το θέμα της έκθεσης ήταν «Τι ονειρεύομαι με τα μάτια ανοιχτά» Τα συγγράμματα των
μαθητών αξιολογήθηκαν από επιτροπή φιλολόγων και βραβεύτηκαν οι πρώτες τέσσερις εκθέσεις με το χρηματικό βραβείο των 50 ευρώ. Σε όλους τους συμμετέχοντες μαθητές δόθηκαν αναμνηστικό δώρο και εύφημο μνεία.
Οι μαθητές με τη συμμετοχή τους απέδειξαν την ευαισθητοποίηση τους σε συλλογικές δράσεις και με τα πονήματά τους εξέφρασαν τις προσωπικές ανησυχίες τους για τα κοινωνικά προβλήματα. Ταυτόχρονα έδειξαν ότι αντιλαμβάνονται με μεγάλη ωριμότητα την σύγχρονη πραγματικότητα, χωρίς να απολέσουν την παιδική τους αθωότητα και αγνότητα προσδοκώντας με ελπίδα το μέλλον.
Οι εκθέσεις οι οποίες βραβεύθηκαν είναι οι εξής :
ΒΡΑΒΕΙΟ 1ο
2o Δημοτικό Σχολείο Καστοριάς
Ξένια Γουδή Ε΄τάξη
Θέμα: Τι ονειρεύομαι με τα μάτια ανοιχτά
Καθώς ανοίγω τα μάτια μου βλέπω παιδιά που πεινούν, παιδιά που δεν έχουν νερό, που ψάχνουν σε βρώμικες λακκούβες. Βλέπω ένα παιδάκι να πουλάει χαρτομάντηλα στους δρόμους. Ένα άλλον παιδί προσπαθεί να καθαρίσει ένα αυτοκίνητο στην προσπάθειά του να βγάλει χρήματα. Βλέπω κρύα δάκρυα να κυλούν από τα λυπημένα πρόσωπα των παιδιών. Στον δικό μου φανταστικό κόσμο ένα χαμόγελο ευτυχίας λάμπει στα πρόσωπα όλων των παιδιών.
Κάνω μια βόλτα στο πάρκο της πόλης μου και βλέπω μια κυρία να καπνίζει και στη συνέχεια να πετά αδιάφορα το τσιγάρο της στη λίμνη. Βλέπω σκουπίδια διάσπαρτα εδώ και εκεί. Μήπως και εμείς δεν προσέχουμε το περιβάλλον μας? Τα αυτοκίνητα αφήνουν πίσω τους ένα πυκνό νέφος, δε μπορώ να αναπνεύσω. Στα δικά μου όνειρα οι άνθρωποι δεν ρυπαίνουν το περιβάλλον τους, άλλα το προστατεύουν. Τα σκουπίδια μπαίνουν στους κάδους και δεν καταστρέφουν το περιβάλλον.
Διασχίζοντας την αυλή του σχολείου μου βλέπω παιδιά να χτυπιούνται, λαβωμένα σώματα και οι δάσκαλοι να προσπαθούν να κάνουν κάτι γι’αυτό. Οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει λέξεις όπως: φιλία, ενότητα, αγάπη και αδελφοσύνη. Θυμωμένα πρόσωπα και μάτια να αγριοκοιτάζονται μεταξύ τους. Στο δικό μου φανταστικό κόσμο τα παιδιά είναι ενωμένα μεταξύ τους και χαίρονται τη ζωή παίζοντας όλα μαζί. Μπορούν να λύνουν τα προβλήματά τους με τα λόγια και όχι με τη βία.
Καθώς είμαι παιδί έχω πολλά όνειρα, όνειρα για το μέλλον και για τον κόσμο μας. Ελπίζω μέσα απ’αυτά τα όνειρα να μπορέσουμε όλοι μας να ταξιδέψουμε σ’ένα μαγικό κόσμο.
ΒΡΑΒΕΙΟ 2ο
Ολοήμερο Δημοτικό Σχολείο Δισπηλιού
Φώτης Κωνσταντινίδης ΣΤ΄ τάξη
Θέμα: Τι ονειρεύομαι με τα μάτια ανοιχτά
Ο ιδανικός κόσμος για όλα τα παιδιά είναι ένας κόσμος χωρίς φτώχια και πολέμους, με σχολεία, βιβλία , καθαρό νερό και γιατρούς. Εγώ όμως σαν παιδί που είμαι ονειρεύομαι ένα κόσμο γεμάτο παιχνίδια. Το κάθε παιδί να μπορεί να έχει το δικό του παιχνίδι, να πηγαίνει σε Λούνα Πάρκ, να διασκεδάζει και να παίζει. Ο κόσμος μου να έχει πολλά καταστήματα παιχνιδιών.
Με το παιχνίδι το παιδί εκφράζει τα συναισθήματά του. Χαίρεται, συναναστρέφεται με τους φίλους του και αναπτύσσει τη φαντασία του. Θα ήθελα το μάθημα στο σχολείο να γίνεται σε στυλ παιχνιδιού. Επίσης να υπάρχουν χορευτικά και αθλητικές δραστηριότητες.
Αυτός ο κόσμος θα είναι για πάντα στο μυαλό μου, γιατί εκεί μέσα υπάρχουν όλα αυτά που μου αρέσουν. Δεν υπάρχει καλύτερο από ένα χαμόγελο του παιδιού όταν παίρνει ένα καινούριο παιχνίδι.
ΒΡΑΒΕΙΟ 3ο
9ο Δημοτικό Σχολείο Καστοριάς
Σάββας Ραδόπουλος ΣΤ΄ τάξη
Θέμα: Τι ονειρεύομαι με τα μάτια ανοιχτά
Με λένε Σάββα και ονειρεύομαι η κοινωνία μας να είναι ποιο δίκαια και να δίνει ευκαιρίες στους αστέγους και στους φτωχούς ανθρώπους. Όμως αυτό που κάνουν να είναι για το καλό, δηλαδή να δίνουμε λεφτά σε φιλανθρωπίες και άλλα.
Το να ονειρεύεσαι με τα μάτια ανοιχτά είναι σαν να μπορείς να φτιάξεις όπως θέλεις εσύ τον κόσμο, γιατί σου δίνει μια ευκαιρία να φανταστείς. Κάποιοι άνθρωποι να εκφράζουν πώς νιώθουν με γράψιμο, με ζωγραφιά και άλλα, γιατί όταν το εκφράζεις νιώθεις γαλήνια.
Εμείς οι άνθρωποι είμαστε πολύ αγενείς, γιατί εμείς συνέχεια ζητάμε , άλλα κάποιοι δεν έχουν καν να φάνε, να πιούνε, δεν έχουν ρεύμα και θέρμανση. Εμείς δεν είμαστε καθόλου φιλόξενοι. Εγώ θα ελπίζω για ένα καλύτερο αύριο γιατί πολλοί γονείς παιδιών μαλώνουν, φωνάζουν και σκέφτομαι πάντα πώς είναι να σκέφτεσαι με τα μάτια ανοιχτά.
Εύχομαι και για το περιβάλλον το ίδιο. Την ατμόσφαιρα την ρυπαίνουμε χωρίς τέλος και στο τέλος δεν θα μπορούμε να ζήσουμε, γιατί το περιβάλλον είναι ένα σπίτι που εμείς δημιουργήσαμε. Στο τέλος εύχομαι να είναι όλοι καλά και να ελπίζουμε.
ΒΡΑΒΕΙΟ 4ο
1ο Δημοτικό Σχολείο Καστοριάς
Ιωάννης Φραντζέζος ΣΤ΄ τάξη
Θέμα: Τι ονειρεύομαι με τα μάτια ανοιχτά
Εγώ πολλές φορές ονειρεύομαι για αυτούς που βλέπω. Παράδειγμα για φτωχούς, για τυφλούς κ.α. Όταν βλέπω έναν φτωχό λυπάμαι και γι’ αυτούς βλέπω ένα καλό όνειρο ότι θα βρούν ένα σπίτι να μείνουν και να κάνουν μια μεγάλη οικογένεια.
Όταν βλέπω τυφλούς βάζω τον εαυτό μου για να δώ πόσο δύσκολα μπορεί να είναι και θέλω να βρούν λεφτά για να ξαναγίνουν καλά. Πολλές φορές βλέπω παιδιά με αυτισμό που δεν μπορούν να κάνουν εύκολα φίλους, όπως ένα παιδί που ξέρω που έχει αυτό το πρόβλημα. Έχει λίγους φίλους και εγώ ονειρεύομαι γι’ αυτόν να κάνει πάρα πολλούς φίλους.
Όταν βλέπω κλέφτες ελπίζω γι ΄αυτούς όταν βγούν από την φυλακή να ζούν χωρίς να κλέβουν και να ζήσουν μια κονονική ζωή χωρίς να κλέβουν. Πολλές φορές όταν πάω στο νοσοκομείο βλέπω πολλούς γιατρούς και ελπίζω να βάζουν τα δυνατά τους για να σώσουν ζωές μικρών και μεγάλων. Για τα παιδιά με αναπηρία ελπίζω να βρούν λεφτά να κάνουν μια επέμβαση και όλα τα παιδιά να γίνουν καλά.
Όταν είμαι έξω πολλοί μου λένε άμα θέλω να καπνίσω. Για αυτούς δε βλέπω καλό μέλλον, γιατί όλα τους τα χρήματα θα τα ξοδεύουν σε πούρα, σε τσιγάρα και σε αναπτήρες. Όταν βλέπω αστυνομικό νιώθω πως είμαι ασφαλής και ονειρεύομαι πως πάντα θα νικάνε οι καλοί και όχι οι κακοί.
Αυτά ονειρεύομαι για αυτούς τους ανθρώπους, άλλα και για όλους τους ανθρώπους ονειρεύομαι να νικήσουνε το κακό και να το νικήσουν για πάντα.
