Του Κώστα Στούπα
Η απόφαση της κυβέρνησης να εφαρμόσει την ανάδειξη ευρωβουλευτών με σταυρό και όχι με λίστα μαρτυρά τον τρόπο σκέψης, τις επιδιώξεις και τους σκοπούς της κυβέρνησης, αλλά και του συνόλου του πολιτικού προσωπικού της χώρας.
Την πρόκριση δηλ. της μικροπολιτικής και των εσωκομματικών σκοπιμοτήτων σε βάρος κάθε εθνικής προσπάθειας με γνώμονα το κοινό συμφέρον.
Δεν είναι ο σταυρός σε σχέση με τη λίστα που είναι χειρότερη ή καλύτερη επιλογή, αλλά ο χρόνος και οι σκοπιμότητες που εξυπηρετεί. Επιπλέον κάποτε θα πρέπει να καταλάβουμε πως δυο μήνες πριν τις εκλογές τους κανόνες εκλογής δεν τους αλλάζουν ούτε στην υποσαχάρια Αφρική.
Με το σταυρό στις ευρωεκλογές τα κόμματα της κυβέρνησης στοχεύουν να κινητοποιήσουν το αδιάφορο στελεχιακό δυναμικό τους και να αποφύγουν τις εσωκομματικές τριβές μεταξύ των βαρόνων. Προσπαθούν να κινητοποιήσουν τους πελατειακούς μηχανισμούς. Τούτο, αποτελεί μια άνευ όρων παράδοση στο πελατειακό πολιτικό σύστημα που μας χρεοκόπησε.
Μοιάζει να χρεοκοπήσαμε και μυαλό να μη βάλαμε… πορευόμαστε κερδίζοντας χρόνο ως σύστημα και χρήμα ως λειτουργοί και πελάτες μέχρι την επόμενη χρεοκοπία.
Μικροπολιτική…
Τι στόχο και σκοπιμότητα μπορεί να έχει η καθιέρωση του σταυρού και στις ευρωεκλογές αυτή τη στιγμή, πέραν της επιβίωσης των πολιτικών που έχουν καταφέρει μέσω των πελατειακών σχέσεων και της εκμετάλλευσης της πρόσβασης στα συνδικάτα του δημοσίου τις συντεχνίες του ιδιωτικού τομέα να επιπλεύσουν και να επιβάλλουν τα συμφέροντα των πελατών τους που αποτελούν μειοψηφείες σε βάρος της πλειοψηφίας.
Τι άλλο στόχο έχει από το να δώσει στα υπολείμματα του ΠΑΣΟΚ που ευθύνεται για τη χρεοκοπία της χώρας να επιπλεύσουν στην υπό διαμόρφωση ΕΛΙΑ της κεντροαριστεράς;
Τι άλλο στόχο έχουν από το να επιτρέψουν στο τμήμα του πελατειακού ΠΑΣΟΚ των κλεπτών και επώνυμων φοροφυγάδων που ελέγχουν τους μηχανισμούς πελατειακής σταυροδοσίας στο δημόσιο, να επιπλεύσουν στο ΣΥΡΙΖΑ του 4%;
Τι άλλο στόχο έχουν, από το να επιτρέψουν σε πολιτικά υποκείμενα όπως ο ιδρυτής της αγροφυλακής και δημιουργός της προσωπικής συνέντευξης για την παράκαμψη του ΑΣΕΠ να επιπλεύσουν στη Νέα Δημοκρατία σε βάρος οποιασδήποτε ανανέωσης του πολιτικού σκηνικού.
Ο σταυρός στις βουλευτικές εκλογές, από μέσο ευρύτερης δημοκρατικής ανάδειξης των εκπροσώπων, λειτούργησε σαν ιμάντας της εμπέδωσης των πελατειακών σχέσεων.
Αντί μετά τη χρεοκοπία της χώρας, η οποία την ανάγκασε να εκχωρήσει μέρος της εθνικής κυριαρχίας για να αποφύγει την ολοσχερή κατάρρευση, η πολιτική ηγεσία να επεξεργάζεται από κοινού ένα συνολικό εκλογικό σύστημα που θα αναδεικνύει τους καταλληλότερους και όχι «πελατοβοσκούς» και τους μαϊντανούς των τηλεοπτικών πάνελς, αυτή αναλώνεται σε επουσιώδεις τακτικούς ελιγμούς μικροκομματικής σκοπιμότητας.
Αντί δηλαδή να επεξεργάζεται τις ιδέες που έχουν ακουστεί για δομικές αλλαγές στον τρόπο εκλογής των πολιτικών εκπροσώπων που θα αναβαθμίσουν την λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος, σε μια περίοδο που ναζιστές και κομμουνιστές αμφισβητούν την αξία του, η πολιτική ηγεσία επιλέγει να δώσει πελατειακά κίνητρα και στους υποψηφίους του ευρωεκλογών.
Συνολική σήψη
Η οικονομική χρεοκοπία είναι το επιφανειακό αποτέλεσμα της πολιτικής, κοινωνικής και πολιτισμικής χρεοκοπίας της χώρας. Ο τρόπος ανάδειξης των εκπροσώπων στο κοινοβούλιο αποτελεί βασικό συστατικό της όποια μεταρρύθμισης και εξόδου από αυτή την κατάσταση.
Έχουν ακουστεί προτάσεις για δομικές αλλαγές στο εκλογικά σύστημα που θα μειώσουν τη δομή των πελατειακών σχέσεων. Προτάσεις, για κατάργηση του σταυρού, για πολλές μονοεδρικές περιφέρειες, για δυνατότητα του ψηφοφόρου να ψηφίζει παραπάνω από ένα κόμμα ή να ψηφίζει βουλευτές διαφορετικών κομμάτων…
Αντί για μια ολοκληρωμένη πρόταση στρατηγικών επιδιώξεων ο κ. Σαμαράς και ο κ. Βενιζέλος προτίμησαν ένα τρικ επιβίωσης του παλιού στις επόμενες εκλογές.
Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά…
