Γράφει ο Σταύρος Τασιόπουλος, νομικός
Σε εγκύκλιο του Υπ. Εργασίας στις αρχές Αυγούστου αναφέρεται χαρακτηριστικά:
“Tο ΚΕΑΟ αποτελεί μία από τις σημαντικότερες μεταρρυθμίσεις στο χώρο της Κοινωνικής Ασφάλισης. Προκειμένου να επιτευχθεί η άμεση και αποτελεσματική λειτουργία του απαιτείται η πλήρης συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων φορέων (Υπουργείο, Ασφαλιστικοί Οργανισμοί, ΚΕΑΟ), τόσο σε επίπεδο ηγεσίας όσο και σε υπηρεσιακό επίπεδο.”
Είναι όμως πράγματι έτσι;
Το καλοκαίρι του 2013 στο νόμο 4172/2013 για τη φορολογία εισοδήματος εντάχθηκε στο άρθρο 101 η δημιουργία ενός κέντρου είσπραξης των ασφαλιστικών εισφορών των ασφαλισμένων για όλους τους κλάδους και ταμεία ασφάλισης.
Ειδικότερα, το ΚΕΑΟ θα αναλάβει την είσπραξη των ληξιπρόθεσμων ασφαλιστικών οφειλών του ΙΚΑ – ΕΤΑΜ, του ΟΑΕΕ, του ΟΓΑ και του ΕΤΑΑ, καθώς και τη λήψη μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης, σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (ΚΕΔΕ – Ν.Δ. 356/1974)
Μετά τη μεταβίβαση των χρωστούμενων εισφορών άνω των 5000 ευρώ και τη βεβαίωση οφειλής, η όποια προσφυγή δεν έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα.
Στην παράγραφο 9 του άρθρου 101 περιγράφεται ο τρόπος διαβίβασης των οφειλών από τα επι μέρους ασφαλιστικά ταμεία άνω του ποσού των 5000 ευρώ.
“9. α) Στο Κ.Ε.Α.Ο. διαβιβάζονται από 1.7.2013 οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ και του ΟΑΕΕ και από 1.1.2014 του ΟΓΑ και του ΕΤΑΑ. Με απόφαση του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας, μετά από γνώμη των οικείων οργανισμών εντάσσονται σταδιακά και λοιποί οργανισμοί, στους οποίους, μετά την ένταξη, εφαρμόζονται οι διατάξεις του παρόντος.
β) Στο Κ.Ε.Α.Ο. διαβιβάζονται: i) οι ληξιπρόθεσμες οφειλές άνω των πέντε χιλιάδων (5.000,00) ευρώ συνολικής οφειλής, ii) οι οφειλές που κατέστησαν απαιτητές λόγω μη τήρησης των προηγούμενων ρυθμίσεων τμηματικής καταβολής.”
Αν παραβλέψουμε το γεγονός ότι επέρχεται αναγκαστική εκτέλεση και για αυτόν που ηθελημένα δεν καταβάλλει εισφορές στο ταμείο του αλλά και για αυτόν που αδυνατεί εκ των πραγμάτων λόγω ανεπαρκών εσόδων η νομοθετική αυτή ρύθμιση προχωράει και παραπέρα.
Στην παράγραφο 11 α) ορίζετατι ότι: Η άσκηση διοικητικών προσφυγών ή ενδίκων βοηθημάτων κατά την ισχύουσα διαδικασία στους οικείους ασφαλιστικούς οργανισμούς για την αμφισβήτηση των καθυστερούμενων ασφαλιστικών οφειλών δεν έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα.
Πολύ απλά άπαξ και οι χρωστούμενες εισφορές ξεπαιρνούν τις 5000 ευρώ είτε αυτές είναι τρέχουσες είτε καθυστερούμενες είτε ληξιπρόθεσμες, το ΚΕΑΟ ξεκινάει τις διαδικασίες αναγκαστικής εκτέλεσης, δίνοντας ένα περιθώριο 20 ημερών με ειδοποίηση πληρωμής στον ασφαλισμένο.
Ύστερα όποια δικαστική ή άλλη προσφυγή κάνει ο ασφαλισμένος δεν αναστέλλει τη διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης που σημαίνει πως το Δημόσιο θα κινηθεί με κάθε τρόπο για την ικανοποίησή του.
Η απέλπιδα αυτή προσπάθεια διάσωσης των ταμείων προσπαθεί να κρύψει αυτό που όλοι φανταζόμαστε, την κατάρρευσή τους. Το ζήτημα είναι ίσως το πιο σοβαρό στην οικονομική ατζέντα άσχετα αν κυριαρχεί επικοινωνιακά η διαπραγμάτευση με την τρόικα.
Ο ρόλος της ασφάλισης για τους ελεύθερους επαγγελματίες ως προστασία της υγείας και της σύνταξής τους έρχεται ουσιαστικά να εκβιάσει και την άσκηση επαγγέλματος, μιας και αν δεν έχουν πληρώσει τις εισφορές δεν είναι φορολογικά ενήμεροι και δεν μπορούν να εργαστούν.
Στην πράξη πλέον νομοθετείται η προϋπόθεση καταβολής εισφορών για την άσκηση επαγγέλματος, ενώ η λογική λέει το αντίστροφο.ΡΙΖΟΠΟΥΛΟΣ
