Για πάνω από μισό αιώνα η Καστοριά έζησε κάτω από τον τούρκικο ζυγό. Μέσα σε αυτούς τους αιώνες οι προγονοί μας, ποτέ δεν συμβιβάστηκαν, ποτέ δεν έσκυψαν το κεφάλι στην πανίσχυρη οθωμανική αυτοκρατορία αλλά και ούτε σε άλλον επίδοξο κατακτητή.
Συμπατριώτες μας, άνθρωποι που
γεννήθηκαν οι ίδιοι, οι γονείς τους, οι παππούδες τους, οι πρόγονοί τους μέσα στη σκλαβιά, που ποτέ δεν γνώρισαν τι σημαίνει ελευθερία, αγωνίστηκαν γι’ αυτό που δεν είδαν, γι’ αυτό που δεν γεύτηκαν, για την ελευθερία. Πολλοί έδωσαν το αίμα τους για την απελευθέρωση της Μακεδονίας μας από τον τουρκικό ζυγό και τον βουλγαρικό επεκτατισμό, για να ζήσουμε εμείς ελεύθεροι.
Αυτούς τιμούμε σήμερα, αυτούς οφείλουμε να τιμούμε κάθε χρόνο στις 11 Νοεμβρίου. Και όσο γνωρίζουμε την ιστορία μας, τόσο θα σεβόμαστε τους προγόνους μας και το αίμα που πότισε την ελεύθερη γη που σήμερα πατάμε. Έχουμε αποδείξει στην μακρόχρονη ιστορική μας πορεία ότι μπορούμε και πρέπει να είμαστε υπερήφανοι ως Καστοριανοί και ως Έλληνες.
Οι υπερήφανοι λαοί, δεν χάνονται όσο και αν χτυπηθούν, όσο και αν πονέσουν, ακόμη και αν πεινάσουν, δεν παραδίδονται, όπως δεν παραδόθηκαν και οι Έλληνες στους μακραίωνους αγώνες που έδωσαν για την ελευθερία και την Εθνική Ανεξαρτησία.
Όποιον και αν έχουμε απέναντί μας, όσα προβλήματα και δυσκολίες και αν αντιμετωπίζουμε, δεν φοβόμαστε, γιατί αυτό επιβάλλει η ιστορία μας, και αυτό διατάσσει το αίμα που έχυσαν οι πρόγονοί μας και το αίμα που κυλά στις φλέβες μας.
