Πως οι ναζί τα “έπαιρναν” από τα πνευματικά δικαιώματα κάθε καλλιτέχνη – [‘Έψαξε κανείς στην χώρα μας για παρόμοιους “νταβατζήδες”;]

Διευκρίνηση: Κάθε συσχέτιση ή άλλου είδους αναφορά με την εγχώρια ΑΕΠΙ δεν έχει προφανώς καμία σχέση με τους ναζιστές (του Αδόλφου Χίτλερ και του Γκέμπελς) , απλά η εταιρεία αυτή με νόμο της Κυβέρνησης Μητσοτάκη, φροντίζει νομοτύπως να ανακατανέμει τα χρήματα που εισπράττει (από καφενεία, περίπτερα, προποτζίδικα και κάθε άλλο χώρο
συνάθροισης με οπτικοακουστικά και άλλα μέσα διασκέδασης), αν και εκεί μάλλον κάποιος θα πρέπει να μας πει ή να μας εξηγήσει επαρκώς τον τρόπο: Πόσα εισπράττει και το πώς και πόσα διανέμει κατά αναλογία… αλλά αυτό είναι μία άλλη ιστορία που δεν είναι του παρόντος…]

Ο Γιόζεφ Γκέμπελς, υπουργός Προπαγάνδας κατά τη ναζιστική περίοδο, είχε μεγάλα σχέδια. Η πολιτιστική ζωή στη Γερμανία έπρεπε να λάβει τη μορφή που οραματίζονταν οι εθνικοσοσιαλιστές. Με άλλα λόγια αυτό σήμαινε ότι εβραίοι και εκπρόσωποι της επονομαζόμενης «εκφυλισμένης τέχνης» δεν είχαν θέση στην δικτατορία του Αδόλφου Χίτλερ. Έτσι ο Γκέμπελς έθεσε τα θεμέλια για την «κάθαρση» της γερμανικής πολιτιστικής ζωής.

Με την εταιρία εκμετάλλευσης πνευματικών και συγγενικών δικαιωμάτων STAGMA δημιουργείται για πρώτη φορά στη Γερμανία ένα ενιαίο κέντρο είσπραξης πνευματικών δικαιωμάτων, όποτε παιζόταν ένα μουσικό κομμάτι σε κέντρα, συναυλίες ή το ραδιόφωνο. Για τους καλλιτέχνες η σημαντικότερη πηγή εσόδων.

Το Επιμελητήριο Γερμανικής Μουσικής υπό τον τότε πρόεδρό του, τον συνθέτη …stoxasmos-politikh