Το καλοκαιρινό S.O.S. της λίμνης!
Κάθε χρόνο, τέτοια εποχή, η λίμνη εκπέμπει το δικό της “σήμα κινδύνου”, με την μορφή ενός παχύρρευστου σκουρόχρωμου υγρού, που εμφανίζεται στις δύο παραλίες, εκεί όπου
συμπτωματικά στο παρελθόν είχαν εντοπισθεί προβλήματα στην λειτουργία των αντλιοστασίων της ΔΕΥΑΚ που μεταφέρουν αστικά λύματα στον βιολογικό καθαρισμό.
Παράγοντες του Δήμου κατά καιρούς αποδίδουν το φαινόμενο στα κυανοφύκη, που αποσυντίθεται αυτή την περίοδο. Όμως οι ειδικοί επισημαίνουν ότι από τις έντονες βροχοπτώσεις (όπως η προχθεσινή) προκαλείται υπερχείλιση σε ορισμένα φρεάτια, που έφτασαν στα όρια της αντοχής τους και μπορεί ανά πάσα στιγμή να παρουσιάσουν ανεπανόρθωτες βλάβες!
Η εφημερίδα μας από τον Νοέμβριο του 2009 και από τη στήλη “Δημοσωτήρες” είχε αποκαλύψει με στοιχεία τον κίνδυνο που εγκυμονεί για την λίμνη της Καστοριάς το απαρχαιωμένο δίκτυο αποχέτευσης της πόλης και των παραλίμνιων δήμων.
Συγκεκριμένα στο σχόλιο του συνεργάτη μας αναφέρονταν ότι:
Για την διακίνηση των λυμάτων του πολεοδομικού συγκροτήματος Καστοριάς μέχρι τον βιολογικό σταθμό λειτουργούν σήμερα 10 αντλιοστάσια αποχέτευσης. Τα κεντρικά και πιο κύρια αντλιοστάσια κατασκευάστηκαν την διετία 1988 και 1989. Την εποχή εκείνη η τεχνολογία εγκατάστασης υποβρύχιων αντλιών λυμάτων ήταν πρωτόγνωρη για την Ελλάδα και η μελετητική και κατασκευαστική εμπειρία ελάχιστη.
Αυτό είχε σαν συνέπεια αρκετές από τις τεχνικές λύσεις που επιλέχτηκαν, όπως οι σωληνώσεις, τα πατάρια και οι σκάλες καθόδου από κοινό χάλυβα, τα υδραυλικά εξαρτήματα μέσα στο θάλαμο των λυμάτων, η πρόχειρη στερέωση των βάσεων των αντλιών κ.λ.π. να φανούν ανεπαρκείς ή άστοχες για το εξαιρετικά διαβρωτικό περιβάλλον των λυμάτων, με αποτέλεσμα να συσσωρεύονται με την πάροδο του χρόνου προβλήματα, που δεν μπορούσαν να επιλυθούν στα πλαίσια της συνήθους συντήρησης και των μικροεπισκευών.
Σήμερα 5 από αυτά τα αντλιοστάσια βρίσκονται σε οριακό σημείο λειτουργίας και παρά την τακτική συντήρηση και τον καθημερινό έλεγχο μπορεί ανά πάσα στιγμή να παρουσιάσουν μια ανεπανόρθωτη βλάβη. Στα 4 από αυτά ο θάλαμος των αντλιών είναι σε βάθος μεγαλύτερο των έξη μέτρων και κάτω από την επιφάνεια της λίμνης. Σε μια τέτοια περίπτωση θα είναι εξαιρετικά δυσχερής και χρονοβόρα οποιαδήποτε επέμβαση για την αποκατάσταση της λειτουργίας των αντλιοστασίων, πέραν του ότι η υπερχείλιση των λυμάτων θα ρυπαίνει την λίμνη.
Για την διακίνηση των λυμάτων των οικισμών Μαυροχωρίου και Πολυκάρπης, λειτουργούν 2 αντλιοστάσια αποχέτευσης, ένα σε κάθε οικισμό. Το αντλιοστάσιο της Πολυκάρπης δέχεται και τα λύματα του δήμου Βιτσίου, ενώ το αντλιοστάσιο του Μαυροχωρίου ωθεί τα λύματα προς τον βιολογικό σταθμό. Τα αντλιοστάσια αυτά κατασκευάστηκαν την ίδια εποχή με τα αντλιοστάσια της Καστοριάς και έχουν παρόμοιο σχεδιασμό.
Βρίσκονται λίγα μέτρα από τον αιγιαλό και ο θάλαμος των αντλιών βρίσκεται πολύ χαμηλότερα από την επιφάνεια της λίμνης. Όλα τα υδραυλικά εξαρτήματα (δικλείδες, βαλβίδες αντεπιστροφής, τεμάχια εξάρμωσης) βρίσκονται μέσα στον θάλαμο των λυμάτων και είναι πλήρως διαβρωμένα. Η πρόσβαση στον θάλαμο των λυμάτων είναι δυσχερέστατη, αφού έχουν διαβρωθεί οι κλίμακες και τα κατασκευασμένα από κοινό χάλυβα πατάρια.
Τα στηρίγματα των βάσεων των αντλιών (πέδιλα) στο σκυρόδεμα του πυθμένα του φρέατος διαβρώθηκαν και συγκρατούνται πλέον μόνο στους σωλήνες, με αποτέλεσμα τους έντονους κραδασμούς που φθείρουν και τις ίδιες τις αντλίες. Η αδυναμία προσέγγισης στα φρεάτια των αντλιών, η μεγάλη διάβρωση των σωληνώσεων και των υδραυλικών εξαρτημάτων και η χαλάρωση των πέδιλων των βάσεων των αντλιών, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι τα αντλιοστάσια βρίσκονται πολύ χαμηλότερα από την στάθμη της λίμνης, όταν δεν υπάρχει δυνατότητα παράκαμψης των λυμάτων, μεγιστοποιούν τον κίνδυνο μιας μη ανατάξιμης διακοπής της λειτουργίας τους.
Για την διακίνηση των λυμάτων των οικισμών Τοιχιού, Μεταμόρφωσης και Φωτεινής, λειτουργούν 3 αντλιοστάσια αποχέτευσης. Τα 2 πιο σημαντικά από αυτά κατασκευάστηκαν πριν από περίπου 15 χρόνια. Ο σχεδιασμός τους δεν είναι κατάλληλος για διακίνηση λυμάτων. Οι τεράστιες ανωδομές πάνω από τα ανοιχτά φρεάτια, χωρίς να έχουν ουσιαστική χρησιμότητα, δυσκολεύουν τις εργασίες συντήρησης, αλλά και εγκλωβίζουν τα διαβρωτικά αέρια, που επιταχύνουν την φθορά των μεταλλικών στοιχείων, ακόμη και του ηλεκτρολογικού εξοπλισμού.
Η μεγάλη φθορά των αντλιών, η διάβρωση όλων των μεταλλικών στοιχείων, η δυσχέρεια στην συντήρηση και η ανυπαρξία εφεδρικής πηγής ηλεκτροδότησης, είναι παράγοντες που μειώνουν την αξιοπιστία αυτών των 2 αντλιοστασίων και μπορεί σε οποιαδήποτε στιγμή να ανασταλεί η λειτουργία τους, με άμεση συνέπεια την ρύπανση της λίμνης.
Είναι αναγκαίο προφανώς, να γίνουν άμεσες επεμβάσεις βελτίωσης και εκσυγχρονισμού όλων αυτών των αντλιοστασίων, ώστε να μπορέσουν να υλοποιηθούν όσο ακόμη αντέχουν και λειτουργούν οι υπάρχουσες εγκαταστάσεις. Επειδή αυτά τα αντλιοστάσια έχουν παρόμοια χαρακτηριστικά, κατασκευάστηκαν την ίδια εποχή, εμφανίζουν ανάλογα προβλήματα, οδηγούν τα λύματα με δύο κλάδους σε αλληλουχία στον βιολογικό σταθμό Καστοριάς και οι υπερχειλίσεις τους σε περίπτωση βλάβης θα καταλήξουν άμεσα στην λίμνη, μπορούν να θεωρηθούν σαν μια ενότητα και να αντιμετωπισθεί από κοινού η επίλυση των προβλημάτων τους.
Με αυτό το σκεπτικό, στα πλαίσια προγραμματικής σύμβασης μεταξύ των τριών δήμων, συντάχθηκε μελέτη βελτίωσης και εκσυγχρονισμού των πλέον επιβαρημένων αντλιοστασίων των τριών δήμων με χρηματοδότηση από το πρόγραμμα ΘΗΣΕΑΣ. Τα έργα που προβλέπονται στην μελέτη θα θωρακίσουν τα δομικά στοιχεία, θα διευκολύνουν την προσβασιμότητα, θα βελτιώσουν την αντοχή και την διάρκεια ζωής του εγκατεστημένου εξοπλισμού και θα εκσυγχρονίσουν την λειτουργία των αντλιοστασίων με την εγκατάσταση σύγχρονων μηχανημάτων και προηγμένων συστημάτων αυτοματισμού και ελέγχου, ώστε να εξασφαλισθεί η απρόσκοπτη λειτουργία τους για τουλάχιστον 25 χρόνια ακόμη. Παράλληλα με την εγκατάσταση ενός προηγμένου συστήματος αυτοματισμού και ελέγχου της λειτουργίας τους, τα αντλιοστάσια αυτά θα πρέπει να παρακολουθούνται από έναν κεντρικό σταθμό για τον μηδενισμό του κινδύνου ρύπανσης της λίμνης.
Έως τότε όμως τι κάνουμε?
Τα πράγματα έχουν ως εξής: H μελέτη εντάχθηκε στο πρόγραμμα ΘΗΣΕΑΣ, αφού προϋπολογίστηκε από την ΔΕΥΑΚ το έτος 2008 με τίτλο «Μελέτη βελτίωση και εκσυγχρονισμός των παραλιμνίων αντλιοστασίων λυμάτων δήμων Καστοριάς, Μακεδνών και Βιτσίου». Η μελέτη αυτή στοίχισε στην επιχείρηση 73.950 ευρώ. Αν υπολογίσετε τις δαπάνες εξόδων παραστάσεων προέδρου που ανέρχονται σε 24.000 ετησίως, τις αποζημιώσεις μελών του Δ.Σ. σε 5.060, τις αμοιβές και τις ασφάλειες προσωπικού σε 1.444.000, τότε κρίνεται το ποσό αντιμετωπίσιμο.
Και αυτό διότι όπως τουλάχιστον διαπιστώνουμε, δεν αναφέρεται συμμετοχή των εταίρων ενδιαφερομένων. Και όχι μόνο δεν (φαίνεται να) συμμετέχουν στα έξοδα αυτά, αλλά δεν καλύπτουν και προγενέστερες υποχρεώσεις συμμετοχής τους στο δίκτυο. Από τις 108.800 ευρώ το 2007 όλοι οι υπόχρεοι συμμετέχοντες στο δίκτυο αποχέτευσης, κατέθεσαν 64.450. Το 2008 επαναλήφθηκε η «γνωστή» τακτική και αντί να συμβάλλουν με 158.140 ευρώ κατέβαλαν 42.330. Καταλαβαίνετε πως το πρόβλημα «μετατίθεται» και πέραν των κινδύνων ρύπανσης. Τι και αν δαπανήθηκαν από την επιχείρηση ύδρευσης για αμοιβές νομικών 3.930 ευρώ για την είσπραξη αυτών?
Υ.Γ. Τα στοιχεία αυτά δόθηκαν το 2009 στην εφημερίδα μας από τον νυν πρόεδρο της ΔΕΥΑΚ κ. Γεώργιο Πετκανά που τότε ασκούσε δριμεία κριτική για την επιχείρηση στην δημοτική αρχή του κ. Γιάννη Τσαμίση. Από τότε δεν άλλαξε σχεδόν τίποτα. Μόνο τα πρόσωπα αλλάζουν…. Δυστυχώς η ιστορία επαναλαμβάνεται μόνο ως φάρσα!ΚΑΣΤΟΡΙΑΝΗ ΕΣΤΙΑ
