Παράγοντας ροδόνερο και ροδέλαιο αποκομίζει ένα καλό εισόδημα με χαμηλό κόστος
Αναζητούσε διέξοδο από την καλλιέργεια καπνού και σιτηρών που του απέφεραν όλο και μικρότερο εισόδημα. Τη βρήκε στην καλλιέργεια τριαντάφυλλων.
Σήμερα, τέσσερα χρόνια από τότε που φύτεψε τα πρώτα φυτά, αποκομίζει ένα καλό εισόδημα με χαμηλό κόστος και – το κυριότερο – χωρίς να χρειάζονται ιδιαίτερες καλλιεργητικές φροντίδες.
Ο 57χρονος Χρήστος Μυλωνάς από το Βόιο Κοζάνης είναι ένας από τους πρώτους αγρότες της Δυτικής Μακεδονίας που πίστεψε στα τριαντάφυλλα. Αρχισε δειλά δειλά και χωρίς να γνωρίζει καλά το αντικείμενο το 2008 βάζοντας στο χωράφι του μερικές μόνο ρίζες. Η συγκομιδή των ρόδων γίνεται τρία χρόνια μετά το φύτεμα της τριανταφυλλιάς, οπότε έπρεπε να περιμένει μέχρι το 2011 για να δει τα πρώτα αποτελέσματα. Δεν διαψεύσθηκε. Σήμερα διαθέτει 1.200 τριανταφυλλιές σε έκταση τριών στρεμμάτων, οι οποίες μόνο φέτος του απέφεραν 1.550 κιλά ρόδα.
Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Ενα καλό συμπληρωματικό εισόδημα γύρω στα 2.500 ευρώ που προέρχεται όμως από δουλειά μόλις είκοσι ημερών τον χρόνο – από τον Μάιο ώς τον Ιούνιο – ενώ σε αυτά δεν υπολογίζεται το μέρισμα από τα κέρδη που δίνει ο συνεταιρισμός Βόιου Κοζάνης στα μέλη του από τις πωλήσεις ροδόνερου και ροδέλαιου.
Διότι τα περίπου 15 μέλη του συνεταιρισμού που έχουν παραγωγή από τριαντάφυλλα και καλλιεργούν συνολικά 100 στρέμματα, του πωλούν το σύνολο της σοδειάς τους, στη συνέχεια τα μετατρέπει σε ροδόνερο (με ζήτηση στη ζαχαροπλαστική) και ροδέλαιο, ένα από τα βασικότερα αιθέρια έλαια που χρησιμοποιείται ευρύτατα στη φαρμακευτική, την αρωματοποιία και την παρασκευή καλλυντικών.
Εφάμιλλο της Βουλγαρίας. Το ροδέλαιο που παράγεται στο Βόιο Κοζάνης θεωρείται εφάμιλλο εκείνου της Βουλγαρίας που είναι το καλύτερο στον κόσμο. Μάλιστα το ροδέλαιο από τις πιο ορεινές περιοχές του Βόιου με υψόμετρο 700-750 αποδείχθηκε σε εργαστηριακές έρευνες ακόμη και ανώτερο από το βουλγαρικό. Διόλου τυχαία, λοιπόν, την πόρτα του συνεταιρισμού έχουν χτυπήσει από ελληνικής πλευράς η εταιρεία φυτικών καλλυντικών Apivita και από το εξωτερικό μια πολύ γνωστή γαλλική φίρμα, το όνομα της οποίας για ευνόητους λόγους οι άνθρωποι του συνεταιρισμού κρατούν μυστικό.
Παρά την κρίση, ο κ. Μυλωνάς έχει τα δικά του σχέδια. Σκοπεύει να γεμίσει με τριανταφυλλιές το χωράφι του. Φέτος φύτεψε σε ένα δεύτερο χωράφι άλλες 1.300 ρίζες – θα κάνει την πρώτη συγκομιδή το 2015. Ο ίδιος δεν ανησυχεί αφού, όπως λέει, «παρά τα όποια εμπόδια, η προσπάθεια έχει αποδώσει καρπούς και αναμένεται να προσφέρει ακόμη περισσότερους τα επόμενα χρόνια. Οι προοπτικές για την περιοχή μοιάζουν ρόδινες ενώ μόνο φέτος, χάρη και στην κρίση, αποφάσισαν να ασχοληθούν με το αντικείμενο πάνω από είκοσι νέοι παραγωγοί».
Η τιμή του ροδέλαιου. Υπάρχει βέβαια πολύς δρόμος ακόμη ώσπου η Ελλάδα να μπει με αξιώσεις στον χάρτη της παγκόσμιας αγοράς ροδέλαιου, όμως οι ενδείξεις είναι θετικές. Πόσω μάλλον όταν, παρά την κρίση, η τιμή του ροδέλαιου δεν δείχνει να επηρεάζεται. Ενα φιαλίδιο με ένα μόνο γραμμάριο ροδέλαιο (1 ml) πωλείται στη λιανική αγορά της γειτονικής Βουλγαρίας προς 25 ευρώ. Οσο για την τιμή που πιάνει το ροδέλαιο στη χονδρική φτάνει τα 4.000-5.000 ευρώ το λίτρο ενώ στη λιανική ξεπερνά τα 10.000 ευρώ!
Οι λόγοι, πολλοί: κατ” αρχήν η παραγωγή του είναι περιορισμένη και δεν καλύπτει την παγκόσμια ζήτηση. Επειτα, η συγκομιδή του είναι μια δύσκολη διαδικασία αφού τα τριαντάφυλλα μαζεύονται μόνο με το χέρι και για να παραχθεί ένα λίτρο ροδέλαιο απαιτούνται 4.000 – 5.000 τόνοι ροδοπέταλα. Τέλος, το ροδέλαιο δεν χρησιμοποιείται αμέσως μετά την παραγωγή. Πρέπει πρώτα να «ηρεμήσει» για 12 μήνες μετά την απόσταξη και στη συνέχεια να προωθηθεί στο εμπόριο.
Πώς όμως προέκυψε η ιδέα της καλλιέργειας τριαντάφυλλων στην Κοζάνη; «Η ιδέα ήταν δανεική από τη γειτονική Βουλγαρία, όπου το συγκεκριμένο έλαιο παράγεται εδώ και δεκαετίες αποτελώντας πηγή εισοδήματος για χιλιάδες οικογένειες. Οι πρώτοι παραγωγοί πήγαμε στη Βουλγαρία, είδαμε το προϊόν, μας άρεσε και αποφασίσαμε να το φέρουμε» εξηγεί ο κ. Μυλωνάς.
Ενδιαφέρον από νέους. Το βέβαιο είναι ότι το πείραμα της Κοζάνης έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον νέων ανθρώπων που δεν έχουν ασχοληθεί στο παρελθόν με την αγροτική ζωή. Ακουσαν για την παραγωγή, τους φάνηκε ενδιαφέρον και είπαν να ξεκινήσουν.
Φυσικά, η υπόθεση Ροδέλαιο δεν είναι εύκολη. Τα λουλούδια κόβονται αποκλειστικά με το χέρι, επειδή πρέπει να διαλέγονται με συγκεκριμένα κριτήρια, όπως το χρώμα και η ωριμότητά τους. Το αργότερο τρεις ώρες μετά τη συγκομιδή, τα ροδοπέταλα πρέπει να οδηγηθούν στον αποστακτήρα. Τέλος, για την καλύτερη οργάνωση της παραγωγής ροδέλαιου που δεν επιδοτείται απαιτούνται πολλά στρέμματα τριανταφυλλιών.
tanea.gr
