Τσικνοπέμπτη και τα ψητά έχουν την τιμιτική τους! Κοκορέτσι, εξοχικό , παϊδάκια και άλλα “υγιεινά” εδέσματα στο αποκριάτικο τραπέζι;
Η λέξη “τσικνοπέμπτη” προέρχεται από την λέξη “τσίκνα” (η μυρωδιά του ψημένου κρέατος) και από την λέξη “Πέμπτη”. Γιορτάζεται αλώστε την Πέμπτη, 11 ημέρες πριν την Καθαρά Δευτέρα. Είναι μια μέρα διασκέδασης και ετοιμασίας για την νηστεία της Σαρακοστής πριν από το Πάσχα.
Την Τσικνοπέμπτη θα γιορτάσουν και οι καρναβαλιστές της Πάτρας στήνοντας αυτοσχέδιες ψησταριές σε κάθε σημείο της πόλης.
Από τις 11.30 έως τις 13.30 στον πεζόδρομο της Ρήγα Φεραίου ξυλοπόδαροι, ζογκλέρ, κλόουν θα σκορπίζουν μια ευφάνταστη νότα θεάματος δρόμου, ενώ η μπάντα του Δήμου Πατρέων θα δίνει τον απαραίτητο αποκριάτικο τόνο στους κεντρικούς δρόμους της πόλης.
Την ίδια στιγμή, τα σχολεία περιμένουν τους μεταμφιεσμένους εκπροσώπους των πληρωμάτων να τους παραδώσουν 5 εξωσχολικά βιβλία και στη συνέχεια να τσικνίσουν μαζί με τους καθηγητές.
Στις 20:00 το βράδυ θα αρχίσει η παρέλαση στην οδό Γερμανού από το ύψος της πλατείας Μαρούδα με κατεύθυνση και προορισμό την πλατεία Αγίου Γεωργίου. Στην πλατεία Ταμπαχάνων ήδη θα υπάρχει πάλκο με την ορχήστρα του Χρήστου Κατριβέση σε λαϊκά και δημοτικά τραγούδια.
Η Τσικνοπέμπτη βρίσκεται στη 2η εβδομάδα της περιόδου που ονομάζεται Τριώδιο, η οποία αποτελείται απο τρεις εβδομάδες: την 1η εβδομάδα Προφωνή ή Προφωνέσιμη, την 2η εβδομάδα Κρεατινή ή Κρεοφάγος και την 3η εβδομάδα Τυρινή ή Τυροφάγος.
Η Τσικνοπέμπτη είναι ντυμένη στα κόκκινα. Θέλει κόκκινο κρέας και το κόκκινο κρέας φυσικά κόκκινο κρασί.
Η Τσικνοπέμπτη, είναι ένα ετήσιο έθιμο στην Ελλάδα την περίοδο του καρνάβαλου το οποίο έχει τις ρίζες του βαθιά μέσα στους αιώνες. Είναι μια μέρα κατά την οποία όλοι οι Έλληνες τρώνε κρέας και πηγαίνουν φυσικά στις ταβέρνες.
Για την ορθόδοξη παράδοση, οι νηστείες της Τετάρτης και της Παρασκευής είναι σημαντικές, οπότε η Πέμπτη θεωρούνταν η καταλληλότερη μέρα για κραιπάλες.
Αν νομίζετε ότι είμαστε μόνο εμείς κάνετε λάθος. “Schmutziger Donnerstag” γερμανιστί, “Mardi Gras” γαλλιστί αλλά και “Mardi Gras” αγγλιστί στις νότιες Ηνωμένες Πολιτείες και ειδικά στη Νέα Ορλεάνη.
Κρέας λοιπόν, ψητό ως επί το πλείστο, απαραίτητα τσικνιστό.
