Επιστολή από Έλληνα φοιτητή στην Τουρκία - OlaDeka

Επιστολή από Έλληνα φοιτητή στην Τουρκία

Ο Παναγής  Γερμενής σπουδάζει στην Τουρκία. Μας έστειλε μία επιστολή που πραγματικά μας έκανε να μελαγχολήσουμε. Ο Παναγής περιγράφει την κατάσταση που επικρατεί στη
γειτονική μας χώρα, δίνοντας μία διαφορετική εικόνα από τα στερεότυπα που έχουμε υπόψη μας. Διαβάστε προσεκτικά τι γράφει ο φίλος μας και έπειτα πάμε για καφέ. Καφέ πικρό, της παρηγοριάς…

«Τα τελευταία περίπου 2 χρόνια σπουδάζω και δραστηριοποιούμαι στην Τουρκία. Είναι μια χώρα με πολλά πλεονεκτήματα αλλά και με αρκετά μειονεκτήματα. Παρ΄ όλα αυτά είναι ένας τόπος με Όραμα και Σοβαρότητα, εν ολίγοις  ‘όλοι δουλεύουν και θέλουν να πάνε μπροστά’ . 

Όραμα… αυτή η λέξη που τόσο έχει ξεφτιλιστεί στη χώρα μας. Γραφικός όρος κάθε πολιτικής ομιλίας που απλά πέφτει στο πάτωμα για να τον σκουπίσουν μετά οι καθαριστές μαζί με όλα εκείνα τα χαρτάκια του ψηφο-παραλληρήματος και μαζικού οργασμού αυτών των συγκεντρώσεων… Όραμα εννοώ μια ματιά για το πώς θέλουμε να είμαστε στο μέλλον ή πιο απλά να ΄παραγγέλνουμε΄ το αύριο.

Σοβαρότητα δεν εννοώ την κομπορρημοσύνη ή παλικαριά ορισμένων Ελλήνων πολιτικών σε διεθνή γεγονότα ή στην τηλεόραση. Σοβαρότητα εννοώ την αντίληψη του οράματος, της εργασίας και των πόρων για την επίτευξή του, ή απλά αυτό που μας έλεγε ο μαθηματικός και διευθυντής στο Γυμνάσιο που φοιτούσα ΄Είμαι, Έχω, Θέλω΄. 

Θα προσπαθήσω, αν και δύσκολο να μην ενδώσω στον πειρασμό της γκρίνιας που τόσο πολύ ερεθίζει, να περιγράψω την εμπειρία μου εδώ -στους ΄άλλους΄, κυρίως στο χώρο του Πανεπιστημίου, και θα αποδείξω γιατί απλά δεν ξαναγυρνώ. Τα συμπεράσματα και η διήγηση είναι προσωπική και εκ των πραγμάτων όχι αντικειμενική, δεν είναι πορίσματα επιστημονικής έρευνας παρά μόνο προβολή μιας οπτικής, ενός φοιτητή που πάτησε το πόδι του στη γείτονα πριν 2 χρόνια και συνεχίζει να διαβιεί εκεί, της δικιάς μου οπτικής.

Πώς ξεκίνησαν όλα. Οι Τούρκοι γείτονες μας μου απέδωσαν μία συνδυασμένη Υποτροφία το 2009. Συγκεκριμένα η όλη διαδικασία ξεκίνησε από τα Rotary Clubs της Τουρκίας τα οποία σε συνδυασμό με το Πανεπιστήμιο Yeditepe και με σκοπό την προώθηση της ελληνο-τουρκικής φιλίας και κατανόησης (μέσα από τον πιο αποτελεσματικό τρόπο που δεν είναι άλλος από τις Υποτροφίες) κατόπιν διαγωνισμού που διεξήχθη και υποβολής αιτήσεων με επέλεξαν να είμαι Πρέσβης Καλής Θελήσεως και να σπουδάσω στη χώρα τους. Αρχικά δε διστάζω να πω, εξαιτίας ορισμένων προκαταλήψεων λόγω κόμπλεξ κατωτερότητας που ανθίζει σε μικρές χώρες όπως και η δική μας, …ήμουν επιφυλακτικός, γρήγορα όμως συνειδητοποίησα πόσο διαφορετικά ήταν  τα πράγματα και πόσο με ωφέλησε η εν λόγω υποτροφία καθώς και πόσο μεγάλη τιμή ήταν το ότι μου αποδόθηκε.

Να γυρίσω πού; Στους σκοτεινούς εκείνους διαδρόμους που θυμίζουν την μεταπολεμική Ευρώπη… Στους περίεργους εκείνους τύπους που πουλάνε ‘ιδεολογική πραμάτεια’ από τα Κομματικά Τραπεζάκια τους.  Στους Φιντέλς και Ζαπατίστα του ελληνικού πανεπιστημίου που χτίζουν πόρτες Γραφείων Επιχειρηματικότητας(περίπτωση Πανεπιστημίου Πατρών)  ή στους Νέο-Ναζί διαφόρων ομάδων που έχουν κάθε δικαίωμα να σταματούν ομιλίες να μπαίνουν… να βγαίνουν, να θερίζουν, να ΄βιάζουν΄ και ό,τι βάζει ο νους.  Να ζηλέψω τι από αυτά;

Το πανεπιστήμιο που φοιτώ (Yeditepe Üniversitesi) είναι Ιδιωτικό ίδρυμα. Ναι μάλιστα οι Τούρκοι φίλοι μας έχουν από αυτά, ναι αυτά που τόσο απειλούν το ένδοξο δημόσιο (σοβιετικού τύπου) Πανεπιστήμιο της Χώρας μας…  Είναι ένας αποτελεσματικός ιδιωτικός φορέας λοιπόν που Σέβεται τον εαυτό του και πάνω από όλα τους Φοιτητές του. Πρώτη φορά ένιωσα πως «μετράω» και πρώτη φορά είχα εντατική ‘εργασία για το σπίτι’.  Και ναι μου άρεσε! Γινόμουν καλλίτερος, ξαφνικά είχα κίνητρο, ό,τι ποτέ δεν είχα στην Ελλάδα δυστυχώς. Ενδεικτικά αναφέρω πως η παρακίνηση για τη συμμετοχή και τη δραστηριοποίησή  μας σε μη κυβερνητικές οργανώσεις NGOs είναι συνεχής από τους καθηγητές, ορισμένες φορές και προϋπόθεση για να ΄περάσεις΄ το μάθημα.  

Οι πολιτικές παρατάξεις είναι άλλη μια ελληνική πατέντα, εδώ δεν υπάρχουν, γιατί απλά δε χρειάζονται. Τα παράπονα των φοιτητών λαμβάνονται σοβαρά από τη διεύθυνση κάθε τμήματος και επιλύονται σε χρόνο μιας εβδομάδας (για σοβαρά θέματα).  Φυσικά υπάρχουν όμως Ομάδες ΑΠΟ το Πανεπιστήμιο ΓΙΑ το Πανεπιστήμιο, από ομάδες φιλοσοφικές, ερασιτεχνικής φωτογραφίας, καταδύσεων-extreme sports, χορού μέχρι ομάδες Επιστημονικής φαντασίας και ό,τι βάζει ο νους. Ναι αυτές οι «παρατάξεις» μου αρέσουν πολύ και μάλιστα χρηματοδοτούνται αφειδώς από το Πανεπιστήμιο.   

Τις εγκαταστάσεις δεν θα τις σχολιάσω ιδιαίτερα διότι είναι η ποιότητα που μετράει και όχι η εμφάνιση, συνοπτικά θα πω όμως πως συναγωνίζονται εγκαταστάσεις 5αστερου ξενοδοχείου. 

Επίσης  εντός του πανεπιστημίου πραγματοποιούνται ημέρες Καριέρας ναι! Καριέρας όπου έρχονται Εταιρείες και συνδιαλέγονται και ναι γιατί όχι ΄Στρατολογούν΄ φοιτητές!  Σενάρια επιστημονικής φαντασίας αυτά για τη χώρα μας… Ακόμα, το πανεπιστήμιο έχει εφαρμόσει το σύστημα των Credits  που σημαίνει ότι τα μαθήματα που «περνάω» εδώ αναγνωρίζονται σε όλο σχεδόν τον κόσμο… Βέβαια όχι στη χώρα μας, της οποίας παρεμπιπτόντως  το πτυχίο μου αναγνώρισε πλήρως η τουρκική κυβέρνηση εντός 2 μηνών.  

Αλλά μήπως όλα αυτά συμβαίνουν διότι το Yeditepe είναι ιδιωτικό πανεπιστήμιο; Η απάντηση είναι ΟΧΙ καθώς έχω επισκεφθεί και Δημόσια Πανεπιστήμια λόγω Τούρκων και Αμερικανών. Ναι! Αμερικανών φίλων που σπουδάζουν εκεί και έχω συμμετέχει σε διαλέξεις. Εν ολίγοις υπάρχει Σοβαρότητα. Δηλαδή οι σκοποί των Πανεπιστημίων είναι σαφώς ορισμένοι και όλοι επιτελούν λειτούργημα, με Πλεονασματικούς (ιδιωτικά αλλά και ορισμένα δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα) ή Ισοσκελισμένους (κυρίως δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα). Για να μην παρεξηγηθώ, ελλείψεις και μειονεκτήματα υπάρχουν και δεν περιγράφω κάποιον παράδεισο. Το σημείο που θέλω να τονίσω είναι η Σοβαρότητα και το Όραμα ως προς την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων, κάτι που λείπει στην Ελλάδα.  

Η Τουρκία είναι μια χώρα εξωστρεφής, ανοιχτή. Ναι! Ανοιχτή. Ανοιχτή σε ξένους φοιτητές, σε ιδέες που θα την πάνε μπροστά. Ανοιχτή στους τουρίστες. Οι Έλληνες μπορούμε να την επισκεφθούμε μόνο με την ταυτότητά μας σε αντίθεση με τους Τούρκους που για να έρθουν στη χώρα μας το μόνο που δε ζητούν –χωρίς αυτό να είναι βέβαιο– είναι Πιστοποιητικό Φρονημάτων. Ανοιχτή σε επενδύσεις και στο επιχειρείν. Οι επιχειρήσεις εδώ δεν είναι κακές αλλά οι ιδιοκτήτες – μέτοχοί τους είναι πρόσωπα σεβασμού διότι προσφέρουν παραγωγή πλούτου αντί να μοιράζουν τη μιζέρια. Σαφώς υπάρχουν προβλήματα και ασυμμετρίες και σαφώς μπορεί να αποδειχθεί ένα δύσκολο μέρος να διαβιώσεις, όμως οι ευκαιρίες υπάρχουν. Η ανάπτυξη είναι μεγάλη και το ηθικόν υψηλό. Αυτά μου φτάνουν και μου περισσεύουν.  Θέλετε κι άλλα;

Γερμενής Παναγής

Master in Political Science, Yeditepe Üniversitesi- Turkiye
Bachelor in Bussiness Administration, University of Patras Greece»

Πηγή:www.capital.gr

Κοινοποίηση
recurring
Σας αρέσει το OlaDeka?
Κάντε μας like στο Facebook!
Κλείσιμο
Ola Deka Kastoria