Κόλαφος για την κυβέρνηση και για τα μεγάλα συμφέροντα που θέλουν πάση θυσία να μειωθεί το εργατικό κόστος, κι έχουν κλείσει συμφωνία με τον Γ. Παπανδρέου γι’ αυτό, είναι ο Πολ Τόμσεν του ΔΝΤ και ο Νουριέλ Ρουμπινί ο οικονομολόγος που ο πρωθυπουργός άκουγε χθες επί δύο ώρες.
Ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ στην Ελλάδα είπε αυτό που έχει ξαναπεί. Ότι δηλαδή το Ταμείο δεν έχει ζητήσει από την κυβέρνηση να προχωρήσει σε περικοπές μισθών στον ιδιωτικό τομέα. Αυτό το είπε σε κλειστό γεύμα την Τετάρτη το βράδυ για να επανέλθει σήμερα στο συνέδριο του Economist τονίζοντας: “Δεν μπορεί να συνεχισθεί η μείωση των μισθών και συντάξεων για να μειωθεί περαιτέρω το δημοσιονομικό έλλειμμα της Ελλάδας. Είχε μεγάλο θάρρος η Κυβέρνηση και περιόρισε πολύ το μισθολογικό κόστος. Δεν μπορούμε, όμως, να συνεχίσουμε επ’ αόριστον να μειώνουμε μισθούς και συντάξεις”, είπε ο κ. Τόμσεν, προσθέτοντας ότι “θα πρέπει η Ελλάδα να μάθει να φορολογείται και να μειωθούν οι σπατάλες στις δημόσιες επιχειρήσεις, πολλές από τις οποίες καταβάλλουν μισθούς πολύ άνω από το μέσο μισθό“.
Ο Ν. Ρουμπινί από την πλευρά του είπε σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ ότι πρέπει να εφαρμοστεί πιστά το πρόγραμμα της Τρόικας αν και αναγνωρίζει ότι με την περιοριστική πολιτική και τη φορολογία υπάρχουν αρνητικές συνέπειες στην οικονομική δραστηριότητα, αλλά προσθέτει «Ακόμη και ο εκσυγχρονισμός των δομών οδηγεί σε μεγαλύτερη παραγωγικότητα, και ανάπτυξη σε βάθος χρόνου, γιατί βραχυπρόθεσμα, το να απολύεις μη παραγωγικούς εργάτες, και να κλείνεις μη επικερδείς επιχειρήσεις οδηγεί σε περισσότερη οικονομική οδύνη. Έτσι ενώ αυτές οι κινήσεις είναι αναγκαίες καθώς δημιουργούν τα θεμέλια για δυνατή ανάπτυξη μακροπρόθεσμα, εάν αυτή δεν αποκατασταθεί σε 6 με12 μήνες, τότε, πιστεύω ότι οι κοινωνικές και πολιτικές συνέπειες, θα είναι πολύ σοβαρές. Έτσι η βασική μέριμνα θα πρέπει να είναι η ανάκτηση της οικονομικής ανάπτυξης το ταχύτερο δυνατό.»
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι κανείς δεν είπε στην κυβέρνηση να κόψει τους μισθούς εκατομμυρίων υπαλλήλων στον ιδιωτικό τομέα διότι κάτι τέτοιο θα οδηγήσει σε δραματική ύφεση την οικονομία. Αυτό που της είπαν όλοι είναι να περιοριστεί το δημόσιο, να σταματήσουν οι σπατάλες, να μαζευτεί το κράτος.
Επομένως, το ερώτημα που τίθεται είναι το γνωστό από την εποχή του Κοσκωτά: Στην κυβέρνηση είναι είτε ανόητοι, είτε ένοχοι. Για το μεν πρώτο αμφιβάλλουμε, δεν είναι ανόητοι, έχουν σύστημα και βαδίζουν πάνω σε συγκεκριμένα μοτίβα που έχουν συμφωνήσει.
Επομένως, είναι ένοχοι και η ενοχή τους συνίσταται σ’ αυτό που γράφαμε πριν μερικές ημέρες. Ότι δηλαδή κυβέρνηση και εργοδότες, κυρίως τραπεζίτες, εκδότες και βιομήχανοι, έχουν συμφωνήσει να περάσουν μεγάλο “ψαλίδι” στις απολαβές των εργαζόμενων στο όνομα της κρίσης. Ακόμη και μη προβληματικές εταιρείες θα μειώσουν το μισθολόγιό τους προκειμένου να αυξήσουν τα κέρδη τους. Αλλά και προβληματικές επιχειρήσεις και τράπεζες, αντί να βάλουν οι μεγαλομέτοχοι λεφτά από αυτά που έχουν στείλει στην Ελβετία, αποφάσισαν να το παίξουν… ζητιάνοι. Και ζητούν από τους εργαζόμενους των 1.000 ευρώ να κάνουν θυσίες εκβιάζοντάς τους ότι θα κλείσουν την επιχείρηση, θα κάνουν απολύσεις κ.λπ.
Αυτή είναι η πραγματική αλήθεια και οι ξένοι που δε νοιάζονται για το άν θα γίνουν μειώσεις στον ιδιωτικό τομέα το λένε ξεκάθαρα.