Αυτό ρώτησε ρητορικά ο πρώην Νομάρχης κ.Γιώργος Καπαχτσής το ακροατήριο ραδιοφωνικού
σταθμού της Καστοριάς στο οποίο ήταν
καλεσμένος σε συνέντευξη.
Τρία ήταν τα σημαντικά εξαχθέντα από τις δηλώσεις του:
1.Η Καστοριά απογοητεύτηκε από την διαδικασία απόδοσης χρίσματος την τελευταία στιγμή και έτσι το χρίσμα όχι μόνο δεν υπολογίζεται ως θετικό στοιχείο αλλά αντιθέτως αποτελεί βαρίδιο βύθισης για όποιον το φέρει.
2.Αυτές οι εκλογές κρύβουν εκπλήξεις.(μην υποτιμάτε τον γερόλυκο Καπάχο που ασχέτως αντιπαθειών στην Καστοριά,σήμερα πρέπει να παραδεχτούμε ότι παρήγαγε έναν απλό και ξεκάθαρο λόγο που καθιστά δύσκολο έως αδύνατον το ενδεχόμενο να βρει πειστικό αντίλογο )
3.Η Καστοριά ψήφισε στο παρελθόν ανίκανους είτε επειδή ρίσκαρε για κάτι υποτίθεται διαφορετικό είτε επειδή ακολουθούσε πολιτική-κομματική γραμμή με σιδηροδρομική “ευλάβεια”
Σήμερα αποτιμώντας τα αποτελέσματα το μετάνοιωσαν όλοι.Τώρα δεν θα το επαναλάβουν.
Όλες οι συγκυρίες καταδυκνείουν πως ξανά ανίκανο στην Καστοριά δεν ψηφίζει ο κόσμος.Και σ αυτή την επιλογή δεν υπάρχει πλέον κομματικός ανασταλτικός παράγοντας(αμφισβητήθηκε ανοιχτά από κορυφαία τοπικά γαλάζια στελέχη και από τεράστιο μέρος της ΝΔ-βάσης,η διαδικασία της απόδοσης χρίσματος τελευταία στιγμή)
Και βέβαια δεν υπάρχει πλέον ούτε το περιθώριο επιλογής εκ νέου κάποιου ανίκανου στα πλαίσια ενός καινούριου ρίσκου,χάρης,ή ελαφρά τη καρδία ψήφισης με σλόγκαν:Ωχ αδερφέ!Δε βαριέσαι!
Αν ήταν μόνο λόγια του Καπαχτσή θα είχαν απλά το ειδικό βάρος μιας ευθείας και “παντελονάτης”τοποθέτησης ενός συγκεκριμένου και γνωστού για την πορεία του πολιτικού ανδρός.Και αν υπολογίσουμε και παρελθοντικούς συσχετισμούς δυνάμεων καθώς και παλιά πολιτικά χρωστούμενα ,θα λέγαμε οκ!Τι μας λέει τώρα ο παππούς?
Έλα όμως που φέτος δεν τα λέει μόνο ο παππούς!
Τα λένε πλέον στα πηγαδάκια,στις παρέες,στα σπίτια στην αγορά,παντού σε όλο το νομό!
Και δεν είναι μόνο αυτά,έρχονται και οι ρημάδες οι μετρήσεις η μία πίσω από την άλλη που δείχνουν ακριβώς το ίδιο:Παντού ο Λιάντσης χάνει,και χάνει καθαρά!
Αυτός όμως,κλεισμένος στο βαρύ νομαρχιακό του γραφείο που έχει πολύ κοντινή ημερομηνία λήξης,συνεχίζει να φέρεται ως βασιλιάς που δε χρειάζεται να ανησυχεί για τίποτα,αφού έχει χρίσμα,στέμμα και μοναρχική,μαγική,παραμυθένια περιβολή προστασίας από κάθε κίνδυνο απώλειας του θρόνου του.
Μήπως κάποιος πρέπει να του πει το διδακτικό παραμύθι με το γυμνό βασιλιά?
