Επιτέλους, το πολιτικό σύστημα αρχίζει να μιλά και αυτό για την ανάγκη Συνταγματικής Αναθεώρησης.
Το κρίσιμο πλέον είναι η συζήτηση αυτή να μην γίνει «για τα μάτια», να μην κοπεί στα μέτρα του κουτιού του, να μην χαθεί σε απεραντολόγες διαβουλεύσεις,
αναθεωρητική και μετά συντακτική Βουλή και κάθε είδους επιτροπές και υποεπιτροπές τα επόμενα τρία με τέσσερα χρόνια. Δεν έχουν τόσο χρόνο οι άνεργοι, οι φτωχοί, η Ελλάδα.
Οφείλουμε να εξασφαλίσουμε ότι θα καταλήξει στην ταχύτερη δυνατή δημιουργία ενός αποτελεσματικού συστήματος εκτελεστικής, νομοθετικής και δικαστικής εξουσίας, που θα καταργεί την ατιμωρησία και θα προβλέπει αποτελεσματικούς μηχανισμούς ελέγχου λογοδοσίας και εναλλαγής μη επαγγελματιών πολιτικών τόσο στη Βουλή ή στις Βουλές (Άνω – Κάτω ή Βουλή – Γερουσία) όσο και, άλλων στην κυβέρνηση.
Με ανώτατη θητεία κάθε αιρετού, με πλαίσιο που θα προσελκύει τους ικανούς, παραγωγικούς και δημιουργικούς πολίτες του κόσμου να ζούν και να επιχειρούν στην Ελλάδα ώστε, με την ικανότητα και τον δικαιολογημένο πλούτο τους αυτοί και οι Έλληνες να καταστήσουν την χώρα ανεξάρτητο και πανίσχυρο μέλος της Ευρωπαϊκής οικογένειας.
Στόχος πρέπει να είναι η αποτελεσματικότητα του Κράτους, η Δικαιοσύνη και η Ανάπτυξη. Καταργώντας μια για πάντα κάθε συνταγματική κατοχύρωση ποινικής αμνηστίας πολιτικών. Ακόμη και εάν, για να πετάξουμε οριστικά τους σκελετούς και τα πτώματα που κουβαλάμε στην πλάτη μας, αναγκαστούμε να χορηγήσουμε ειδική Συνταγματική αμνηστία, σε ποινικό και αστικό επίπεδο, για όλους όσους εντός αποκλειστικής σύντομης προθεσμίας λίγων μηνών από την θέση σε ισχύ του Νέου Συντάγματος ομολογήσουν ή χορηγήσουν δικαστικά αποδεκτές αποδείξεις για συγκεκριμένες πράξεις κακουργηματικής διαφθοράς σε πολιτικό και διοικητικό επίπεδο. Τουλάχιστον, όσοι μετά από αυτό δεν μετακομίσουν στο κλουβί που τους πρέπει, ως νόμος ορίζει, δεν θα τολμήσουν πια να ξαναασχοληθούν με τα «δημόσια πράγματα».
Η Ελλάδα χρειάζεται άμεση επανεκκίνηση. Και αυτή μπορεί να γίνει μόνο με κατεπείγουσα θεσμική αναθεώρηση – με άμεση δηλαδή Συνταγματική Αναθεώρηση.
Με βάση συγκεκριμένη, απλή και εύληπτη από όλους πρόταση. Με οριζόντια συνεννόηση της κοινωνίας, χωρίς αποκλεισμούς και με προώθηση μόνο των απαραίτητων μέτρων που συσπειρώνουν την μεγαλύτερη δυνατή κοινωνική υποστήριξη. Ας το κάνουν άμεσα τα πολιτικά κόμματα υπερβαίνοντας εαυτά, ξεπερνώντας τις ιδεοληψίες τους και αξιοποιώντας την δυνατότητα εκλογών με λίστα έως τον Απρίλιο με μοναδικό κριτήριο επιλογής υποψηφίων τη συμφωνία τους με τα παραπάνω και το περιεχόμενο της Αναθεώρησης. Επικυρώνοντάς την με Δημοψήφισμα.
Το μεγαλύτερο κίνητρο για την προσέλκυση στην Ελλάδα όχι μόνο ξένων επενδύσεων αλλά των ικανότερων, των δημιουργικότερων, των παραγωγικότερων πολιτών αυτού του κόσμου, είναι το πόσο απλά και πόσο γρήγορα όλα τα από νεοέλληνες φτιαγμένα αντικίνητρα μπορούν να σβήσουν με ένα σφουγγάρι.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής μας δείχνει την πορεία με τον δρόμο που ακολούθησε το 1974. Αποκατέστησε και θωράκισε την Δημοκρατία αξιοποιώντας το θεμέλιο του πολιτεύματος, την λαϊκή κυριαρχία. Παρότι και ο Καταστατικός Χάρτης που αντικαταστάθηκε από αυτόν του 1974 περιείχε και αυτός έναν «σκληρό πυρήνα» όπως αυτός που περιλαμβάνεται σήμερα στο άρθρο 110 του Συντάγματος, το ζήτημα και τότε λύθηκε με Δημοψήφισμα. Έτσι μπορεί να αντιμετωπιστεί και η κατάσταση σήμερα.
Οι έκτακτες περιστάσεις απαιτούν έκτακτα μέτρα. Το Πολίτευμα έχει, ούτως ή άλλως, εξελιχθεί σε αμιγώς Πρωθυπουργικό. Ας αξιοποιήσουμε την ανάγκη αλλαγής του σε Προεδρικό και ας κάνουμε τώρα αυτά που όλοι συμφωνούμε ότι πρέπει και αρκούν να γίνουν για να βάλουμε τέρμα στην ελεεινή παρένθεση σε μερικές δεκαετίες καταφέραμε να «δημιουργήσουμε».
Μακάρι αυτό να το κάνει το πολιτικό σύστημα σε αυτήν την τελευταία ευκαιρία που του δίνει η εξαντλούμενη κοινωνική ανοχή. Εάν δεν το κάνει, πρέπει όλοι να σκεφτούμε τη «Νέα Φιλική Εταιρεία». Μιά Φιλική Εταιρεία με αποκλειστικό σκοπό την εφαρμογή των παραπάνω και, αμέσως μετά, την αυτοδιάλυσή της. ‘Οσοι συμμετάσχουν, θα συμμετάσχουν για την εφαρμογή της συγκεκριμένης πρότασης. Και για να είναι αποτελεσματικοί, θα είναι αποφασισμένοι να μην μπορούν, ακόμη και εάν θελήσουν, να είναι υποψήφιοι για κανένα αξίωμα πέντε, τουλάχιστον, χρόνια μετά την ισχύ του Νέου Συντάγματος.
