Είναι πολύ θετικό ότι η Ελλάδα με τη σύμπραξη των Ελληνό-αμερικανών ξεκίνησε συζητήσεις με τις Η.Π.Α. για την προσέλκυση επενδύσεων. Σε καμία, και τονίζουμε, σε καμία όμως περίπτωση δεν πρέπει η χώρα να αποκλείσει την συνεργασία με τη Ρωσία. Είναι ηλίου φαεινότερο ότι η Ουάσινγκτον δεν επιθυμεί για γεωστρατηγικούς λόγους την ελληνό-ρωσική προσέγγιση και κάτι τέτοιο θα τεθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων (αν δεν έχει τεθεί ήδη).
Η πολύπλευρη πολιτική -δηλαδή μιλάω με όλους εφόσον τα συμφέροντά μας τέμνονται- πρέπει να αποτελέσει την απαράβατη στρατηγική της χώρας. Οι επιλογές είναι πολλές. Το να φέρουμε επενδύσεις και να γίνουμε προτεκτοράτο των Αγγλοσαξόνων, για να απεμπλακούμε δήθεν από το Βερολίνο, μόνο δεινά θα φέρει για τη χώρα. Η έννοια του Ελληνισμού είναι οικουμενική και σ’ αυτό το πλαίσιο πρέπει να κινηθεί η ελληνική εξωτερική πολιτική.
Προσοχή: Η Ελλάδα οφείλει ν’ ακολουθήσει το παράδειγμα της Κύπρου που δεν έκλεισε την πόρτα στη Ρωσία, παρ’ όλο που συμμάχησε με Η.Π.Α. και Ισραήλ στο θέμα των υδρογονανθράκων, μένοντας ταυτόχρονα μέλος στην Ε.Ε. Η Μόσχα είναι σημαντικός παίκτης στην γεωπολιτική σκακιέρα και η Ελλάδα οφείλει να συζητάει και με το Κρεμλίνο. Πόσο μάλλον όταν τα ρωσικά συμφέροντα έρχονται σε κόντρα με τα αντίστοιχα του κυριότερου γεωστρατηγικού αντιπάλου της Αθήνας, την Τουρκία.
Εν κατακλείδι κρατάμε Αμερικανούς και Ισραηλινούς, μένουμε Ε.Ε. (όσο αυτή ακόμα υφίσταται) και συζητάμε με Ρώσους αλλά και Κινέζους κ.α. Οτιδήποτε άλλο θα πλήξει τα συμφέροντα της χώρας.
Κύριοι της κυβέρνησης, στο οικονομικό κομμάτι έχουμε υπομονή και δεν θα βιαστούμε να σας κρίνουμε. Σε ό,τι αφορά όμως τη γεωπολιτική, που θίγει άμεσα τα εθνικά θέματα της χώρας, η ανοχή θα είναι μηδενική. Αυτό να το γνωρίζουν καλά στη Συγγρού!
