Παραμονή Χριστουγέννων έφυγε ξαφνικά από τη ζωή ο Επίτιμος Αρχηγός ΓΕΝ Ναύαρχος ε.α. Ιωάννης Στάγκας με καταγωγή από την Κλεισούρα Καστοριάς.
Ο ναύαρχος έμεινε στην Ιστορία με το συγκλονιστικό σήμα του στα πληρώματα του Στόλου, που απέπλεαν από τον Ναύσταθμο στη διάρκεια της κρίσεως των Ιμίων και εκείνο το μοιραίο βράδυ, είχε έτοιμο το Πολεμικό Ναυτικό για όλα τα ενδεχόμενα…
«…Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι αν χρειαστεί όλοι σας θα φανείτε αντάξιοι της ενδόξου ιστορίας του Πολεμικού Ναυτικού. Καλή τύχη και ο Θεός μαζί σας», κατέληγε το σήμα.
Για τον Ναύαρχο Στάγκα και το ιστορικό σήμα που είχε στείλει σε όλο το Στόλο τη νύχτα των Ιμίων είχε μιλήσει στο Militaire.gr , ο Αξιωματικός που εκείνες τις ώρες ήταν δίπλα του, ο Αντιναύαρχος ε.α Σπύρος Δροσουλάκης.
Το σήμα Στάγκα στις 31 Ιανουαρίου 1996 έχει την ιστορία του, που την έχει διηγηθεί αξιωματικός ο οποίος ήταν παρών κατά τη διάρκεια της υπογραφής του από τον Α/ΓΕΝ.
Ο Σπύρος Δροσουλάκης, θυμάται:
Όλοι έχετε προφανώς δει το Ναυτικο Σήμα της εικόνας, το οποίο εχει ευρέως παρουσιασθεί με διαφορους σχολιασμους ,σε πολλές ιστοσελίδες του διαδικτύυ.
Αυτή ειναι μία μικρή ιστορία που το συνοδεύει και ελπίζω ο τότε Α/ΓΕΝ Ναυαρχος Ιωάννης Στάγκας μου επιτρέπει να δημοσιοποιήσω μια και είμαι ο δευτερος μετά από αυτόν πρωταγωνιστής.
Τετάρτη 31 Ιανουαρίου 1996, πολύ πρώτες πρωϊνές ώρες, στο γραφείο του Α/ΓΕΝ βρίσκονται ο Α/ΓΕΝ με λίγους επιτελείς, Υ/ΓΕΝ, ΔΚΑ, Α2, Α1 και εγώ ενω μπαινοβγαίνει ο Διευθυντης του Γραφείου του.
Είναι η ώρα που εχει διαταχθεί να αποπλευσει το συνολο του ΑΣ, ο Α/ΓΕΝ εχει υπογράψει το σχετικό Σημα Επιχειρήσεων με τις πρώτες κινήσεις (το οποίο έχω συντάξει εγώ, μετά από τις οδηγίες του ΔΚΑ), ο Α/ΓΕΝ εχει μιλήσει στο τηλέφωνο με τον ΑΣ και η κατάσταση πλησιάζει την κορύφωση.
Καθώς οι υπόλοιποι Επιτελείς έχουν βγει από το γραφείο για να διεκπαιρεώσουν κάποια έργα, ο Α/ΓΕΝ μου ζητάει να πάρω ενα σηματόχαρτο, μου υπαγορευει το εν λόγω σήμα και του το δίνω να το υπογράψει.
Ο Ναύαρχος Στάγκας υπέγραφε πάντοτε με ένα, συγκεκριμένου τύπου, μαύρο στυλό που υπήρχε πάντα, μαζί με άλλα, στο γραφείο του.
Παίρνει το στυλό, υπογράφει και το στυλό, παρά την εξωτερική ομοιότητα, είναι κόκκινο.
Το βλέπει, μένει για μία στιγμη ακίνητος και μονολογεί ΄΄”Κόκκινο; Πού βρέθηκε αυτό εδώ; ”
Και μετά από στιγμιαία παύση, συνεχίζει ”ΑΙΜΑ”
Είμαστε για λίγα δευτερόλεπτα και οι δύο αμίλητοι, μου λέει, ”Διώξε το σήμα”, βγήκα από το γραφείο και εδωσα το σήμα στο ΚΕΠΙΚ/ΓΕΝ για τις περαιτέρω ενεργειες.
Ισως η εντονότερη μνημη, από τις πολλές, των ημερών εκείνων.
Η επίσημη βιογραφία του από την ιστοσελίδα του Πολεμικού Ναυτικού αναφέρει:
«Ο Ναύαρχος ε.α. Ιωάννης Στάγκας γεννήθηκε στην Αθήνα στις 01/11/1937 και απεβίωσε στις 25/12/2022. Έφυγε δηλαδή σε ηλικία 85 ετών.
Εισήλθε στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων στις 29/09/1954 και αποφοίτησε ως μάχιμος Σημαιοφόρος στις 29/06/1958.
Προήχθη σε Ανθυποπλοίαρχο στις 14/06/1961, σε Υποπλοίαρχο στις 12/05/1966 και σε Πλωτάρχη στις 29/06/1970.
Στις 05/06/1973, ενώ ήταν Κυβερνήτης του αρματαγωγού «ΙΚΑΡΙΑ», συνελήφθη για τη συμμετοχή του στο αντιδικτατορικό Κίνημα του Ναυτικού του Μαΐου του 1973, αποφυλακίστηκε στις 21/08/1973 με τη χορήγηση της αμνηστίας και αποτάχθηκε των τάξεων του Ναυτικού στις 25/10/1973.
Στις 13/08/1974, μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας (τέλη Ιουλίου του 1974), επαναφέρθηκε στη μόνιμη υπηρεσία ως μηδέποτε απομακρυνθείς της δικτατορίας της περιόδου 1967-1974 (Στις 20/09/1989, του απονεμήθηκε το Μετάλλιο Αντιδικτατορικής Δράσης).
Ακολούθως, προήχθη σε Αντιπλοίαρχο την 01/04/1975, σε Πλοίαρχο στις 11/04/1982, σε Αρχιπλοίαρχο στις 14/06/1985, σε Υποναύαρχο στις 12/01/1988 και σε Αντιναύαρχο στις 07/05/1990, αποστρατεύθηκε δε στις 04/03/1991 ως Αντιναύαρχος ε.α. και παράλληλα του απονεμήθηκε ο τίτλος του Επίτιμου Β’ Υπαρχηγού του ΓΕΕΘΑ.
Μεταξύ 11/04/1991 και 10/06/1991 ανακλήθηκε στην ενέργεια με το βαθμό του Αντιναυάρχου, για την εκπροσώπηση των Ενόπλων Δυνάμεων στις εορταστικές εκδηλώσεις στην Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία με τη συμπλήρωση 50 χρόνων από τη Μάχη της Κρήτης.
Στις 16.12.1993, επαναφέρθηκε στη μόνιμη υπηρεσία ως μηδέποτε αποστρατευθείς και στις 06/02/1996 αποστρατεύθηκε ως Ναύαρχος ε.α. και με τον τίτλο του Επίτιμου Αρχηγού του ΓΕΝ.
Φοίτησε στη Ναυτική Σχολή Πολέμου (1977), τη Σχολή Ελέγχου Εμπορικών Πλοίων (Naval Control of Shipping/NCS -, 1980) και τη βρετανική Σχολή Ναυτικής Τακτικής (1984).
Υπηρέτησε σε πλοία επιφάνειας, καθώς και σε επιτελικές και διοικητικές θέσεις.
Διατέλεσε Κυβερνήτης, ως Ανθυποπλοίαρχος, των ναρκαλιευτικών «ΚΑΛΥΜΝΟΣ» (1963-1964), «ΛΕΡΟΣ» (1964) και «ΠΑΞΟΙ» (1965), ως Υποπλοίαρχος, του ναρκαλιευτικού «ΔΑΦΝΗ» (1967-1968) και, ως Πλωτάρχης, του αντιτορπιλικού «ΛΟΓΧΗ» (1971) και του αρματαγωγού «ΙΚΑΡΙΑ» (1973).
Μετά την επάνοδό του στο Ναυτικό, υπηρέτησε ως Κυβερνήτης των αντιτορπιλικών «ΙΕΡΑΞ» (1974-1976, Πλωτάρχης/Αντιπλοίαρχος) και «ΤΟΜΠΑΖΗΣ» (1981-1982, Αντιπλοίαρχος/Πλοίαρχος), Διευθυντής του ΓΕΝ/Α1 (1982-1984, Πλοίαρχος) και Διοικητής της 2ης Μοίρας Αντιτορπιλικών (1984-1985, Πλοίαρχος/Αρχιπλοίαρχος).
Τέλος, ανέλαβε καθήκοντα Ναυτικού Διοικητή Αιγαίου (1985-1986, Αρχιπλοίαρχος), Διευθυντή του Α’ Κλάδου του ΓΕΝ και Επιτελάρχη COMEDEAST(1986-1988, Αρχιπλοίαρχος/Υποναύαρχος), Αρχιεπιστολέα του Αρχηγού Στόλου (1988-1989, Υποναύαρχος), Β’ Υπαρχηγού του ΓΕΕΟΑ (1990-1991, Αντιναύαρχος) και Αρχηγού του ΓΕΝ και COMEDEAST(1993-1996, Αντιναύαρχος).
Επίσης, εκτός από άλλες μονάδες του Στόλου, υπηρέτησε στο Επιτελείο της Διοίκησης Ναρκοπολέμου και της Διοίκησης Διοικητικής Μέριμνας Ναυτικού, το ΓΕΝ και σε επιτελείο του NATO (NAVSOUTH, 1979-1981)».
