«Να προσέχετε τον εαυτό σας και τα παιδιά σας γιατί δεν υπάρχει βοήθεια από το κράτος όταν την χρειαστείτε». Με τα λόγια αυτά ο πατέρας του αδικοχαμένου Ερμή Θεοχαρόπουλου, του 21χρονου πρωταθλητή της Ορειβασίας, στέλνει το δικό του δραματικό μήνυμα για την ανάγκη ύπαρξης εναέριων διασωστικών μέσων τα οποία θα μπορούσαν να είχαν σώσει και τον γιο του.
Ο θάνατος του 21χρονου σκιέρ στα Τζουμέρκα συγκλονίζει καθώς ανέδειξε με τον πιο τραγικό τρόπο τις ελλείψεις σε εκπαιδευμένους διασώστες για τα απόκρημνα βουνά της χώρας μας όπου ο ορειβατικός τουρισμός αναπτύσσεται ραγδαία τα τελευταία χρόνια.
«Τον φρόντιζα αλλά δεν άντεξε τόσες ώρες», τονίζει σε ανάρτηση του στα κοινωνικά δίκτυα, ο Γιάννης Θεοχαρόπουλος, πατέρας του άτυχου 21χρονου, με μεγάλη εμπειρία στα βουνά και στον ορεινό αθλητισμό, ο οποίος κρατούσε στην αγκαλιά του το γιο του για περίπου πέντε ώρες, μετά την πτώση του στο γκρεμό. «Εκλιπαρούσα να έρθει άμεσα ελικόπτερο», αναφέρει ο πατέρας του Ερμή. Κι όταν επιτέλους προσέγγισε το πρώτο ελικόπτερο που είχε απογειωθεί από το Άκτιο(!), δεν μπόρεσε καν να προσεγγίσει το σημείο όπου είχε πέσει ο νεαρός. Την προσέγγιση κατάφερε το δεύτερο ελικόπτερο που ήρθε τελικά από τον Μαραθώνα. Ήταν όμως πλέον αργά για τον άτυχο σκιέρ o οποίος πέθανε κατά τη μεταφορά του στο νοσοκομείο, με την οικογένεια του 21χρονου να κάνει λόγο για ώρες που χάθηκαν και κόστισαν τη ζωή του Ερμή. Τα τραύματά του στο κεφάλι και το πόδι δεν ήταν σοβαρά. Όμως, η παραμονή του στο κρύο και στο χιόνι από τις 13:00 έως τις 17:00, δηλαδή για πέντε ώρες, τον οδήγησε σε σοκ με αποτέλεσμα το θάνατό του.
«Δεν ήταν 2, δεν ήταν 3 ήταν 21 χρονών. Άντρας δυνατός, χαμογελαστός πρόθυμος να βοηθήσει πάντα όλο τον κόσμο. Γυμναζόταν σκληρά κάθε μέρα. Ήθελε να μπορέσει να σηκώσει την ελληνική σημαία κάποια στιγμή σε μεγάλους αγώνες. Ήταν περήφανος που ήταν στην εθνική ομάδα. “Μπαμπάκα μου” μου φώναξε και πήγε να σηκωθεί όταν έφτασα κοντά του, στις 13:40 μετά από μισή ώρα από την στιγμή που έπεσε, αλλά δεν μπορούσε να σηκωθεί όρθιος. “Μην κουνιέσαι αγόρι μου θα πάνε όλα καλά” του είπα. Τον φρόντιζα προσπαθώντας σαν σταματήσω την αιμορραγία και να τον ζεστάνω και εκλιπαρούσα στο τηλέφωνο μιλώντας με τον αστυνόμο να έρθει άμεσα ελικόπτερο γιατί ήταν πολυτραυματίας και χρειαζόταν άμεσα διασωλήνωση.
“Το ξέρουμε Γιάννη” μου είπε ο αστυνόμος”, έχω ειδοποιηθεί ήδη από το 112 για την θέση σας σε 10 λεπτά θα έρθει ελικόπτερο”. “Αστυνόμε σε παρακαλώ το κάθε λεπτό μετράει”, του είπα, “δεν μπορώ να τον πάρω στην πλάτη έχει πολλά κατάγματα και ίσως εσωτερική αιμορραγία θα μου πεθάνει στην πλάτη”. “Γιάννη θα έρθει σε 10- 15 λεπτά το ξέρουν όλοι μην κουνιέστε”, μου επανέλαβε. Μετά από 3 ώρες άρχισε το αγόρι μου να μην έχει αναπνοή και σφυγμό και του κάναμε, με 6 φίλους που είχα κοντά μου, ασταμάτητα τεχνητή αναπνοή για ακόμα 1,5 ώρα μέχρι που τον σήκωσε το βίτσι του ελικοπτέρου στις 5:45 λίγο πριν νυχτώσει. Δεν άντεξε τόσες ώρες το παιδί μου. Έχω βοηθήσει τόσο κόσμο και τώρα δεν μπόρεσα να σώσω το αγόρι μου. Μακάρι να μην ζήσει κανένας πατέρας και καμία μάνα αυτό που έζησα. Θα τον θυμάμαι χαμογελαστό όπως ήταν πάντα και όχι πονεμένο όπως ήταν στις τελευταίες του στιγμές. Θα είναι πάντα στην καρδιά μου και ξέρω ότι θα με βοηθάει από εκεί πάνω όταν τον χρειάζομαι, μέχρι την ώρα που θα βρεθώ και εγώ κοντά του. Ευχαριστώ πολύ τους εκατοντάδες φίλους που βρεθήκανε κοντά μας στην κηδεία του Θεοφάνη –Ερμή και όλους που μας στείλανε συλλυπητήρια μηνύματα. Σας αγαπώ πολύ αλλά δεν μπορώ να σας μιλήσω. Να προσέχετε τον εαυτό σας και τα παιδιά σας γιατί δεν υπάρχει βοήθεια από το κράτος όταν την χρειαστείτε”. γράφει ο Γιάννης Θεοχαρόπουλος στην ανάρτησή του.
Δριμύ το κατηγορώ για τον άδικο χαμό του 21χρονου Ερμή και από τους ορειβάτες που είχαν μοιραστεί την ίδια αγάπη με τον άτυχο σκιέρ για το βουνό.
«Ο Ερμής θα ήταν ζωντανός αν η διάσωση δεν είχε φτάσει με σχεδόν 5 ώρες καθυστέρηση. Ο χιονοσύντροφος μας ήταν τραυματισμένος αλλά ζωντανός, αγωνιζόταν για ώρες να κρατηθεί στη ζωή, στην αγκαλιά του πατέρα του, που πάσχιζε να σώσει το παιδί του. Ενός πατέρα με τεράστια γνώση, εμπειρία και έργο στο χώρο του βουνού, ενός ανθρώπου πραγματικού γνώστη.
Κύριοι της ΕΜΑΚ δεν είναι ντροπή να πείτε στους προϊσταμένους σας ότι δεν έχετε γνώση για τέτοιου είδους διασώσεις. Απαιτείστε και εσείς από την πλευρά σας να μπουν άνθρωποι γνώστες και ικανοί, να συσταθεί ομάδα ορεινής διάσωσης τώρα στα πρότυπα των Άλπεων. Αρκετοί από εμάς υπήρξαμε μάρτυρες σοβαρών ορεινών ατυχημάτων στο εξωτερικό. Είδαμε τα ελικόπτερα να έρχονται σε 10 λεπτά. Διασώστες τσακάλια, με εμπειρία στο χώρο του βουνού. Όλοι τους γνώστες της αναρρίχησης και της ορειβασίας, ενώ εδώ ακόμα παλεύουμε με την γραφειοκρατία και δεν έχουμε ιδέα ποιος είναι εκπαιδευτής, ποιος συνοδός, ποιος οδηγός και που τελικά πάμε.
Να αφήσουμε λοιπόν τις παθογένειες του χώρου μας, να βγάλουμε μπροστά αυτούς που μπορούν και όχι αυτούς που έχουν τα κονέ, να φτιαχτεί ομάδα ορεινής διάσωσης και ο Ερμής ας είναι τελευταίος που έφυγε άδικα.
Στην μνήμη του φίλου μας, του σχοινοσύντροφου, του χιονοσύντροφου του αδερφού μας Ερμή.
Γιάννη, Μαρίνα, Κατερίνα
Βαστάτε γερά. Cretan climbing community»
