Η Αθηνά Λινού είναι απόφοιτος της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Harvard, ενώ κατέχει Διδακτορικό Τίτλο Σπουδών και Υφηγεσία στον τομέα της Επιδημιολογίας από το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει αναλάβει πολλές ακαδημαϊκές θέσεις μεγάλης διάρκειας και έχει διδάξει Επιδημιολογία, Προληπτική Ιατρική και Ιατρική της Εργασίας στη Μεταπτυχιακή Σχολή Mayo, στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου της Minnesota και στο Πανεπιστήμιο Case Western Reserve. Από το 2004 είναι Καθηγήτρια της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
του ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΟΤΡΩΤΣΟΥ
Αυτά, ως προς το βιογραφικό της κ. Λινού. Η οποία είναι “τόσο Harvard”, όσο και ο Σωτήρης Τσιόδρας. Με μια ενδιαφέρουσα πρόσθετη επισήμανση. Υπήρξε και καθηγήτρια του εκπροσώπου του υπουργείου Υγείας.
Ως εκ τούτων, γνωρίζει τα περί “επιστημονικής αβεβαιότητας” το ίδιο καλά με τον πρώην φοιτητή της και τώρα συνάδελφό της.
Ο Σωτήρης Τσιόδρας “έσπασε” για λίγο το ήρεμο ύφος των προηγούμενων ανακοινώσεών του λέγοντας προχθές:
«Προσπαθούν κάποιοι κύκλοι να τονίσουν υπέρμετρα τις επιστημονικές αβεβαιότητες. Δεν τις ξέρουμε δηλαδή εμείς; Και να βγάλουν αντιφάσεις προς τα έξω, προς τον κόσμο. Να κλονίσουν την εμπιστοσύνη του κόσμου με ψευδοεπιστημονικά επιχειρήματα. Εμείς δεν έχουμε αγωνία;»
Είναι σαφές πως τον τάραξε η πρώτη κριτική που δέχθηκε μετά από περίπου δύο μήνες απόλυτης αναγνώρισης και μηδενικής αμφισβήτησης. Τον ενόχλησε, πιθανότατα, η ήπια κριτική που δέχθηκε σχετικά με όσα έλεγε παλαιότερα για την αναγκαιότητα της χρήσης μάσκας, για το εάν τα παιδιά νοσού ή μεταδίδουν τον ιό, τα τα τεστ που έπρεπε ή δεν έπρεπε να γίνονται.
Είναι σαφές πως η κριτική εάν ήταν σκληρή θα ήταν και άδικη. Δεν ήταν, όμως, σκληρή. Χρωστάμε πολλά στην ενημέρωση που παρείχε όλο το προηγούμενο διάστημα ο Σωτήρης Τσιόδρας. Στην επιστημονική του επάρκεια και στην καθοδήγηση που παρείχε στους θεσμούς και τις υπηρεσίες της Πολιτείας. Ήταν, αναμφίβολα, το πρόσωπο της πανδημίας, μια “συντροφική” φιγούρα στις δύσκολες μέρες και ώρες του εγκλεισμού.
Αυτό, όμως, δεν του αποδίδει το χαρακτηριστικό του “αλάθητου”, όπως και ο ίδιος, άλλωστε, ομολόγησε.
Η καθηγήτριά του Αθηνά Λινού εξέφρασε, ίσως, την σοβαρότερη και πιο εμπεριστατωμένη αμφισβήτηση των επιχειρημάτων του εθνικού μας επιδημιολόγου σχετικά με την λειτουργία των σχολείων. Η κ. Λινού δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝ.ΑΛ, ΚΚΕ, δεν είναι εκπρόσωπος των εκπαιδευτικών, δεν επιχειρεί να εκφράσει την άποψη μεγάλου αριθμού γονέων που έχουν την άποψη σχετικά με τους κινδύνους από την επαναλειτουργία των σχολείων. Δεν έχει σκοπό να αντιπολιτευτεί την κ. Κεραμέως, ούτε καν να ενσπείρει αβεβαιότητα στις επιστημονικές αβεβαιότητας του κ. Τσιόδρα.
Δικαιούται, όμως, να λέει την επιστημονική της άποψη –σεβόμενη και η ίδια τις αβεβαιότητες της επιστήμης-, όσο δικαιούται και ο κ. Τσιόδρας.
Μιλώντας, λοιπόν, στο Οpen tv, είπε ότι το άνοιγμα των σχολείων “επιδημιολογικά είναι ένας κίνδυνος του οποίου δεν ξέρουμε το μέγεθος” τονίζοντας παράλληλα ότι το μάθημα για τα παιδιά θα είναι μόλις 10 μέρες.
Ξεκαθάρισε ότι δεν υπάρχει αξιόπιστη μελέτη που να δείχνει αν τα παιδιά μεταδίδουν τον ιό.
Εξήγησε μάλιστα ότι η απόφαση “είναι εν μέρει με επιστημονική γνώση και εν μέρει πολιτική με πολιτικο -οικοναμικά κριτήρια. Είναι ένα δίλημμα “η πρόκληση με το τι κάνουμε με τα σχολεία σε περιόδους κρίσεις” και πρόσθεσε ότι “η εξασφαλίζεις πλήρως την ασφάλεια στα σχολεία ή επιλέγεις την εξ αποστάσεως εκπαίδευση”.
Πιο καθαρά δεν μπορούσε να τα πει.
Παράλληλα ζήτησε περισσότερες μάσκες από το υπουργείο Παιδείας στους μαθητές και εύκολη πρόσβαση σε βρύσες. Και σχολίασε την απόφαση για προαιρετική χρήση μάσκας στα σχολεία “ ή για όλους ή για κανέναν”.
“Η προαιρετική χρήση μάσκας οδηγεί σε μπουλινγκ”, επισήμανε.“Τα παιδιά του δημοτικού είναι δύσκολο να πειθαρχήσουν με τα μέτρα, ωστόσο σε πολλές ευρωπαϊκες χώρες επιλέγουν να ανοίξουν τα σχολεία σε αυτές τις ηλικίες. Αυτό συμβαίνει επειδή ανεπιβεβαίωτες μελέτες έχουν δείξει ότι μέχρι τα δέκα έτη τα παιδιά μεταδίδουν λιγότερο”.
Και έγινε ακόμα πιο σαφής: “Πρέπει να επιλέξεις μεταξύ δύο πραγμάτων: «Την πλήρη ασφάλεια των σχολείων ή να επιλέξεις την εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Είναι μεγάλο το δίλημμα. Μας δίνεται η ευκαιρία να αναπτύξουμε και να βελτιώσουμε την εξ αποστάσεως εκπαίδευση».
«Το κόστος για την παροχή μασκών ισούται με το να αγοράσουμε για όλα τα παιδιά υπολογιστές. Η τηλεκπαίδευση είναι τεράστια ευκαιρία για πρόοδο. Είναι θέμα κοινωνικοοικονομικό να έχουν όλες οι οικογένειες την πρόσβαση τηλεκπαίδευσης για τα παιδιά τους».
Ο Σωτήρης Τσιόδρας δεν πρέπει, λοιπόν, ούτε να οργίζεται, ούτε να ενοχοποιεί οποιαδήποτε αντίθετη άποψη ως “ψευδοεπιστημονική”. Η καθηγήτριά του στο πανεπιστήμιο δεν είναι “ψευδοεπιστήμων” και γνωρίζει την αβεβαιότητα της επιστήμης (τους) το ίδιο καλά, ή και καλύτερα από τον ίδιο.
Η αλήθεια είναι πως έχει την “ευελιξία” του να εκπροσωπεί τον εαυτό της και την επιστήμη της και όχι το υπουργείο Υγείας και την κυβέρνηση. Ίσως, γι αυτό μπορεί να άρει τις όποιες αβεβαιότητες της επιστήμης της και να εκφράσει την βεβαιότητα (;) της διαφωνίας της.
Σχετικά με την επαναλειτουργία των σχολείων, δε, η τοποθέτηση της κ. Λινού θέτει μια ακόμα διαχωριστική γραμμή. Αυτή ανάμεσα στην επιστημονική αβεβαιότητα και στην επιστημονική σκοπιμότητα. Τα “πολιτικά κριτήρια” , τα οποία αναφέρει η επιδημιολόγος, αφορούν την κυβερνητική απόφαση και ο κ. Τσιόδρας δεν έχει κανένα λόγο να προσδίδει σε αυτά επιστημονικό κύρος.
Όλοι και όλα κρίνονται άλλωστε. Ουδείς μπορεί να είναι εσαεί στο απυρόβλητο. Όσο “ασφαλώς αβέβαιος” κι ’αν παρουσιάζεται.
