Κυρία Τελιγιορίδου,
Aυτό είναι το δεύτερο γράμμα που σας στέλνουμε και αυτή τη φορά θα είμαστε πολύ σύντομοι, διότι καταλάβαμε πως ο χρόνος σας είναι περιορισμένος και δεν έχετε την ώρα ούτε την διάθεση να ασχοληθείτε με έναν Σύλλογο Καστοριανών της ομογένειας της Αμερικής.
Τον Ιανουάριο σας εκφράσαμε τον προβληματισμό και την δυσαρέσκειά μας για την τροπή που έπαιρνε τότε το Μακεδονικό θέμα.
Από ότι όμως φαίνεται μας θεωρείτε ανάξιους για να αφιερώσετε λίγο από τον πολύτιμο χρόνο σας και να μας δώσετε έστω και μια τυπική απάντηση στην επιστολή που σας στείλαμε. Ίσως εσείς προσωπικά να θεωρείτε την ύπαρξή μας άνευ σημασίας προς τα συμφέροντά σας και ανάξια λόγου τα όσα έχει προσφέρει ο Σύλλογός μας κατά τη μακρόχρονη ιστορία του στην πολυαγαπημένη μας πόλη Καστοριά.
Η απαξιωτική σας στάση θεωρείται από πλευράς μας άκρως προσβλητική και με ομόφωνη απόφαση σας κηρύσσουμε εσαεί Α Ν Ε Π Ι Θ Υ Μ Η ΤΗ στον Σύλλογο μας.
Απάντηση σε αυτήν την επιστολή δεν θέλουμε.
Εκ μέρους του Προέδρου, της Εκτελεστικής Επιτροπής και του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Καστοριέων Νέας Υόρκης «ΟΜΟΝΟΙΑ».
