Στις αρχές του 2015, σε μια κρίσιμη για την χώρα και την κοινωνία πολιτική και οικονομική συγκυρία, δέχθηκα πρόταση από τους ΑΝΕΛ και αποφάσισα να ασχοληθώ με την πολιτική, ως ενεργός πολίτης αλλά και ως νέος άνθρωπος,βιώνοντας την αγωνία και τις δυσκολίες της γενιάς μου και της περιοχής μου, πιστεύοντας ότι μέσα από ένα τέτοιο πολιτικό εγχείρημα, θα μπορούσα να υπηρετήσω δράσεις, πρωτοβουλίες και πολιτικές, ικανές να υπηρετήσουν την παραγωγική ανασυγκρότηση και τον αναπτυξιακό προσανατολισμό της χώρας.
Οι συμπολίτες μου, με τίμησαν με την ψήφο τους, με εξέλεξαν βουλευτή και από την πρώτη ημέρα του κοινοβουλευτικού μου βίου, προσπάθησα να σταθώ κοντά στο Νομό μας, να είμαι πάντα στο πλευρό του κάθε πολίτη, να ενθαρρύνω και να υλοποιώ δράσεις και πρωτοβουλίες, με στόχο την τοπική και εθνική ανάπτυξη.
Από την πρώτη ημέρα που εκλέχθηκα βουλευτής, είναι απαράβατη αρχή μου και βασική επιλογή μου, να μη σιωπώ επειδή έτσι βολεύει, να μη συμβιβάζομαι για λόγους σκοπιμότητας, αλλά να λειτουργώ με ευθύνη και κυρίως χωρίς να κρύβομαι. Με αυτές τις προθέσεις, με αυτές τις αρχές, με τέτοιες επιλογές, κινήθηκα ως βουλευτής και ως πολιτευτής, σχηματίζοντας μια ευθεία διαδρομή, έντιμη και ξεκάθαρη.
Σε όλη αυτή τη διαδρομή, δεν ήταν όλα σύμφωνα με τους αρχικούς σκοπούς, για τους οποίους αποφάσισα να ασχοληθώ με την πολιτική. Βρήκα μπροστά μου, λάθος επιλογές με τις οποίες έπρεπε να διαφωνήσω, αντιμετώπισα ιδεοληψίες με τις οποίες έπρεπε να συγκρουστώ. Προσπάθησα να αλλάξω κάποια πράγματα, επιχείρησα να διορθώσω καταστάσεις, παρεμβαίνοντας έγκαιρα με τις απόψεις μου και εκφράζοντας τις διαφωνίες μου, χωρίς να αιφνιδιάζω κανέναν και λειτουργώντας πάντα συλλογικά, έστω και ως μειοψηφία.
Οι προσπάθειες μου δεν βρήκαν ανταπόκριση και έφθασα πλέον στο σταυροδρόμι μιας κρίσιμης επιλογής. Να επιλέξω ανάμεσα στον βολικό δρόμο της σιωπής και των σκοπιμοτήτων, αποδεχόμενος ενδεχομένως κι ένα «αντίδωρο» συμβιβασμού ή να συνεχίσω στο δρόμο της ευθύνης, παραμένοντας σταθερός στις αρχές μου. Επιλέγω το δεύτερο. Και η επιλογή μου, έχει να κάνει με συγκεκριμένους λόγους.
Την ώρα που το δίλημμα είναι αλλάζουμε ή χανόμαστε, δεν μπορώ να πω στους συμπολίτες μου, ότι πατριωτισμός σημαίνει κορώνες, ανευθυνότητα και άρνηση της πραγματικότητας.
Την ώρα που τα μάτια του κόσμου είναι γεμάτα απόγνωση, απελπισία και αβεβαιότητα, εγώ δεν μπορώ να κάνω ότι δεν καταλαβαίνω.
Την ώρα που η Ελλάδα χάνεται, εγώ δεν μπορώ να υποστηρίζω καταστάσεις και να λειτουργώ, με βάση την κομματική υπακοή, να κάνω πως δεν ακούω τη λαϊκή αποδοκιμασία, να είμαι αναίσθητος απέναντι στη λαϊκή αγανάκτηση.
Την ώρα που η κυβέρνηση δεν μπορεί να προτείνει μια σοβαρή και αξιόπιστη λύση, για το πώς θα αποφύγουμε τη χρεοκοπία, εγώ δεν μπορώ να ασχολούμαι με θέσεις και αξιώματα. Ούτε μπορώ να συμβιβαστώ και σιωπήσω, με κανένα αντάλλαγμα. Δεν διαπραγματεύομαι την αξιοπρέπεια μου, δεν θυσιάζω τις πολιτικές και προσωπικές αρχές μου.
Κάτω από αυτές τις πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες, βρίσκομαι σήμερα αντιμέτωπος με την συνείδηση μου, η οποία μου υπαγορεύει να μην υποχωρήσω από τις αρχές και από το ήθος, με το οποίο πολιτεύτηκα έως σήμερα.
Επομένως, δεν μπορώ να στηρίζω την κυβέρνηση, ούτε μπορώ να σιωπώ και να συμβιβάζομαι, για να μην ενοχλώ εσωκομματικά. Άλλωστε, η πολιτική δεν είναι για μένα ένα επάγγελμα. Εγώ είμαι άνθρωπος της αγοράς κι αυτό είναι το επάγγελμά μου. Για μένα η πολιτική είναι υπόθεση προσφοράς, είναι ζήτημα θέλησης και δημιουργίας. Και ως επαγγελματίας και άνθρωπος του επιχειρείν, το βλέπω καθημερινά, και πλέον είμαι βέβαιος, ότι με τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση και με τέτοιες πολιτικές, ανάκαμψη δεν μπορεί να υπάρξει ποτέ.
Δεν μπορώ να παραμείνω σε έναν πολιτικό φορέα, που στηρίζει μια κυβέρνηση καταστροφική για τη χώρα. Μια κυβέρνηση, που αποδείχθηκε ότι δεν ξέρει, δεν μπορεί και δεν θέλει να αλλάξει κατεύθυνση για μια πραγματική έξοδο από την κρίση. Μια κυβέρνηση, πανικόβλητη από τη λαϊκή κατακραυγή, που προσπαθεί να ξεγελάσει κόσμο με εορταστικά βοηθήματα, λίγο πριν τα αφαιρέσει πολλαπλάσια, με νέους φόρους, νέα μείωση μισθών και συντάξεων. Έναν ανήμπορο πρωθυπουργό που κατάντησε να εξαγγέλλει μέχρι και συσσίτια για μαθητές σχολείων της ευρύτερης περιοχής μας, αντί να μιλήσει για την απελπισία των νέων, την πρωτοφανή ανεργία, για την πρωτόγνωρη αποβιομηχάνιση, τα εκατοντάδες λουκέτα των επιχειρήσεων και τη συνεχή μετακόμισή τους, στο εξωτερικό.
Με τι επιχειρήματα λοιπόν να στηρίξω εγώ αυτή την κυβέρνηση;
Με ποιόν τρόπο να έχω θέληση για διαμόρφωση πολιτικών προτάσεων και για ανάπτυξη πολιτικών πρωτοβουλιών; Με τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση και με τους ΑΝΕΛ να τον στηρίζουν;
Όλα αυτά τα έθεσα επίμονα στις εσωτερικές διαδικασίες του κόμματος αλλά δεν βρήκα ανταπόκριση. Είναι ολοφάνερο λοιπόν ότι διαφωνούμε. Θεωρώ πλέον τον εαυτό μου, ξένο σώμα στους ΑΝΕΛ και για αυτό το λόγο αποχωρώ από κόμμα, καταθέτοντας την κομματική μου ταυτότητα. Μοναδικοί γνώμονες της απόφασής μου, είναι το καλό του τόπου και η συνείδησή μου. Και αναλαμβάνω ΠΛΗΡΩΣ το βάρος της ευθύνης των επιλογών μου.Το σίγουρο είναι ότι μπορούν και χωρίς εμένα κι αυτό αποδείχθηκε το τελευταίο χρονικό διάστημα που είχα απομακρυνθεί από κάθε κομματική δραστηριότητα, καθώς διαφωνούσα κάθετα με όλες τις θέσεις και τις επιλογές τους.
Θέλω όμως να δηλώσω κάτι απερίφραστα: Τρέφω απεριόριστο σεβασμό για τους ψηφοφόρους που με τίμησαν, για την αγωνιστικότητα όλων των φίλων που βρέθηκαν στο πλευρό μου, για το φιλότιμο και την αίσθηση του πατριωτικού καθήκοντος που συνεχίζει να τους διακρίνει. Και πραγματικά, θέλω από καρδιάς να ευχαριστήσω τα τοπικά στελέχη του κόμματος, ως συνοδοιπόρους και άξιους συναγωνιστές, στην προσπάθεια που πιστέψαμε και στηρίξαμε το προηγούμενο χρονικό διάστημα. Νομίζω όμως, ότι κι αυτοί καταλαβαίνουν, πως δεν πάει άλλο. Είτε το εκφράζουν ήδη ανοιχτά, είτε όχι για δικούς τους λόγους.
Προφανώς και δεν παραδίδω καμία πολιτική ταυτότητα. Σήμερα παραιτούμαι από κάθε ιδιότητά μου, σε σχέση με τους Ανεξάρτητους Έλληνες και αποχωρώ από το κόμμα. Παραμένω ενεργός πολίτης, διότι η πολιτική παραμένει για εμένα αξία, παραμένει διάθεση προσφοράς, παραμένει στόχος δημιουργίας. Και κυρίως παραμένω κοντά στους ανθρώπους του Νομού μας, με τους οποίους με συνδέει κοινή αγάπη για τον τόπο, κοινή αγωνία για το μέλλον του, κοινή θέληση να τον πάμε μπροστά και να τον βγάλουμε από τα αδιέξοδα στα οποία έχει οδηγηθεί.
Κοζάνη 15-12-2016
Κάτανας Χάρης
πρ. Βουλευτής Ν. Κοζάνης
