920… εκλογές…
Ένα κομμάτι των ραγιάδων ψηφίζει ότι δεν θέλει μεγάλη Ελλάδα, μετά ψηφίζει να γυρίσει ο βασιλιάς για να δείξει στους διεθνείς νταβατζήδες ποιος είναι ο ραγιάς που πανηγύριζε για την επιστροφή ενός ξένου βασιλιά ενώ είχε ψηφίσει το ξεπούλημα του έθνους.
1922… Μικρασιατική καταστροφή…
Οι ραγιάδες υποδέχονται τα κομμάτια του καθαρού Ελληνισμού -που έκαναν το λάθος να υπερτιμήσουν τον πατριωτισμό των ραγιάδων του κράτους- σαν τουρκόσπορους, σαν ξένους… Που είναι η Ελλάδα; Που είναι οι ήρωες; γράφει ο Δημοσθένης Κελεκίδης αντάρτης στα 17 του στον Πόντο, ότι σκεφτόταν βλέποντας τα μαρτύρια του ποντιακού Ελληνισμού.
Δεν υπήρξε καμιά σημαντική αντίδραση ούτε στην Ελληνοτουρκική συμφωνία του 1930 που εξομοίωνε την αξία των Ελληνικών περιουσιών στην πρώην Οθωμανική αυτοκρατορία που ήταν 100 δις με τα 12 δις των μουσουλμάνων που κρίθηκαν ανταλλάξιμοι. Ο Ραγιάς ήθελε να μην πάρουν οι ‘’Τουρκόσποροι’’ αυτά που θεωρούσε δικά του… Έγιναν αψιμαχίες για τα μουσουλμανικά κτήματα που θα έπαιρναν οι πρόσφυγες επειδή κάποιοι ντόπιοι τα ήθελαν για τον εαυτό τους. Αντί να παλέψουν για να αποζημιωθούν οι πρόσφυγες δίκαια από τους Τούρκους και να κερδίσουν όλοι, οι κοντόφθαλμοι ραγιάδες εποφθαλμιούσαν κτήματα που δεν τους ανήκαν.
1955… Πογκρόμ εναντίον των Ελλήνων της Πόλης…
Κινδύνευε το χωράφι του ραγιά; Δεν κινδύνευε. Γιατί να χάσει τον ύπνο του;
1974… Εισβολή στην Κύπρο…
Νταξει μωρέε… μακριά είναι… άσε που οι Έλληνες της Κύπρου δεν μας συμπαθούν εμάς και συμπαθούν τους Εγγλέζους… άλλωστε ο Καραμανλής είπε ότι η Κύπρος είναι μακριά… οι Εγγλέζοι και οι Αμερικάνοι φταίνε.
Τζάμπα μεγάλα λόγια, φαντασιώσεις, επίρριψη ευθυνών σε άλλους, και ψευδαισθήσεις βασισμένες στην ελπίδα σωτηρίας από έναν νέο παλιό προστάτη. Από το 1770 κρατάει η ψευδαίσθηση για το ξανθό γένος.
Η Ρωσία δίνει όπλα και στους Αζέρους Τούρκους και στους Αρμένιους. Οι Αζέροι πληρώνουν, η Αρμενία έγινε Ρωσικό προτεκτοράτο και διαμαρτύρεται ή μάλλον προσπαθεί να διαμαρτυρηθεί για τα Ρωσικά όπλα που σκοτώνουν Αρμένιους στο Ναγκόρνο Καραμπάχ ενώ τους έχουν ζητηθεί και εδαφικές υποχωρήσεις απέναντι στους Αζέρους Τούρκους. Μακάρι οι Αρμένιοι να βρουν διαπραγματευτικά χαρτιά.
Μακάρι κάποτε οι ραγιάδες να γίνουν οι ήρωες που μάθαιναν τα παιδιά στον Πόντο ότι ήταν οι Έλληνες, και που ψήγματα αυτού του ηρωισμού φάνηκαν το 40 και σε μεμονωμένες περιπτώσεις, και να μάθουν και αυτοί να απαιτούν και να διαπραγματεύονται και με Ρώσους και με Αμερικανούς ακριβώς όπως οι Κούρδοι στην Ροζάβα… αρκεί να είναι έτοιμοι να πεθάνουν και για τον μικρότερο βράχο .
