Μέχρι να βρεθούν, να ελεγχθούν και να δεσμευτούν οι χώροι που θα φιλοξενηθούν αυτοί οι άνθρωποι είναι πιθανό να έχει τελειώσει και η κρίση στην πατρίδα τους. Ποια θα είναι η δεξαμενή από την οποία θα επιλεγούν οι κατοικίες; Η λογική λέει ότι θα υπάρξει μία πρόσκληση προς τους ιδιοκτήτες άδειων διαμερισμάτων που θα ενδιαφέρονται να τα διαθέσουν για τη φιλοξενία προσφύγων. Εντάξει. Ποιος θα ελέγχει και θα αξιολογεί την κατάσταση αυτών των χώρων; Και από την άλλη: ποιος θα λογοδοτεί για τυχόν ζημιές που θα υπάρξουν; Πώς θα ρυθμίζονται τα της πληρωμής των λογαριασμών; Τι ποσοστό στο λογαριασμό του ρεύματος, για παράδειγμα, επιβαρύνει τον φιλοξενούμενο; Είναι πολλά τα ερωτήματα και θα βγαίνουν συνέχεια καινούργια.
Μεταξύ μας, βέβαια, θα δούμε και άλλα παραδοσιακά ελληνικά: οικογένεια που θα προορίζεται για δυάρι πρώτου ορόφου θα βρίσκεται σε υπόγειο επειδή στο επιδοτούμενο διαμέρισμα θα μένει, ας πούμε, ο ιδιοκτήτης. Και, φυσικά, μη χάσουμε την ευκαιρία, όλο και κάποια κάμερα θα στηθεί μπροστά σε διαμαρτυρίες για την άφιξη αλλοδαπών μουσουλμάνων «όταν εμείς κύριε Καμπουράκη μας έχουμε παιδιά που πηγαίνουν σχολείο.» Υπάρχουν εκατοντάδες, χιλιάδες άλλες περιπτώσεις, ο καθένας θα μπορούσε να προσθέσει και από μία.
Οι πιθανότητες είναι εις βάρος του σχεδίου. Εδώ το ελληνικό κράτος δεν δύναται να μεταστεγάσει σε διαθέσιμα κτίρια τις υπηρεσίες του, θα λύσει το στεγαστικό χιλιάδων προσφύγων; Μπορεί, βέβαια, στο τέλος, να τα καταφέρει και να τους απορροφήσει, έχοντας ξευτελίσει την αξιοπρέπεια οικογενειών που θα περιφέρονται σε δρόμους και υπηρεσίες. Αν κάποιοι ικανοί και φωτισμένοι άνθρωποι πάρουν το σχέδιο στα χέρια τους, δεν αποκλείεται να δώσουν ζωή σε τσιμεντένια φαντάσματα, σε υποβαθμισμένες γειτονιές, σε ξεχασμένους δρόμους. Όμως, πραγματικά, ποιος από σας πιστεύει ότι θα γίνει έτσι;
Tου Κώστα Γιαννακίδη-www.protagon.gr
