Γράφει ο Νικόλας Μάστορας Γκουλέμας
Το αποτέλεσμα θα είναι απαιτητικό από μόνο του. Όσο απαιτητικό οφείλει να είναι σε μια δημοκρατία. Πόσο μάλλον σε ένα σύστημα που είχε για χρόνια παραμερίσει τις πολιτικές διαδικασίες και τρεφόταν με τις πελατειακές.
Πάντα όμως, θα έρχεται κάποτε μια ώρα που πολλά χρειάζεται να αλλάξουν. Τέτοια φαίνεται να είναι αυτή η ύστατη αυτή ώρα. Πρέπει όμως πρώτα ν’ αφήσουμε πίσω αυτά που μας βαραίνουν, αυτά που άλλο δεν αντέχονται και μας κρατάνε πίσω.
Πρέπει να βρούμε λύσεις, όχι εχθρούς. Υπομονή κι αντί για πόνο, προσπάθεια. Να μάθουμε να ακούμε επιχειρήματα κι αντεπιχειρήματα, να μάθουμε να συζητάμε ώρες ολόκληρες γι’ αυτά. Να απολαμβάνουμε για όσα δουλεύουμε και να δουλεύουμε για όσα απολαμβάνουμε. Να μάθουμε να εμπιστεύομαστε, να συμμετέχουμε και να καθορίζουμε. Δεν θα είναι εύκολο, αλλά έτσι οφείλει να είναι.
Βλέπετε, στην δημοκρατία υπάρχει κάτι που την κάνει συνάμα όμορφη αλλά και απαιτητική. Ακόμα κι όταν εμείς παύουμε να πιστεύουμε στους εαυτούς μας, εκείνη συνεχίζει να πιστεύει σε εμάς.
Κι ας παραμερίσουν οι επικίνδυνες μωροφιλοδοξίες. Σε ένα κόσμο που πλέον αποτελείται από διπλές και τριπλές συμμαχίες, σε έναν πολιτισμό που πλέον διαμορφώνεται παγκόσμιος, όποιος νομίζει πως μπορεί να πορευθεί μόνος, είναι τουλάχιστον επικίνδυνος. Από την άλλη εξίσου επικίνδυνος είναι όποιος νομίζει πως μπορεί για πάντα να κοροϊδεύει τους πάντες.
Κάπου σε ένα ποίημα του, ο Τ. Λειβαδίτης λέει: “…κι η Ειλικρίνεια Αρχίζει πάντα εκεί που Τελείωσαν Όλοι οι άλλοι Τρόποι να Σωθείς.”. Με αφετερία τις επερχόμενες εκλογές, ας κάνουμε τώρα τις ειλικρινείς επιλογές, γιατί ειδάλλως θα συρθούμε σ’ αυτές με τον πιο επίπονο τρόπο.
Τέρμα οι ήρωες, τέρμα οι μεσσίες, χωρίς μαγικές ή μοναχικές λύσεις, όχι σε μια κοινωνία υμών και ημών, αλλά ένα δημιουργικό κι αξιοκρατικό περιβάλλον που θα μας επιτρέψει να αναλάβουμε τίμια την ευθύνη του να διεκπεραιώσουμε μόνοι μας την ζωή μας για λογαριασμό μας. Τίποτα περισσότερο, μα και τίποτα λιγότερο.
