Λίγο πριν ξημερώσει, μια ακόμα ομάδα μεταναστών φτάνει στην Κω. Ανάμεσα τους μικρά παιδιά που δεν έχουν σταματήσει να κλαίνε.
Οι άνθρωποι που καταφέρνουν να βγουν στη στεριά, ελπίζουν πως τώρα ξεκινάει η νέα τους ζωή.
Οι περισσότεροι έχουν δουλέψει σκληρά για να μάθουν μια τέχνη ή μια επιστήμη. Στη Συρία και το Αφγανιστάν δεν υπήρχε ελπίδα για κάτι καλύτερο.
«Είμαστε όλοι απόφοιτοι πανεπιστημίων. Έχουμε γιατρούς και απόφοιτους οικονομικών σχολών.
Είμαστε φοιτητές και επιστήμονες, όμως τώρα στο Χαλέπι υπάρχει μόνο πόλεμος. Εκεί πέφτουν οι βόμβες. Αφήσαμε το Χαλέπι για να ζήσουμε τη ζωή μας…» υποστηρίζει ένας νεαρός Σύρος.
Οι πρόσφυγες γνωρίζουν πως οι δυσκολίες δεν τελείωσαν, όμως πιστεύουν πως έχουν αφήσει πίσω τους τα χειρότερα.
Τουλάχιστον στην Κω, θα έχουν νερό και ένα πιάτο φαγητό.
«Ήταν πολύ δύσκολα για τα παιδιά, πολύ δύσκολα. Δεν είχαμε νερό και φαγητό και έχουν κουραστεί πολύ. Έκλαιγαν συνέχεια, έκλαιγαν για 6 ώρες» δήλωσε ένας άντρας.
Εκτός από την Κω, μεγάλο αριθμό μεταναστών δέχονται και η Μυτιλήνη, η Χίος και η Σάμος.
Σε μια προσπάθεια να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της διαμονής των μεταναστών, η κυβέρνηση στέλνει στο νησί πλοία που θα φιλοξενήσουν τουλάχιστον 2500 ανθρώπους.
