Κοινό πρόταγμα της περιφερειακής αρχής με τη συγκυβέρνηση είναι η ανατροπή των μνημονίων …μέσω της διαιώνισής τους.
Με απόφαση του Περιφερειάρχη Δυτικής Μακεδονίας μεταφέρονται στην Τράπεζα της Ελλάδας τα μισά ταμειακά διαθέσιμα της Περιφέρειας, κοντά 41.000.000 ευρώ. Όπως ανέφερε ο ίδιος ο Περιφερειάρχης, έχοντας βεβαίως τη στήριξη σύσσωμης της συμπολίτευσης, κινητήρια δύναμη της
απόφασής του ήταν η «συναίσθηση της ιστορικής ευθύνης», «η συναίσθηση της κρίσιμης στιγμής που βρίσκεται η χώρα» ενώ πρόθεσή του είναι να συνδράμει και να ενισχύσει την κυβέρνηση στις δύσκολες διαπραγματεύσεις που διεξάγει.
Σε σχέση με τα παραπάνω επισημαίνουμε τα εξής:
Πρώτον: Η διαπραγμάτευση που στηρίζει η περιφερειακή αρχή έχει το ίδιο περιεχόμενο και θα έχει την ίδια κατάληξη με τις διαπραγματεύσεις των προηγούμενων κυβερνήσεων. Διαπραγματεύονται πόσα ακόμα θα χάσει ο λαός, έχοντας σαν σταθερό δεδομένο ότι αυτά που χάθηκαν τα προηγούμενα χρόνια δεν θα ανακτηθούν. Οι εξαγγελίες της κυβέρνησης που απευθύνονταν στο λαό (επάνοδος του κατώτερου μισθού, κατάργηση ΕΝΦΙΑ, αφορολόγητο 12.000 κτλ) παραπέμπονται προς υλοποίηση σε ένα απώτερο μέλλον. Αντίθετα, στο τραπέζι βρίσκονται νέες ανατροπές στο ασφαλιστικό, στα εργασιακά, οι ιδιωτικοποιήσεις. Τα αποθεματικά, τα ταμειακά διαθέσιμα συγκεντρώνονται για να ανοίξει περισσότερο ο δρόμος προς μια νέα συμφωνία, λαιμητόμο για το λαό, προς ένα νέο δυσβάσταχτο μνημόνιο.
Δεύτερον: Η συγκέντρωση των αποθεματικών είναι –όπως προκύπτει από δηλώσεις αξιωματούχων της ΕΕ- απαίτηση της τρόικας-θεσμών. Η κυβέρνηση για να δικαιολογήσει την ενέργειά της χρησιμοποιεί ίδια επιχειρήματα με αυτά των τροικανών (πχ. ότι αυτό προβλέπεται και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως στην Ολλανδία).
Τρίτον: Η σωτηρία της χώρας, της πατρίδας δε σημαίνει και σωτηρία του λαού της. Στη χώρα μας –όπως και στις υπόλοιπες- ζούσαν και ζουν δύο διαφορετικοί κόσμοι. Ο κόσμος του μόχθου, της δουλειάς και ο κόσμος των εκμεταλλευτών, των παράσιτων που ζουν σε βάρος του πρώτου. Να βοηθήσουμε τη χώρα για μας σημαίνει να εξαντλήσουμε τις δυνάμεις μας για να μη ζει ο λαός σε μόνιμη κατάσταση πτώχευσης, για να πάρει πίσω αυτά που έχασε , για να πάρει αυτά που δικαιούται. Και αυτό προϋποθέτει τη σύγκρουση και τη ρήξη με την ΕΕ, με την εξουσία του κεφαλαίου που γεννούν διαρκώς μνημόνια για το λαό. Η συγκέντρωση των αποθεματικών από δήμους, περιφέρειες, από τον ΟΑΕΔ, από τις σχολές, από τα ασφαλιστικά ταμεία σημαίνουν νέα αφαίμαξη του λαού για λογαριασμό των δανειστών και του κεφαλαίου.
Εν τέλει, η περιφερειακή αρχή όντως έχει κοινά προτάγματα με τη συγκυβέρνηση: Και οι δύο ανατρέπουν τα μνημόνια διαιωνίζοντάς τα.
