Οδοιπορικό στην Κωνσταντινούπολη με τον Σύλλογο «ΜΑΖΙ ΣΟΥ»
Κωνσταντινούπολη,
Βασιλεύουσα ή Πόλη όπως και αν την αποκαλέσουμε, αποτελεί πόλο έλξης
εκατομμυρίων τουριστών απ’ όλο τον πλανήτη. Μεταξύ αυτών κι εμείς. Μια
ομάδα σαράντα ατόμων φίλοι και μέλη του Συλλόγου Γονέων παιδιών και
ενηλίκων με νεοπλασματική ασθένεια και φίλων
αυτών “Μαζί σου” που
αποδέχτηκαν την πρόσκληση του συλλόγου μας για την πενθήμερη αυτή
εκδρομή με αφορμή την αργία της Πρωτομαγιάς. Το οδοιπορικό μας ξεκινά με
το δωδεκάωρο ολονύκτιο ταξίδι μας. Εγκαταλείπουμε την πόλη της
Καστοριάς με το ψιλόβροχο να χορεύει ρυθμικά. Διασχίζουμε ολόκληρο το
τμήμα της Βόρειας Ελλάδας, σε γνώριμες οδούς για όλους μας, φτάνοντας
σχεδόν ξημερώματα στα σύνορα. Η τετράωρη αναμονή ήταν αναγκαστική για
εμάς και για χιλιάδες ακόμα τουριστών με τον ίδιο προορισμό. Με πολύ
κουβέντα, καλή διάθεση και πλούσια εδέσματα από τις κυρίες του Συλλόγου η
ώρα περνά ευχάριστα..
Ο ήλιος έχει ανέβει ήδη ψηλά καθώς
φτάνουμε στην Κωνσταντινούπολη, την πόλη των δύο Ηπείρων, Ευρώπης και
Ασίας.. Απλωμένη νωχελικά και στις δύο πλευρές του Βοσπόρου, στον
ορίζοντα της ξεχωρίζουν όλες οι αντιθέσεις : γυάλινοι ουρανοξύστες και
μιναρέδες, χαοτική κίνηση και πέτρινα καλντερίμια , ιστορικό παρελθόν
και σύγχρονο παρόν. Αυτή η αντίθεση Δύσης και Ανατολής είναι που την
μεταμορφώνει σε κάθε σημείο από χαώδη και αποπνικτική σε μαγική και
παραμυθένια.
Η ξενάγηση της ημέρας ξεκινά στο Μπαλουκλή
όπου βρίσκεται και η εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής της οποίας το νερό
θεωρείται θαυματουργό. Έθιμο ήταν ο αυτοκράτορας να γνωρίζει την
μέλλουσα βασίλισσα στο χώρο αυτό. Εκεί βρίσκονται και οι τάφοι των
Πατριαρχών. Συνεχίζουμε την περιήγηση μας με την καταπληκτική μονή
Βλαχερνών όπου για πρώτη φορά εψάλη ο Ακάθιστος Ύμνος το 626 μ.Χ..
Μέσα στο ναό συναντά κανείς και την πινακίδα « ΝΙΨΟΝ ΑΝΟΜΗΜΑΤΑ ΜΗ ΜΟΝΑΝ
ΟΨΙΝ» , που διαβάζεται και από το τέλος προς την αρχή. Με την
παρότρυνση του ξεναγού μας ψέλνουμε όλοι μαζί τον Ακάθιστο Ύμνο. Η
ατμόσφαιρα κατανυκτική. Αναχωρώντας από τη μονή το θερμόμετρο δείχνει
ήδη 23 C. Ένα ελαφρύ αεράκι μας ακολουθεί μέχρι την Αιγυπτιακή αγορά ή
αλλιώς αγορά των μπαχαρικών, η οποία κατασκευάστηκε το 1660. Την
ονομασία της την οφείλει στον τόπο προέλευσης των μπαχαρικών, την
Αίγυπτο. Σίγουρα λιγότερο τουριστική αλλά πολύ εντυπωσιακή με τους
πραματευτάδες που λατρεύουν κάθε λογής παζάρια πριν πουλήσουν την
πολύτιμη πραμάτεια τους να δημιουργούν ένα συνονθύλευμα ανθρώπων που
μπορεί να φαίνεται διαφορετικό αλλά στην πραγματικότητα έχει πολλά κοινά
στοιχεία. Εντυπωσιακά χρώματα και αρώματα παντού. Υφάσματα, χαλιά και
ναργιλέδες αλλά και όλων των ειδών τα μπαχαρικά και κάθε λογής λουκούμι
συνθέτουν το σκηνικό. Γεύσεις μοναδικές, άνθρωποι ευγενικοί. Η Ανατολή
σε όλο της το μεγαλείο. Ολοκληρώνουμε την ημέρα μας παίρνοντας το
καραβάκι από το Anadolu Kavagi για την κρουαζιέρα στο Βόσπορο, το κανάλι
που ενώνει τη θάλασσα του Μαρμαρά με την Μαύρη θάλασσα. Αν και η μέρα
έχει προχωρήσει αρκετά, ο ήλιος στη δύση του και το ζεστό τσάι στο
φλιτζάνι σε σχήμα τουλίπας μας επιτρέπουν να απολαύσουμε τη διαδρομή.
Συντροφιά μας τα γλαροπούλια να λικνίζονται σε νωχελικούς ρυθμούς .
Παλάτι Ντολμά Μπαχτσέ, ξενοδοχείο Τσιραγάν Palace, Μπεσίκτας το τζαμί
του Ορτάκιου, ο Πύργος του Λεάνδρου, γέφυρα του Βοσπόρου, δεκάδες
εστιατόρια και καφέ, πάρκα, βίλες και επαύλεις αποτελούν αξιοθέατα
αυτής της ανεπανάληπτης διαδρομής, η οποία διήρκεσε μιάμιση ώρα.
Επιβιβαζόμενοι στο λεωφορείο πληροφορούμαστε τα γεγονότα στην Πλατεία
Ταξίμ με αφορμή τον εορτασμό της Πρωτομαγιάς, που καθυστερούν κατά μία
ώρα περίπου την άφιξη μας στο ξενοδοχείο. Βραδινό φαγητό και περιήγηση
περιμετρικά της πλατείας Ταξίμ που έχει δοθεί πλέον στην κυκλοφορία. Οι
αντοχές τόσο περιορισμένες που επιτάσσουν την επιστροφή στο ξενοδοχείο
μας.
Ξημέρωμα της τρίτης μέρας της εκδρομής μας. Πρωινό και
αναχώρηση για το Ορθόδοξο Οικουμενικό Πατριαρχείο στο Φανάρι έδρα της
Ορθόδοξης Εκκλησίας, το οποίο ιδρύθηκε το 331 μ.Χ. με την μεταφορά της
πρωτεύουσας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από την Ρώμη στην Νέα Ρώμη –
Κωνσταντινούπολη όπου κατοικοεδρεύει ο 270ς στη σειρά Πατριάρχης ο
Βαρθολομαίος ο Α’. Μας υποδέχεται ο Πάτερ Βησσαρίωνας που με τα θεάρεστα
λόγια του μας συγκινεί βαθιά. Μικρή ξενάγηση στην εκκλησία της Αγίας
Τριάδας και στους χώρους του Πατριαρχείου . Η συγκίνηση διάχυτη σε όλους
μας. Εγκαταλείπουμε το Φανάρι κατευθυνόμενοι σ’ ένα από τα κορυφαία
σύμβολα του χριστιανισμού την πασίγνωστη, θρυλική και ιστορική εκκλησία
της Αγίας Σοφίας που έχει ξεχωριστή σημασία για εμάς τους ορθόδοξους. Ο
θόλος της εκκλησίας εντυπωσιακός. Δικαίως μιλάνε για έναν θόλο που
κρέμεται από τον ουρανό. Η μελαγχολία σε μαχαιρώνει σε κάθε βήμα. Η
ιστορία ξεδιπλώνεται σε όλο της το μεγαλείο. Τα λόγια περιττά. Σε
απόσταση αναπνοής από την Αγία Σοφία η καταπράσινη πλατεία Σουλεϊμάν
Αχμέτ. Εκεί και ο παλαιός ρωμαϊκός ιππόδρομος της Κωνσταντινούπολης.
Στον χώρο ξεχωρίζουν οι οβελίσκοι του Θεοδοσίου του Α’ και του
Κωνσταντίνου του Ζ’ καθώς και η στήλη των Όφεων το τζαμί του Σουλτάνου
Αχμέτ, κοινώς γνωστό ως Μπλε Τζαμί, που συγκαταλέγεται στα
αριστουργήματα της ισλαμικής αρχιτεκτονικής. Την ονομασία του την πήρε
εξαιτίας των μπλε κεραμιδιών που κοσμούν τους εσωτερικούς τοίχους του
μουσουλμανικού τεμένους. Τρία αριστουργήματα που μας ταξιδεύουν σε
τρεις διαφορετικούς κόσμους μέσα σε λίγα μόνο μέτρα και αποτελούν
επιβλητικά «κατάλοιπα» της χιλιόχρονης ιστορίας της Πόλης. Ακολουθούμε
τα βήματα του.. Μαρμαρωμένου Βασιλιά περιπλανώμενοι στην 200.000
τετραγωνικών μέτρων σκεπασμένη αγορά Καπαλί Τσαρσί μία από τις
μεγαλύτερες του κόσμου. Λαβύρινθος τα 4.000 μικρομάγαζα με τους
πωλητές να διαφημίζουν την πραμάτεια τους με τον χαρακτηριστικό διεθνή
όρο «original maimou”. Και μόνο η εμπειρία της συναλλαγής αξίζει .
Το
βράδυ μας βρίσκει στο επίκεντρο της μοντέρνας πόλης στην πλατεία Ταξίμ ή
πλατεία Ανεξαρτησίας, συγκοινωνιακό κόμβο με πολυάριθμα μπαράκια,
εστιατόρια, ζαχαροπλαστεία. Επιλέγουμε σχεδόν ομαδικά το ζαχαροπλαστείο
του «Ιντζή» με το καλύτερο προφιτερόλ της πόλης. Κάποιοι μάλιστα δεν
δίστασαν να το τιμήσουν και σε δεύτερο γύρο. Όλη η περιοχή σφύζει από
ζωή. Μικροί – μεγάλοι, νέοι – ηλικιωμένοι, ντόπιοι και ξένοι συνθέτουν
ένα πολύχρωμο και πολύβουο συρφετό που όμοιο ειλικρινά δεν
«ξαναμαντάμωσα» όπως θα’ λεγε και η γιαγιά μου η καλή. Η βραδινή μπόρα
μας βρίσκει να διασχίζουμε την πλατεία Ταξίμ. Αναπολώντας το πλούσιο
καλειδοσκόπιο των ασυνάρτητων μα γοητευτικών εικόνων της ημέρας
,παραδιδόμαστε στα χέρια του Μορφέα.
Η επόμενη μέρα αν και
βροχερή, γοητευτική. Πολύ πρωινό ξύπνημα για να προλάβουμε το πρώτο
καράβι που θα μας φέρει στα Πριγκηπόνησα, το σύμπλεγμα των εννέα νησιών
κοντά στην πόλη της Κωνσταντινούπολης, στη θάλασσα του Μαρμαρά. Αρχικός
προορισμός μας η Χάλκη όπου βρίσκεται και η ομώνυμη θεολογική σχολή.
Εκκλησιαζόμαστε στο ναό της Αγ. Τριάδας χωροστατούντος της Α.Θ.Π
Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου του Α’ , ο οποίος και την
προηγουμένη, κατά την διάρκεια της ακολουθίας του εσπερινού στο Φανάρι
έκανε μνεία υπέρ υγείας & φωτισμού των μελών & φίλων του
συλλόγου. Στιγμές ανεπανάληπτες και συγκινητικές. Κατηφορίζοντας τον
λόφο της Ελπίδας αφήνουμε πίσω μας ένα από τα ομορφότερα μέρη του
κόσμου.
Επόμενη στάση το μεγαλύτερο από τα νησιά η Πρίγκηπος.
Απίστευτη η σύναξη του κόσμου για μια βόλτα με τα περίφημα αμαξίδια «τα
παϊτόνια». Επιβιβαζόμαστε κι εμείς περιμένοντας στωικά τη σειρά μας.
Περιδιαβαίνοντας το νησί απολαμβάνουμε τα χρώματα, τις ευωδιές του αλλά
και τα όμορφα αρχοντικά των Ελλήνων του 19ου αιώνα που μαζί με το
φυσικό τοπίο σε κάνουν να χαθείς σε αλλοτινούς μικρόκοσμους λησμονώντας
τα άγχη και ξεπερνώντας τους ορίζοντες της μικρής δικής σου
καθημερινότητας.
Ευτυχώς η νεροποντή μας βρίσκει στο πλοίο της
επιστροφής με κατεύθυνση την Κωνσταντινούπολη. Τελευταία ξενάγηση της
ημέρας το εντυπωσιακό ανάκτορο Ντολμά Μπαχτσέ.
Χτισμένο στα
μέσα του 19ου αιώνα στην ευρωπαϊκοί πλευρά του Βοσπόρου καλύπτει μία
έκταση πάνω από 100.000 τετραγωνικά μέτρα. Πανάκριβο υλικά όπως χρυσός,
μάρμαρο , κρύσταλλα αλλά και σπάνια ξύλα καθώς και έργα τέχνης, χαλιά,
έπιπλα και υφάσματα προερχόμενα όλα από την εποχή εκείνη συνθέτουν τον
παραμυθένιο διάκοσμο του παλατιού.
Κι εδώ η μαγεία για μένα
τελειώνει. Τελευταία αναμνηστική φωτογραφία με σύσσωμο το γκρουπ στους
κήπους του παλατιού με φόντο το Βόσπορο και κατεύθυνση προς το ασφυκτικά
γεμάτο διεθνές αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης. Επαγγελματικοί λόγοι
επιβάλλουν την επιστροφή μου κατά μία μέρα νωρίτερα.
Η ημέρα
των ωραίων ανθρώπων που συμμετείχαν σ’ αυτήν την εκδρομή τελειώνει
σύμφωνα με τις διηγήσεις τους με μια καταπληκτική βραδιά στο εστιατόριο
«Τονάζ» με ζωντανή μουσική, πολύ κέφι και χορό. Έχει προηγηθεί μια
μοναδική νυχτερινή περιήγηση στην ασιατική πλευρά της Πόλης.
Η
επίσκεψη στη Μονή της Χώρας την επομένη, ημέρα αναχώρησης ολοκληρώνει
την περιήγηση σε μια πόλη που προσφέρει άπειρες δυνατότητες στον
επισκέπτη της και άλλες τόσες επιλογές ιστορικές, παραδοσιακές,
γαστριμαργικές, μοντέρνες ή παλιές.
Έτσι φτάσαμε στο τέλος αυτού του
μικρού ταξιδιού μας «αρρωστημένοι» κι εμείς από το «μικρόβιο της
Πόλης». Λέγεται ότι η μόνη θεραπεία είναι να επιστρέψει κανείς!
Ως
Σύλλογος οφείλουμε να ευχαριστήσουμε θερμά τους ανθρώπους που μας
εμπιστεύθηκαν και συμμετείχαν στην εκδρομή μας, το ταξιδιωτικό Γραφείο
Traveline για την εξαιρετική επιμέλεια της διοργάνωσης της εκδρομής μας,
καθώς και τον οδηγός μας κ. Χρήστο Καλαπούτη που αγόγγυστα αντεπεξήλθε
και πέραν του προγράμματος. Στον καθένα ξεχωριστά και σ’ όλους μαζί ένα
μεγάλο ευχαριστώ και ευελπιστούμε στην στήριξη όλων και στις επόμενες
δράσεις του Συλλόγου μας.
Ειρήνη Γεωργοσοπούλου-Μισκία
