Αντί για το πρώτο βλέμμα, ένα like. Αντί για το πρώτο άγγιγμα στο χέρι, ένα κλικ στο mouse. Στο chatroom, δίνεται το πρώτο ραντεβού- ενδέχεται να είναι το μοιραίο. Μετριέται ο έρωτας σε giga;
Έρευνα που παρουσίασε site γνωριμιών, υποστηρίζει ότι μέχρι το 2040 επτά στα δέκα ζευγάρια θα ευχαριστούν τις online υπηρεσίες γνωριμιών για τη σχέση τους. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της Εταιρείας Μελέτης Ανθρώπινης Σεξουαλικότητας, περισσότεροι από έξι στους δέκα Έλληνες χρησιμοποιούν το Ίντερνετ για να κάνουν ερωτικές γνωριμίες.
Μάλιστα, 43% των ερωτηθέντων απάντησαν ότι η ηλεκτρονική γνωριμία τους κατέληξε σε σχέση.
Ξεκινάει ως γνωριμία χωρίς όραση, όσφρηση, αφή και ακοή αλλά δεν αποκλείεται να εξελιχθεί σε σχέση ζωής. Στην περίπτωση της Ευανθίας και του Γιώργου, το φλερτ που προέκυψε πριν τρία χρόνια στο facebook, απέφερε καρπούς, με σημαντικότερο τον δύο ετών γιο τους.
«Όλα ξεκίνησαν με ένα email το οποίο, μάλιστα, είχε πολλούς παραλήπτες»
λέει ο Γιώργος, 34 ετών. Γνωρίστηκε με την Εύα όταν «ζήτησα από μια
κοινή μας φίλη, να με βοηθήσει με επαφές για να ολοκληρώσω μια έρευνα
για την πτυχιακή μου.»
YOU’VE GOT MAIL
«Στο facebook έδεσε το γλυκό» συνεχίζει η Εύα και κάνει λόγο για
«ατέλειωτα ξενύχτια» δύο εβδομάδων. «Κοιμόμουν χαράματα και ξυπνούσα το πρωί και άνοιγα κατευθείαν τον υπολογιστή.
Όπως περίμενε η Μεγκ Ράιαν μπροστά στην οθόνη έτσι κι εγώ, έστηνα
καραούλι για να δω πότε θα μπει. Δεν ήμουν συνηθισμένη σε τέτοιου είδους
επαφή και ήταν εντυπωσιακό για μένα το ότι γυρνούσα από τη δουλειά και
ανυπομονούσα να μιλήσω στο chat με έναν άνθρωπο που δεν είχα δει ποτέ
από κοντά» αναφέρει. Δεν αισθάνθηκε, όπως λέει «ούτε μια στιγμή
την «αποξένωση» της οθόνης. «Η επικοινωνία ήταν πιο άμεση από ποτέ. Είχα
όσες αναστολές υπάρχουν σε μια νέα γνωριμία».
Η πρώτη συνάντηση ακολούθησε ύστερα από δυο εβδομάδες διαδικτυακής
επαφής στο facebook και ενδιάμεσων τηλεφωνημάτων. «Υπήρχε μια αμηχανία, γιατί ο Γιώργος είναι λαλίστατος στα γραπτά αλλά από κοντά δεν μίλαγε. Στην πορεία λύθηκε».
Η 38χρονη Ελένη, θεωρεί την παραπάνω ιστορία «εξαίρεση». «Εχω φίλους
που ερωτεύτηκαν σε site γνωριμιών αλλά θεωρώ ότι είναι σπάνιο». Όπως
αναφέρει «σήμερα είναι λιγότερες οι πιθανότητες να σε ξεγελάσουν με
ψεύτικα προφίλ. Οι διαχειριστές σε ελέγχουν και μαζεύουν πολλές
πληροφορίες για να σε κάνουν μέλος. Πολλές φορές στην πορεία πρέπει να
πληρώσεις» αναφέρει.
ΑΠΟ ΤΑ ΑΝΩΝΥΜΑ CHATROOMS ΣΕ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕΣΩ TINDER
Φλας μπακ. Στα ανώνυμα chatrooms του mirc και του msn, της δεκαετίας του ’90,
όταν το modem σφύριζε σηματοδοτώντας τη σύνδεση στο internet, οι
περισσότεροι χρήστες είχαν στο πίσω μέρος του μυαλού τους ότι όποιος
επιδιώκει κατ΄ιδίαν επαφή, είναι το λιγότερο serial killer, ο οποίος τεμαχίζει τα θύματά του και τα βάζει σε βαλίτσες. Η εικόνα αυτή εξαγνίστηκε με το γλυκανάλατο ρομάντσο της Μεγκ Ράιαν και του Τομ Χανκς στη μεγάλη οθόνη. Το
cyber ειδύλλιό τους απελευθέρωσε την πλειοψηφία των τεχνοφοβικών και το
online dating άρχισε να ωριμάζει παράλληλα με τη χρήση του διαδικτύου.
Μέχρι τότε η εικονική γνωριμία αποτελούσε ταμπού και σπανίως αποκτούσε σάρκα και οστά,
λίγο πριν το millenium όμως ξεκίνησαν δειλά τα «ραντεβού στα τυφλά» με
σημείο συνάντησης τα MacDonald’s του Συντάγματος και για τους
Θεσσαλονικείς την πλατεία Ναυαρίνου. Πάντα με τους φίλους σε απόσταση ασφαλείας, ώστε να επέμβουν αν κριθεί απαραίτητο ή αν η συνάντηση καταλήξει σε φιάσκο.
«Δεν υπήρχε καμία δικλείδα ασφαλείας. Πολλοί
παρουσιάζονταν με ψεύτικο όνομα και ιδιότητα για να εντυπωσιάσουν τον
άλλον. Πήγαινε φίλος μου και συνήθως μας ζητούσε να επέμβουμε για να τον
σώσουμε επειδή είχε δει την άλλη και είχε ξενερώσει» λέει ο Παναγιώτης,
44 ετών. Με γέλια περιγράφει το δικό του blind date: «Σκέτη αποτυχία. Είναι αυτό που λέμε σήμερα, ψεύτικο προφίλ στο facebook.
Είχαμε μιλήσει 2-3 φορές, είχαμε ανταλλάξει κι από μια φωτογραφία. Εγώ
τα ποτά τα πίνω στο μπαρ της λέω και όχι μόνος. Και έτσι βγήκαμε». Την
ημέρα της συνάντησης, θυμάται ο ίδιος, «περιμέναμε και οι δύο στο ίδιο
σημείο- δεν είχαμε κινητά τότε. Ήμαστε δίπλα και δεν την αναγνώρισα! Εμφανίστηκε 10 χρόνια μεγαλύτερη και 30 κιλά παραπάνω από ό,τι στην φωτογραφία. Ήπιαμε έναν καφέ και άντε γεια!»
«Αν έχει relationship status είναι πιο εύκολο να πιάσεις κουβέντα. Αν
δεν έχει ψάχνεις τις φωτογραφίες και βγάζεις συμπέρασμα, αν είναι σε
σχέση ή αν ψάχνεται. Αν ψάχνεται είναι τίγκα στις selfies και στις φωτογραφίες με μαγιό» λέει ο 22χρονος Γιώργος, φοιτητής στο ΤΕΙ Αθηνών. Ο ίδιος και η παρέα του, προτιμούν το tinder.
Πρόκειται για μια υπηρεσία αρκετά «ρηχή», που προϋποθέτει ότι ο χρήστης
ανεβάζει φωτογραφίες, γράφει λίγα λόγια για τον εαυτό του και βγαίνει για «κυνήγι» δηλώνοντας την ηλικιακή γκάμα που τον ενδιαφέρει και την απόσταση που επιθυμεί (πχ σε ακτίνα 10km). Μετά ξεκινούν τα like και τα dislike.
«Σε περίπτωση που έχετε κάνει ο ένας like στον άλλο, τότε μόνο ανοίγει η
δυνατότητα να μπορέσετε να μιλήσετε σε chat» τονίζει ένας 33χρονος
φανατικός χρήστης της εφαρμογής και καταθέτει τη δική του εμπειρία:
«Το Tinder ξεκίνησα να το χρησιμοποιώ το καλοκαίρι μετά από παρότρυνση ενός φίλου.
Είναι απλό, σαν μια βραδιά σε bar, που χαμογελάει ο ένας στον άλλο. Και
όπως με κάθε καινούρια γνωριμία, αν υπάρχει χημεία τότε μπορεί να
ακολουθήσει ραντεβού» αναφέρει ο ίδιος σημειώνοντας ότι «δεν είναι μονόδρομος για one night stand– όχι ότι δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα, απλά η δική μου εμπειρία ήταν διαφορετική: Για την ακρίβεια, ήμουν τυχερός και με την πρώτη κοπέλα που γνώρισα μέσω Tinder,
είχαμε πολύ καλή χημεία μεταξύ μας και γραπτώς συζητούσαμε και οι δυο
πολύ άνετα. Της πρότεινα να κανονίσουμε να βγούμε την ίδια μέρα που
γνωριστήκαμε, και παρόλο που μου είπε να μην βιάζομαι, η ίδια ήταν που αντιπρότεινε έξοδο αφότου συνεχίσαμε να μιλάμε και είδαμε ότι τα πάμε αρκετά καλά».
Το πρώτο ραντεβού δόθηκε βράδυ σε ένα bar της παραλιακής, και
όπως τονίζει ο 33χρονος χρήστης «ο λόγος που τελείωσε το ραντεβού ήταν
γιατί η ώρα είχε περάσει χωρίς να το καταλάβουμε και το μαγαζί έκλεινε.
Ήταν από τα πιο ευχάριστα άτομα που έχω σχετιστεί. Για την ακρίβεια,
επειδή δεν είχαμε κοινές παρέες ή φίλους, ούτε μέναμε σε κοντινές
περιοχές, αν δεν ήταν μέσω του Tinder δεν θα είχα γνωρίσει ένα από τα
πιο αξιόλογα άτομα που έχω συναναστραφεί. Και για να το πω έξω από τα
δόντια, ερωτευτεί. Γιατί το πρώτο ραντεβού έγινε αμέσως δεύτερο, τρίτο και ούτω καθ’ εξής.
Δεν λέω ότι μπαίνοντας κανείς θα βρει αμέσως σύντροφο για την υπόλοιπη
ζωή του, όμως ακριβώς όπως και με τους ανθρώπους που γνωρίζεις σε μια
τυχαία έξοδο,μπορεί και να εκπλαγείς ευχάριστα αν τους δώσεις την
ευκαιρία»
«Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ 7 ΠΕΠΛΩΝ, ΕΡΩΤΑΣ ΣΤΟ INTERNET» (σχόλιο του Ψυχολόγου Γιώργου Κεσίσογλου, ψυχολόγος M.Sc., Ph.D. )
Με τον χορό των 7 πέπλων παρομοιάζει ο Γιώργος Κεσίσογλου, διδάκτορας Ψυχολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης,
τον έρωτα στο internet. Όπως τονίζει «ο έρωτας στη νέα ψηφιακή
γεωγραφία του internet όπου οι άνθρωποι επικοινωνούν σε καινούριους
χώρους συνάντησης μοιάζει – αλλά και δεν μοιάζει – με το Χορό των 7 πέπλων της Σαλώμης και του Ηρώδη.
Μοιάζει από τη μια γιατί διακινείται κεκαλυμμένη από πέπλα (οθόνες
αφής, ποντίκια, πληκτρολόγια) η επιθυμία των ανθρώπων για επικοινωνία,
έρωτα, επαφή. Η διαμεσολάβηση της οθόνης, του ψηφιακού πρίσματος, σαν
στροβιλιζόμενο πέπλο διαστρέφει την μορφή και την αλήθεια του ανθρώπου, η
οποία εντούτοις ποτέ δεν ήταν τόσο ολοκληρωμένη όσο πίστευε.
Δεν μοιάζει όμως γιατί το κεφάλι που παίζεται δεν είναι του Ιωάννη, ενός
τρίτου προσώπου, αλλά η ίδια η συνέχεια της επιθυμίας της Σαλώμης και
του Ηρώδη. Για την ανακάλυψη της αλήθειας των ανθρώπων πίσω από
τον χορό της επικοινωνίας, πίσω από τα πέπλα, χρειάζεται μόνο μια
απόφαση, μια στιγμή ξεγυμνώματος, αδυναμίας. Χρειάζεται ο άνθρωπος να
αποκαλύψει και να μοιραστεί την αλήθεια του, δύσκολη απόφαση σήμερα.
Στους νέους αυτούς εικονικούς χώρους οι δυνητικοί πειρασμοί βασιλεύουν, το διαφορετικό είναι ένα κλικ πιο μακριά, η ναρκισσιστική επιτέλεση του εαυτού είναι συνυφασμένη με την ενέργεια, τη δύναμη,
την συνεχή εγρήγορση για ευκαιρίες και δυνατότητες. Αλλά εδώ παίζεται
και το κεφάλι όσων είναι μέσα σε αυτή τη σχέση, ο κίνδυνος να κορεστούν,
να “καούν”, να μην μπορούν να βγουν από την τρύπα των απεριόριστων
δυνατοτήτων που ανοίχτηκε μπροστά τους.
Τελικά, το ερώτημα των ανθρώπινων σχέσεων, όπου κι αν εκτυλίσσονται
αυτές, προσδιορίζεται από την υποκειμενική αλήθεια των κριτηρίων σύμφωνα
με τα οποία ορίζεται η επιτυχία τους. Σε αυτά τα κριτήρια, είναι που τα πέπλα χρειάζεται να αφαιρεθούν σιγά-σιγά…»
