Δεν χρειάστηκε, τελικά, να περάσει και πολύς χρόνος για να χάσω εκείνο το πλατύ χαμόγελό που μου είχε καρφωθεί στο πρόσωπο από την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης και μετά -και που με έκανε να μοιάζω λίγο και με ηλίθιο.
Ο λόγος είναι, ποιος άλλος, ο φοβερός κ. Βαρουφάκης κι ο Θεός να με βοηθήσει τώρα από τις βαρουφίτσες κι από το μένος τους, αλλά σφίγγω τα δόντια και πορεύομαι χωρίς
φόβο… Μόνο με πάθος…
Να σου πω το κρίμα μου, τον είχα άχτι από την εποχή των αγανακτισμένων, τον κ. Βαρουφάκη, από τότε που καλούσε τον φίλο του τον Γιωργάκη και τον άλλο ανεκδιήγητο, τον Αντωνάκη, αλήστου μνήμης…
και τα δύο αυτά πολιτικά σκύβαλα, να πιαστούν χέρι-χέρι και να κατέβουν στις πλατείες για να σμίξουν με τους αγανακτισμένους της εποχής. Τόσα είχε καταλάβει, τόσα έλεγε…
Αλλά το μεγαλύτερο μένος -και τότε ήταν που για πρώτη φορά τον αναβάπτισα Μπαρουφάκη- μου το είχε προκαλέσει όταν εξηγούσε γιατί δεν είχε συνυπογράψει το πάνδημο αίτημα για τον λογιστικό έλεγχο του χρέους.
Αυτά όμως σβήστηκαν από το μυαλό μου δια μαγείας κι ομολογώ ότι κι εγώ γοητεύτηκα από τη στάση του δίπλα στον ξινό Ολλανδό, μόνο τώρα που το ξανασκέφτομαι περισσότερο αποστασιοποιημένος, το αίσθημα ευφορίας το οποίο με διακατείχε τις προάλλες, οφειλόταν περισσότερο στη μιζέρια που αποπνέει ο Ολλανδός και η προτεσταντική του βλακεία, παρά στις ενδυματολογικές επιλογές και στα wow-επιφωνήματα του κ. Βαρουφάκη, μπροστά στις κάμερες της τηλεδημοκρατίας μας.
Θα μου πεις, τι σε έπιασε τώρα? Μύγα σε τσίμπησε κι από εκεί που έσταζε μέλι ο στόμας σου, μου τα γυρνάς τώρα στις μπαρούφες?
Να σου εξηγήσω αμέσως: Είμαι πολύ εκνευρισμένος από τη συνέντευξή του κ. Βαρουφάκη στον Robert Peston, έναν δημοσιογράφο του BBC
Τι είπε ο κ. Βαρουφάκης στη συνέντευξη αυτή? Είπε ότι “Αν ο Συ.Ριζ.Α, μείνει στην εξουσία για έναν χρόνο, θα εγκλωβιστεί κι αυτός στην κλεπτοκρατία”. Μάλιστα, αυτό ακριβώς είπε επί λέξει -και μάλιστα σε συνάντηση οργανωμένη από την Deutsche Bank!
Το πρώτο πάγωμα στο αρειμάνιο κι ευτυχισμένο χαμόγελο των περασμένων ημερών, μου το είχε προκαλέσει ο κ. Βαρουφάκης πρωί-πρωί, όταν διάβαζα τις ρηξικέλευθες προτάσεις του περί ακούρευτων ομολόγων στο διηνεκές, αλλά είπα να κρατήσω την ψυχραιμία μου και να δώσω τόπο στην οργή, περιμένοντας να ακούσω περισσότερες λεπτομέρειες, πριν αξιολογήσω αυτήν την πρόταση, αλλά ετούτο εδώ το βραδινό, είναι από τα άγραφα! Σαν να μη μας έφτανε ο άλλος, ο κουφιοκέφαλος, που γύρναγε δεξιά κι αριστερά κι έλεγε ότι κυβερνά μια διεφθαρμένη χώρα!
Πάλι τα ίδια θα έχομε?
Η ειρωνεία είναι μεγάλη -και γίνεται μεγαλύτερη, καθόσον αφορά στους οικοδεσπότες αυτής της συνάντησης, γιατί οι αετονύχηδες της Deutsche Bank, την ξέρουν καλύτερα από όλους μας την εξέλιξη των πραγμάτων, αφού πριν πέντε χρόνια την έζησαν εκ του σύνεγγυς και από τα μέσα, όλη αυτήν την απάτη! Ένα ριφιφί που οργάνωσαν εκείνοι που τώρα μας λένε, με χαριτωμένο τρόπο, ότι τα χρέη που κρέμονται ως δαμόκλειος σπάθη πάνω από τα κεφάλια μας και υπονομεύουν το μέλλον μας, είναι χρεωμένα στους λαούς της Ευρώπης κι ότι επομένως, πρέπει εμείς, οι πτωχοί πλην τίμιοι, να τα ξεπληρώσουμε.
Πράγματι, είναι άδικο να χρεωθούν οι υπόλοιποι λαοί αυτά τα χρέη που, όντως, τα συνομολόγησαν οι ελληνικές κυβερνήσεις, προκειμένου να καλύπτουν και να συντηρούν τη διαπλοκή και το σαθρό πελατειακό μοντέλο ανάπτυξης (sic) που τους εξέθρεφε και τους αναπαρήγαγε έως προχθές.
Όμως τα δάνεια αυτά δεν τα χορήγησαν οι υπόλοιποι ευρωπαϊκοί λαοί. Τα επαχθή αυτά δάνεια, τα χορήγησαν ξένες τράπεζες, με πρώτη και καλύτερη την Deutsche Bank, σε εποχές παχέων αγελάδων ρευστότητας.
Προφανώς έχουν τις ευθύνες τους και οι ελληνικές κυβερνήσεις αλλά και ο ελληνικός λαός που αναδείκνυε τέτοιες άθλιες κυβερνήσεις, αλλά υπάρχουν και οι αντίστοιχες ευθύνες των τραπεζιτών που με αντάλλαγμα τα παχιά τους προσωπικά ωφελήματα, ανέλαβαν το ρίσκο να δανείζουν τις διεφθαρμένες κυβερνήσεις μας, χωρίς να είναι αμελητέες και οι ευθύνες των εποπτικών αρχών.
Αυτό που έχει σημασία να καταλάβουν οι υπόλοιποι ευρωπαϊκοί λαοί, που σήμερα μας οικτίρουν, είναι ότι τα ρίσκα αυτά των αφρόνων τραπεζιτών, με ευθύνη και των κυβερνήσεων τους, βρέθηκαν κρεμασμένα στους δικούς τους λαιμούς μέσω των δύο προγραμμάτων «διάσωσης» της Ελλάδας.
Αυτό που έχει σημασία να καταλάβουν οι υπόλοιποι ευρωπαϊκοί λαοί, είναι ότι με τα δάνεια που φορτώθηκαν, διασώθηκαν οι ευρωπαϊκές τράπεζες, κι όχι ο ελληνικός λαός.
Αυτό που έχει σημασία να καταλάβουν οι υπόλοιποι ευρωπαϊκοί λαοί, είναι ότι όλο το κόστος της διάσωσης των ευρωπαϊκών τραπεζών, αντί να αναληφθεί από τους μετόχους αυτών των ιδιωτικών τραπεζών, επιρρίφθηκε στην ελληνική οικονομία και στον ελληνικό λαό, δημιουργώντας ακόμα μεγαλύτερη καταστροφή.
Τούτων λεχθέντων, και λαμβάνοντας υπόψη ότι μόλις τις προάλλες διαλέξαμε μια νέα κυβέρνηση για να αναδείξει αυτά τα ζητήματα, δεν έχει δικαίωμα ο κ. Βαρουφάκης και ο κάθε Μπαρουφάκης, να γυρνάει και να λέει στα άπταιστα αγγλικά του ότι “If Syriza is in power for a year, it too will become captured by the kleptocracy”!
Τι να σου πω, ξεχειλίζει η αγανάκτηση μέσα μου, γιατί συνειδητοποιώ ότι πάλι δεν έχει καταλάβει τίποτα από τις ανάγκες και τις απαιτήσεις αυτής της κοινωνίας κι έτσι, όπως παλιά, πάλι λέει μπαρούφες, ο κ. Βαρουφάκης!
Δεν φαίνεται να έχει καταλάβει τίποτα, ο κ. Βαρουφάκης, ούτε για τα κλεμμένα μας όνειρα ούτε για τις ρημαγμένες μας ζωές ούτε για τις ελπίδες που γέμισε στο υγιέστερο κομμάτι αυτής της κοινωνίας, η πρόσφατη αλλαγή στα πολιτικά μας πράγματα.
“Οι Γερμανοί ψηφοφόροι μπορεί να νιώθουν ότι έχουν επιδείξει αρκετή αλληλεγγύη προς τους Έλληνες. Αλλά στην πραγματικότητα έχουν δείξει αλληλεγγύη προς τα δικά τους τραπεζικά ιδρύματα, τα οποία θα ήταν μεταξύ των μεγάλων χαμένων αν η Ελλάδα δεν λάμβανε πακέτο διάσωσης, και αυτό είναι κάτι τελείως διαφορετικό.” Δεν το λέω εγώ, αυτό, το λέει ο διεθνούς φήμης καθηγητής Μαρκ Μαζάουερ, στο κάτω-κάτω της γραφής, που το έχει καταλάβει πολύ καλά!
Καιρός είναι να το καταλάβει και ο καθηγητής Μπαρουφάκης…
Η σύνθεση είναι από την OKTANA
Alexandros Raskolnick από my-pillow-book
