Σκληρή γλώσσα κατά του ΣΥΡΙΖΑ, χρησιμοποιεί ο
Μίκης Θεοδωράκης, σε επιστολή προς φίλο του, η οποία αναρτήθηκε στην
προσωπική του ιστοσελίδα.
συνεργασία μαζί μας δεν ήταν ειλικρινής αλλά απλώς μας μεταχειρίστηκε,
για να αυξήσει μονομερώς
την εκλογική του δύναμη και να μπει στη Βουλή,
με στόχο την κατάκτηση της διακυβέρνησης μέσα από το Σύστημα
εγκαταλείποντας τους δυο πυλώνες άμυνας, το Λαϊκό Μέτωπο και τον πλούτο
της χώρας».
Σε άλλο σημείο της επιστολής σημειώνει: «Όταν
αργότερα, ανάμεσα στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις με επισκέφθηκαν ο
Μανώλης Γλέζος και ο Αλέξης Τσίπρας για να ζητήσουν τη συμμετοχή μου
στις δεύτερες εκλογές (γιατί όπως μου είπαν πίστευαν ότι η συμμετοχή μου
αυτή θα εξασφάλιζε την απόλυτη πλειοψηφία στην Βουλή), τους επανέλαβα
ότι χωρίς τις προϋποθέσεις που είχα θέσει, δηλαδή την ύπαρξη του
Παλλαϊκού Μετώπου και την εξασφάλιση των οικονομικών πόρων από την
συνεκμετάλλευση του πλούτου της χώρας, θεωρώ ενέργεια
τυχοδιωκτική τον τυχόν σχηματισμό Κυβέρνησης, εφ’ όσον το συγκεκριμένο
κόμμα θα ήθελε να αποκαλείται «Αριστερά» και να είναι πραγματικά
Αριστερά και μάλιστα Ελληνική Αριστερά, με το φορτίο που αυτή κουβαλά
από τους ηρωικούς αγώνες, από τις θυσίες και το αίμα που έχυσαν για τον
Ελληνικό Λαό οι σύντροφοί μας. Και αρνήθηκα να συνεργαστώ ούτε
και δημοσιοποίησα το περιεχόμενο της συνάντησης. Αν το κάνω τώρα, είναι
γιατί προκλήθηκα στο πιο ευαίσθητο σημείο μου. Στην ίδια την τιμή μου.
«Για
όλους αυτούς τους λόγους, όπως είπα και στην αρχή, όχι μόνο δεν μπορεί ο
ΣΥΡΙΖΑ να διακηρύττει από τώρα το τέλος του Μνημονίου αλλά δίχως την
αναγκαία λαϊκή στήριξη της οργανωμένης λαϊκής πλειοψηφίας και της
προοπτικής μιας οικονομικής αυτοδυναμίας στηριγμένης στον πλούτο της
χώρας, θα του είναι στο μέλλον δύσκολο -αν όχι αδύνατο- να αμυνθεί στις
αναμενόμενες σκληρές επιθέσεις των αδυσώπητων πιστωτών και άλλων ξένων
δυνάμεων.
Βλέπεις λοιπόν ότι η μεταχείρισή μας με κορύφωμα
την 12η Φεβρουαρίου του 2012 δεν αποτελεί μόνο μια απαράδεκτη ηθική
κακοποίηση αλλά είναι ταυτόχρονα και ένα μεγάλο λάθος με απρόβλεπτες
συνέπειες για τον Λαό μας», καταλήγει ο Μίκης Θεοδωράκης
