Στα όρια της παράκρουσης έχει φέρει την Ευρώπη ολόκληρη η γερμανική επιβολή της λιτότητας σε όλα τα κράτη της Ευρωζώνης. Ολων τα μάτια είναι δικαιολογημένα στραμμένα προς τη Γαλλία, όπου οι Γερμανοί με την πολιτική τους εκτίναξαν στα ύψη της δημοσκοπικής δημοφιλίας τη Μαρίν Λεπέν, αναδεικνύοντας πρώτο κόμμα το Εθνικό Μέτωπο που έχει πλέον κάνει σημαία του το κάποτε αδιανόητο σύνθημα «Εξω η Γαλλία από την ΕΕ!». Ελάχιστοι ξένοι έχουν όμως αντιληφθεί τις κοσμογονικές αλλαγές που γίνονται στην πολιτική συνείδηση των πολιτών της Ιταλίας, της τέταρτης σημαντικότερης χώρας της ΕΕ μετά τη Γερμανία, τη Γαλλία, τη Βρετανία. Το ένα μετά το άλλο τα κόμματα της αντιπολίτευσης στην Ιταλία μεταλλάσσονται σε αντι-ΕΕ κόμματα και αμέσως βλέπουν το ποσοστό τους να αυξάνεται σε οποιαδήποτε εκλογική αναμέτρηση λάβει χώρα!
Η δεξιά Φόρτσα Ιτάλια του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, το ακαθόριστου πολιτικού στίγματος Κόμμα των Πέντε Αστέρων του Μπέπε Γκρίλο, ακόμη και η υπερδεξιά Λίγκα του Βορρά με τον νέο αρχηγό της Ματέο Σαλβίνι έχουν πλέον περάσει ανοιχτά στο αντι-ευρώ στρατόπεδο, με τη Λίγκα του Βορρά μάλιστα να τάσσεται υπέρ της εξόδου της Ιταλίας όχι μόνο από την Ευρωζώνη, αλλά και από την ίδια την ΕΕ! Αυτό κι αν είναι πρωτάκουστο για την Ιταλία, στην οποία μέχρι πρότινος το ποσοστό δημοφιλίας της ΕΕ ξεπερνούσε μονίμως το 80%! Πολιτικά πεθαμένη θεωρούσαν όλοι στην Ιταλία και στο εξωτερικό τη Λίγκα του Βορρά. Ο Ματέο Σαλβίνι όμως που ανέλαβε την ηγεσία της πέρυσι τον Δεκέμβριο, κατέβηκε στις ευρωεκλογές με κεντρικό σύνθημα «Φτάνει πια με το ευρώ!» και αντί για… 1% με 2% που περίμεναν ολοι, πήρε 6,2% και πέντε ευρωβουλευτές! Δεν σταμάτησε εκεί. Στις περιφερειακές εκλογές της 23ης Νοεμβρίου 2014, στην πασίγνωστη ως κεντροαριστερή περιοχή της Εμίλια – Ρομάνια, ο υποψήφιος της Λίγκας του Βορρά, με τη στήριξη και του κόμματος του Μπερλουσκόνι, απέσπασε το εξαιρετικό ποσοστό του… 29,85% των ψήφων!
Εχασε τις εκλογές, ήρθε δεύτερη η Λίγκα του Βορρά, αλλά αυτό το σχεδόν 30% απογείωσε τον Σαλβίνι. «Οι Βρυξέλλες μας κατακρεουργούν με το ευρώ και τους περιορισμούς των παράλογων κανονισμών τους» δήλωσε, όπως αναφέρει το ιταλικό περιοδικό «Πανόραμα» του Μιλάνου. «Οι φόροι μάς στραγγαλίζουν όλους!» πρόσθεσε. Βλέποντας την αλματώδη άνοδο της δημοτικότητας του Ματέο Σαλβίνι, ζήλεψε και ο Μπέπε Γκρίλο, ο οποίος ηγείται του μεγαλύτερου κόμματος της ιταλικής αντιπολίτευσης, έχοντας 162 βουλευτές και γερουσιαστές έναντι 37 της Λίγκας του Βορρά. Μέχρι πρότινος ο Γκρίλο ζητούσε μόνο τη διενέργεια δημοψηφίσματος για το αν πρέπει ή όχι να παραμείνει η Ιταλία στην Ευρωζώνη, χωρίς όμως να ξεκαθαρίζει ποια ήταν η δική του θέση και η θέση του κόμματός του στο καίριο αυτό ζήτημα.
Με το που είδε τη μετεωρική απογείωση της δημοτικότητας του Σαλβίνι, ο Μπέπε Γκρίλο σκλήρυνε θεαματικά τη στάση του. Το κόμμα των Πέντε Αστέρων διακηρύσσει πλέον ότι «η Ιταλία πρέπει να αποχωρήσει από το ευρώ όσο πιο σύντομα είναι δυνατόν»! Βλέποντας όλα αυτά ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, δεν ήταν δυνατόν να απουσιάσει από αυτό το… φεστιβάλ της αντι-ΕΕ δημοφιλίας. Εχοντας διατελέσει πολλά χρόνια πρωθυπουργός και έχοντας ένα απολύτως δικαιολογημένο πάθος να εκδικηθεί την πραξικοπηματική ανατροπή του από την πρωθυπουργία (με γερμανικό δάκτυλο και Ιταλούς κοινοβουλευτικούς εκτελεστές στην υπηρεσία του Βερολίνου), ο Μπερλουσκόνι ήξερε πού πονούν οι Γερμανοί. «Με αυτό το ευρώ, δεν μπορούμε να συνεχίσουμε» δήλωσε και συνέχισε με μια πολύ συγκεκριμένη πρόταση: «Να θέσουμε σε κυκλοφορία ένα δεύτερο νόμισμα που μπορούμε να το τυπώσουμε εμείς, ανακτώντας μέρος της νομισματικής μας κυριαρχίας»!
Ο γερμανικός πανικός ήταν άμεσος σε δημοσιογραφικό επίπεδο. «Η εισαγωγή ενός παράλληλου νομίσματος, το οποίο θα κυμαίνεται ελεύθερα στην αγορά» θα αποτελέσει σοβαρό πρόβλημα, έγραψε αμέσως η ηλεκτρονική έκδοση του γερμανικού περιοδικού «Σπίγκελ» και εξήγησε γιατί: «Οι μισθοί του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα και φυσικά οι τιμές στα καταστήματα θα αναγράφονται σε αυτό το νέο νόμισμα. Στην αρχή θα αλλάξει κανείς το ευρώ και το νέο νόμισμα με ισοτιμία ένα προς ένα. Κατόπιν το νέο νόμισμα θα απελευθερωθεί, η ισοτιμία του θα πέσει αμέσως, πιθανόν 30% έως 50%. Διαμιάς η ιταλική οικονομία θα γινόταν πάλι ανταγωνιστική» γράφει το «Σπίγκελ». Στη συνέχεια, επιχειρεί να δώσει τις πανευρωπαϊκές διαστάσεις ενός τέτοιου γεγονότος: «Για την υπόλοιπη Ευρωζώνη, μια τέτοια έξοδος της Ιταλίας θα ήταν το χειρότερο από όλα τα σενάρια κρίσης!» γράφει. «Κάθε άλλο παρά καθαρό είναι, αν το ευρώ μπορεί γενικά να επιβιώσει μιας ιταλικής εξόδου» παραδέχεται το γερμανικό περιοδικό.
