Του Στέφανου Λιούζα
Λέγανε οι παλαιοί: «καπνός χωρίς φωτιά δεν γίνεται…»
Δεν χρειάζεται να ανάψει η προεκλογική φωτιά για να δούμε καπνό στον ΣΥΡΙΖΑ.
Ήδη τα ΜΜΕ μας εχουν μετατρεψει σε «γη του πυρός» είτε σκόπιμα είτε αναπαράγοντας υπαρκτές κινήσεις παραγόντων ή αυτοχρησμένων «υποψηφίων» εκτός των καθορισμένων δημοκρατικών διαδικασιών.
Υπάρχουν κεντρικές διαβεβαιώσεις ότι τα ΜΜΕ αναφέρονται σε «υποτιθέμενες διεργασίες», το Γραφείο Τύπου μιλά για “…αχαλίνωτη φαντασία και αμφιβόλου εγκυρότητας πηγή δημοσιευμάτων…» και ότι «…ο ΣΥΡΙΖΑ συντεταγμένα μέσα από τις συλλογικές διαδικασίες και στον κατάλληλο χρόνο θα καθορίσει την συγκρότηση των ψηφοδελτίων αποτυπώνοντας στην σύνθεση τους τα χαρακτηριστικά των πολιτικών του».
Παρά τις κεντρικές διαβεβαιώσεις, ήδη, για παράδειγμα, τοπικά έχουμε αυτόκλητους υποψηφίους από πολύ καιρό και δεν έχουμε κάποια δημόσια θέση της ΝΕ που να «βάζει τα πράγματα στην θέση τους».
Υπάρχουν δημοσιεύματα, φήμες αλλά και πραγματικές «δραστηριότητες» αυτόβουλων «υποψήφιων» , βοά ο μικρός μας τόπος και λέξη δεν αρθρώνεται από τους τοπικούς ιθύνοντες της ΝΕ.
Είναι δείγμα συμφωνίας, έμμεσης υποστήριξης στα παραγοντικά αυτά φαινόμενα ή προϊόν πολιτικής αφασίας;
Όσοι ειμαστε μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, (Ειμαστε άραγε; Σχεδόν ένα χρόνο έχουμε να πάρουμε μερος σε κάποια πολιτική, οργανωτική, εσωκομματική διαδικασία… ), έχουμε καταστατικό δικαίωμα να συμμετέχουμε στις σχετικές διαβουλεύσεις, στις Οργανώσεις Μελών (ΟΜ) και σε άλλες διερευνητικές διαδικασίες που θα πρεπει να ξανοιχθούν.
Διαβλέπω – δεν προδικάζω- ότι η καταστατική δημοκρατία των μελών μπορεί και αυτή τη φορά, να βρεθεί και πάλι μετέωρη (προηγούμενη και πιο πρόσφατη ήταν η διαδικασία συγκρότησης των ψηφοδελτίων για την Αυτοδιοίκηση και την Ευρωβουλή) και να παρακολουθήσουμε κινήσεις παραγόντων και κεντρικής ηγεσίας και απλά να κληθούμε να ψηφίσουμε!
Τις πολιτικές αυτές, παλαιάς κοπής, «μνήμες υπανάπτυξης της πολιτικής μας δημοκρατικής κουλτούρας» τις κατάπιαμε «αβρόχοις ποσί»… Το δις εξαμαρτείν δεν προσιδιάζει διόλου στην συλλογική μας ταυτότητα, εμπειρία και υπαρκτή σοφία.
Κοντολογίς, θα μπορεί να ακολουθηθούν στοιχειώδη από την ΝΕ:
- Να διαψεύσει αμεσα φήμες ΜΜΕ, και να «κατεβάσει αυτιά» σε αυτόκλητους και εκτός διαδικασιών «υποψηφίους» (βοά, είπαμε, ο μικρός μας τόπος…)!
- Να ορίσει πλαίσιο όπου όλοι μας, μέλη, φίλοι, κοινωνικές οργανώσεις, πρωτοβουλίες, θα εχουν τον λόγο τους στο θέμα. Οργανώνεται έτσι η δημοκρατική συμμετοχική διαδικασία της τοπικής κοινωνίας (ξεκινώντας από τις Οργανώσεις Μελών). Οσο πιο πλατιά είναι η διαδικασία τόσο διευρύνονται τα πολιτικά μας όρια.
- Ανοίγει την συζήτηση (έγκαιρα, έγκαιρα, έγκαιρα), ώστε με τον ερχομό του νέου έτους να είναι έτοιμη από την άποψη της λίστας υποψηφίων (τουλάχιστον εσωκομματικά).
- Ορίζει αναγκαίες προϋποθέσεις για την τελική διαμόρφωση του ψηφοδελτίου, όπως: τουλάχιστον 50% γυναίκες, αποδοχή όρων που αφορούν στην συμμετοχή των βουλευτών μέσω της αποζημίωσης τους στη συνολικότερη λειτουργία και υποδομή του αλληλεγγυης σε ακραία θύματα της κρίσης (σήμερα για παράδειγμα καταβάλλεται 20% κεντρικά, 20% σε δομές αλληλεγγυης και 20% ενίσχυση της οργανωτικής λειτουργίας…), όπως θα συμφωνηθεί καθολικά.
- Διαμορφώνει ισοδύναμες δυνατότητες στήριξης της προεκλογικής δουλειάς κάθε υποψήφιου…
Οι πολίτες θέλουν από εμάς «καθαρό μέτωπο» και βουλευτές που να στηρίξουν αποφασιστικά τις προγραμματικές, κυβερνητικές μας θέσεις.
Δεν μπορούν να το κάνουν αυτό «κατάλοιπα» του πολιτικού προσωπικού που υπηρέτησε πολιτικές και πρακτικές που βούλιαξαν τον τόπο και «συνοδοιπορούν» σήμερα με τον ΣΥΡΙΖΑ (τέτοιοι συνήθως –όχι μόνον – πρωτοστατούν σε αυτοαναγορεύσεις, παίγνια παραγοντισμών – έτσι εξάλλου εχουν μάθει. Δεν είναι ίδιον της δικής μας Αριστεράς ή δεν πρέπει να είναι). Ας συνδράμουν, εάν πείστηκαν και θέλουν, στην διαμόρφωση της νέας κατάστασης που η Αριστερά στον τόπο μας πολιτικά εκφωνεί και διεκδικεί κυβερνητικά να υλοποιήσει – πάντα σε σύνδεση με τα κινήματα, τις μαζικές οργανώσεις και πρωτοβουλίες ανατροπής του σάπιου κατεστημένου. Και ακραία, έως πολιτικού κυνισμού, εκτιμώντας, ο ΣΥΡΙΖΑ και η κοινωνία, δεν έχουμε να κερδίσουμε τίποτα με τέτοιες εκδοχές υποψηφιοτήτων! Το ποτάμι της ανατροπής είναι πιο μπροστά από εμάς, ήδη. Δεν μας λένε κατι οι εκλογές του 2012;
Προφανώς απαιτούμε, ιδιαίτερα σήμερα, εχέγγυα επιμονής, στο αξιακό μας περιεχόμενο και ηθικό πλεονέκτημα, στην διαμορφωμένη χρόνια δημοκρατική πολιτική μας κουλτούρα, στις Αριστερές και οικολογικές μας προτάσεις και στρατηγικούς στόχους και ισχυρές διαβεβαιώσεις στήριξης ενός, εναλλακτικού στον νεοφιλελευθερισμό των μνημονίων προγραμματικού, πολιτικού πλαισίου, από τους υποψήφιους βουλευτές μας.
Λιούζας Στέφανος
Βασιλειάδα (17/Νοεμβρη 2014)
