…Εδώ Αμφίπολη …Εδώ ΑμφιΠΩΛΕΙΤΑΙ – Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ

Η τελευταία προβοκάτσια της Μεταπολίτευσης.

Επιτέλους η Ρώμη και οι γνωστές πρεσβείες ησύχασαν.

Λήξη συναγερμού για τις Τοπικές Αρχαιολογικές Σχολές των ιμπεριαλιστών.

Τα ρεμάλια της αρχαιολογίας τούς έδωσαν τον χρόνο που ήθελαν για να μπορέσουν να λεηλατήσουν μόνοι τους τον τάφο.

Η Γενιά του Πολυτεχνείου σε νέα “εποποιία” …προδοσίας.

Αν
η επιβίωση κάποιου εξαρτιόταν από το να μαντέψει για το ποιος ανάμεσα
στους αρχαίους Μακεδόνες και στους σύγχρονους αρχαιολόγους είναι ο πιο
έξυπνος, σε ποιον θα “πόνταρε” τη ζωή του; Αν οι αρχαίοι Μακεδόνες
ήθελαν να αποκρύψουν κάτι πολύ σημαντικό γι’ αυτούς και “απέναντί” τους
οι Περιστέρες, οι Παλαγγιάδες και οι Φακλάρηδες προσπαθούσαν να το
αποκαλύψουν, σε ποιον θα πόνταρε κάποιος τη ζωή του με βάση τη λογική;
…Στην εξυπνάδα αυτών που απέκρυπταν ή σε αυτήν εκείνων που
προσπαθούσαν να αποκαλύψουν; Γιατί το λέμε αυτό; …Γιατί από την πρώτη
στιγμή της ανασκαφής της Αμφίπολης έγινε φανερό ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες
επιχείρησαν να κρύψουν κάτι εκεί. Κάτι πολύ σημαντικό γι’ αυτούς, αν
κρίνουμε από τον κόπο και το κόστος όχι τόσο του μνημείου, όσο της ίδιας
της μεθόδου τής απόκρυψης.

Άρα;
…Άρα, ξεκινάμε με δεδομένο ότι πάνω σε αυτόν τον τάφο θα γίνει μια
“μάχη” ευφυΐας …Μια μάχη μεταξύ αυτού που θέλει κάτι να αποκρύψει και
εκείνου που θέλει να κάνει το αντίθετο. Εκ των δεδομένων, δηλαδή, τα
πράγματα – ειδικά στον τάφο αυτόν – δεν θα πρέπει να είναι σε καμία
περίπτωση όπως φαίνονται …Δεν είναι ένας απλός τάφος, ο οποίος απλά
ανακαλύφθηκε …Είναι ένας τάφος, που, και να ανακαλυφθεί, θα
“αντισταθεί” στην αποκάλυψη, εφόσον εξ’ αρχής δέχθηκε πάνω του έναν
πολυδάπανο σχεδιασμό προστασίας και απόκρυψης. Δεν σταματάς λοιπόν την
ανασκαφή εκεί όπου “φαίνεται” ένα όχι και τόσο σίγουρο “τέλος”. Δεν
σταματάς την ανασκαφή εκεί όπου σου “υποδεικνύει” εκείνος, που είναι
φανερό ότι επεδίωξε την απόλυτη απόκρυψη.

 Εφόσον
λοιπόν αυτοί οι άνθρωποι – οι οποίοι παγκοσμίως έγιναν γνωστοί για την
ευφυΐα τους – προσπάθησαν να κρύψουν κάτι τόσο πολύτιμο γι’ αυτούς, θα
ήταν μεγάλο ρίσκο να τους υποτιμήσουμε στην προσπάθειά τους αυτή. Αν
αυτοί οι ομολογουμένως ευφυείς άνθρωποι έκαναν τόσο τεράστιο κόπο για να
προστατεύσουν ένα μνημείο, δεν θα πρέπει να μας φανεί παράξενο ότι θα
εξαντλούσαν όλες τις πιθανές και απίθανες πράξεις παραπλάνησης …Είναι
δεδομένο δηλαδή ότι στον σχεδιασμό τους μέχρι την τελευταία στιγμή θα
προσπαθούσαν να παραπλανήσουν τον επικίνδυνο εισβολέα.

Εφόσον
λοιπόν είναι φανερό ότι, από τη στιγμή που “επιχωματώθηκε” το ταφικό
μνημείο, δεν υπάρχει παραβίασή του, αναρωτιόμαστε τι ακριβώς
“επιχωμάτωσαν” οι “αφελείς” Μακεδόνες; Επιχωμάτωσαν τον συλημένο τάφο
ενός αγνώστου νεκρού, εφόσον δεν υπήρχε το παραμικρό αναγνωριστικό
σημάδι πάνω του; Πιο πολλά προσωπικά στοιχεία έχει το μνημείο του
“Αγνώστου Στρατιώτη” στην Πλατεία Συντάγματος από το μνημείο του
“Επιφανούς Στρατηγού” στην Αμφίπολη. Άρα; Τι επιχωμάτωσαν; …Το τίποτε;
Γιατί κουβάλησαν αυτά τα άπειρα κυβικά κοσκινισμένης ποταμίσιας άμμου;
Γιατί έβαλαν τόσους πολλούς ανθρώπους να εργαστούν; …Για να “θάψουν”
το “τίποτε”, προκειμένου να μην το ανακαλύψουμε εμείς; …Για να μην
ανακαλύψουμε τον θάλαμο “μαντάρα”; Είναι δυνατόν να έφτιαξαν μια
“υπερπαραγωγή” εισόδου, για να φτάσουν σε ένα “χωλ” του Παγκρατίου;
Είναι δυνατόν, για παράδειγμα, οι μελλοντικοί αρχαιολόγοι, οι οποίοι θα
ανακαλύψουν την “αττική οδό” να υποθέσουν ότι αυτή είναι ο ιδιωτικός
δρόμος που οδηγεί σε ένα εξοχικό στην Πεντέλη;

Αν
στόχος τους ήταν αυτός ο σκελετός – ο οποίος σημειωτέον βρέθηκε
σκόρπιος εντός και εκτός του τάφου του – να προστατευτεί, γιατί δεν τον
σεβάστηκαν; Γιατί φέρθηκαν φαινομενικά ιερόσυλα και δεν τον συμμάζεψαν
ως όφειλαν, παρά τον παράτησαν διασκορπισμένο; Αν στόχος τους ήταν η
απλή απόκρυψή του σε συνθήκες ανωνυμίας, γιατί δεν τον πήραν να τον
θάψουν κάπου αλλού, εξίσου ταπεινά, όπου δεν θα τον έβρισκε κανένας;
Γιατί να μπουν στα τεράστια έξοδα της επιχωμάτωσης και να μην αφήσουν το
συλημένο μνημείο κενό να υπάρχει ως ένα αξιοθέατο, έστω και χωρίς
περιεχόμενο; Γιατί δεν το κατέστρεφαν οι ίδιοι ολοσχερώς, ώστε να μην
χρειαστεί ούτε να θάψουν αλλού τον νεκρό ούτε να το επιχωματώσουν το
ίδιο; Θα ήταν τουλάχιστον ατυχές να θεωρήσει κάποιος ότι οι Μακεδόνες
δεν ήταν αρκετά έξυπνοι, για να σκεφτούν τι τους συνέφερε να κάνουν και
τι όχι.

Είναι θέμα λογικής. Είναι δυνατόν οι Μακεδόνες να έκαναν έναν τόσο
ταπεινό τάφο και ταυτόχρονα να είχαν πόρτα των τριών τόνων με μηχανισμό,
ώστε να ανοιγοκλείνει χωρίς φθορά; Είναι δυνατόν να “πατά” κάποιος σε
ένα πανάκριβο ψηφιδωτό έργο τέχνης, για να μπει σε έναν θάλαμο γεμάτο με
χώματα; Είναι δυνατόν σε “γούρνα” των Αιγών να βρίσκουν τις ίδιες
ημέρες υπολείμματα ανακλίντρου πάνω στο οποίο “αναπαυόταν” η σκευοθήκη
των οστών του νεκρού και στον “Μεγατάφο” της Αμφίπολης να είναι θαμμένος
ένας ζητιάνος με κτερίσματα από τα “πανηγύρια” της περιοχής; …Αυτά
δεν γίνονται και ως εκ τούτου δεν θα τα έκαναν και οι Έλληνες, οι οποίοι
ανήγαγαν τη λογική σε επιστήμη.

Όπως
δεν βάζει κανένας σε πανάκριβη δερματόδετη θήκη με διάκοσμο
ελεφαντοστού ένα ματσάκι ταπεινό σέλινο, έτσι δεν θα έκαναν και οι
Έλληνες έναν τέτοιο τάφο …Είναι αντίθετο προς τη λογική τους …Είναι
αντίθετο προς την ορθολογιστική άποψή τους περί διαχείρισης …Είναι
αντίθετο προς τον τρόπο σκέψης τους, για τον οποίο ήταν φημισμένοι.
Είναι προσβλητικό και μόνον να το σκεφτεί κάποιος να τους το “αποδώσει”.
Άρα, όταν ανακαλύπτεις μια τέτοια “θήκη”, αγνοείς τα “σέλινα” που
υπάρχουν γύρω και μέσα σ’ αυτήν. Συνεχίζεις να αναζητάς το πολύτιμο, το
οποίο άξιζε να έχει μια τέτοια “θήκη” …Ταπεινό “σέλινο” είναι ο τάφος
που ανακάλυψαν στον τρίτο θάλαμο …”Σέλινο”, που κάποιοι έβαλαν εκεί
προκειμένου να αποπροσανατολίσουν τους αφελείς. “Σέλινο”, το οποίο θα
σταματούσε μόνον κάποια γαϊδούρια.

Πώς
εξηγούμε εμείς τα “ευρήματα”; …Οι Μακεδόνες “έθαψαν” το μνημείο και
άρα προνοώντας και για την περίπτωση που κάποιος θα έφτανε μία “ανάσα”
πριν από το μυστικό τους, κατασκεύασαν έναν ψευδοτάφο …Έναν ψευδοτάφο
ως ύστατη άμυνα …Άμυνα για κάθε χρήση και κάθε ενδεχόμενο …Είτε για
να σταματήσει τα κορόιδα, που δεν θα σκέφτονταν σωστά, είτε να δώσει το
δικαίωμα σε κάποιον δικό τους “μάρτυρα” να εξασφαλίσει “άλλοθι”, για να
σταματήσει το ψάξιμο. Αν, δηλαδή, η άμμος ήταν αρκετή για να σταματήσει
τους ιδιώτες τυμβωρύχους, τότε ένας τάφος, ο οποίος θα έκρυβε ένα
άνοιγμα, μπορεί να ήταν η λύση για πολλές περιπτώσεις απειλών …Μπορεί
να ήταν λύση απελπισίας, προκειμένου να σταματήσει αυτός ο οποίος με την
εξουσία του είχε τη δυνατότητα να συνεχίσει και λόγω παραπλάνησης θα
σταματούσε …Μπορεί με τον τρόπο αυτόν να διευκόλυναν κάποιον άλλο, ο
οποίος για λόγους εξουσίας επιθυμούσε μια δικαιολογία για να σταματήσει.

Επιπλέον,
επειδή οι αρχαίοι Μακεδόνες ήταν ευσεβείς και αποκρυφιστές, δεν θα
πρέπει να μας φαίνεται παράξενο το ενδεχόμενο ότι ο νεκρός του τάφου που
βρέθηκε να είναι κάποιο θύμα κάποιας τρομερής ιεροτελεστίας, που
οδηγούσε ακόμα και σε ανθρωποθυσία …Να συνδέεται δηλαδή αυτός ο τάφος
με κάποιες αποκρυφιστικές τελετές υψίστης σπουδαιότητας και
μυστικότητας, οι οποίες τον συνδέουν με τα ασώματα κεφάλια των Σφιγγών
…Μπορεί, μέσα στα πλαίσια της “φύλαξης” αυτού του τάφου, να θυσίασαν
έναν νεαρό ή μια νεαρή, για να τους δώσουν τον ρόλο του αιώνιου φύλακα
του μυστικού περάσματος …Του περάσματος, που, για να το βρει κάποιος,
θα έπρεπε να περάσει όχι απλά πάνω, αλλά μέσα από το πτώμα τους.

Ακόμα
και το γεγονός ότι βρέθηκαν διάσπαρτα τα μέρη τού σκελετού του, δεν
πρέπει αυτό να συνδέεται απαραίτητα με πράξεις ιερόσυλων. Μπορεί το σώμα
του να διαμελίστηκε από ιερείς και μαινάδες πολύ πριν αυτό φτάσει να
γίνει ο σκελετός που βρήκαμε εμείς. Μπορεί να είχε την τύχη του Ζαγρέα
πολύ πριν η φύση επιτελέσει το έργο της. Εκεί μπορεί να είχε ρόλο
“φύλακα” της εισόδου. Γι’ αυτόν τον λόγο προφανώς δεν κάηκε. Οι νεκροί
καίγονταν στη Μακεδονία και εκείνος δεν θα ήταν ανάμεσά τους ως τέτοιος.
Εκείνος θα παρέμενε ανάμεσα σε νεκρούς και ζωντανούς, για να μπορεί να
φυλάγει το πέρασμα. Σκόρπισαν τα κομμάτια του, για να μην μπορεί να
“εγκαταλείψει” ο ίδιος τον χώρο και να παραμένει αιωνίως στην Πύλη του
Κάτω Κόσμου. Αυτό βόλευε απ’ όλες τις απόψεις, εφόσον ήταν κάτι, το
οποίο “υποστήριζε” την παραπλανητική εικόνα του συλημένου τάφου.

Ύποπτες συμπεριφορές στην επικοινωνία.

Αυτό, το οποίο κάνει εντύπωση σ’ εκείνους που παρακολουθούν τα
συμβαίνοντα, είναι ο τρόπος διαχείρισης της πληροφορίας σ’ ό,τι αφορά τα
ευρήματα του τάφου. Δεν είναι παράξενο, που, ενώ έχουμε εικόνες για
τους δύο πρώτους θαλάμους, δεν υπάρχουν καθόλου τέτοιες για τον τρίτο
θάλαμο; Γιατί τόσος φόβος να δείξουν τον τρίτο θάλαμο σε φωτογραφίες;
Γιατί τόση αγωνία να μην φανεί ολόκληρος ο τρίτος θάλαμος. Γιατί τόση
εμμονή στο να κάνουν εστίαση μόνον στο “δένδρο” τού δήθεν ανακαλυφθέντος
τάφου; …Μήπως, για να μην αποκαλυφθεί το “δάσος” του θαλάμου;

Εφόσον
μπήκε ο φωτογράφος μέσα στον ανασκαφικό χώρο, γιατί δεν πήρε μια
πανοραμική φωτογραφία τού θαλάμου; Γιατί δεν πήρε μια φωτογραφία από τον
δεύτερο θάλαμο, για να δούμε πώς φαίνεται ο τρίτος χωρίς την πόρτα;
…Μήπως, γιατί μία φωτογραφία “φωνάζει” πως δεν είναι “θάλαμος”, αλλά
ένα πολύ απλό “κλιμακοστάσιο”; …Μήπως, γιατί σε ένα τέτοιο λαμπρό
οικοδόμημα τα οκτώ περίπου τετραγωνικά τού τρίτου θαλάμου είναι ένα
λογικό εμβαδό μόνον για ένα κλιμακοστάσιο;

Πώς
εξηγούν, για παράδειγμα, οι αρχαιολόγοι την κατάσταση στην οποία
βρίσκεται το υποτιθέμενο πάτωμα τού τρίτου θαλάμου; Πάλι θα μας πουν για
περίεργους τυμβωρύχους; Τι μυστήρια πράγματα είναι αυτά, τα οποία
συμβαίνουν στην Αμφίπολη με τους “τυμβωρύχους”; Μεθυσμένοι πήγαιναν στην
Αμφίπολη; Έβγαζαν εκτός τάφου απλές πλάκες πατώματος και έβαζαν πιο
βαθιά σ’ αυτόν πανέμορφα κεφάλια αγαλμάτων; Έβγαζαν εκτός τάφου φτηνές
πλάκες από πωρόλιθο και έβαζαν πιο βαθιά σ’ αυτόν πανάκριβα μαρμάρινα
έργα τέχνης; Έσπαζαν τις πόρτες και τις τοποθετούσαν πάνω από τον τάφο
απλά και μόνον για να κάνουν “πλάκα” στους επόμενους “συναδέλφους” τους;

Στο
πάτωμα του τρίτου θαλάμου υπάρχει ένα τεράστιο άνοιγμα …Ένα άνοιγμα,
το οποίο δεν καλύπτεται από πλάκες ιδίου τύπου μ’ αυτές που υπάρχουν
πέριξ της οπής τού νοητού πατώματος. Πού βρίσκονται οι πλάκες εκείνες,
οι οποίες θα έπρεπε να συμπληρώνουν το πάτωμα του θαλάμου; Να δεχθούμε,
δηλαδή, ότι οι “μεθύστακες” κατέστρεψαν το πάτωμα. Οι πλάκες τού
κατεστραμμένου πατώματος πού βρίσκονται; Σε έναν τόσο πολυτελή και
πλούσιο τάφο μετά από μια τεράστια και βαριά πόρτα έμπαινε κανείς κατ’
ευθείαν στα χώματα; “Ξήλωσαν” οι αφελείς αρχαίοι πρόγονοί μας ένα βουνό
πανάκριβο μάρμαρο για μισό χιλιόμετρο περίβολο και δεν είχαν πέντε
πλάκες από φτηνό πωρόλιθο να σκεπάσουν τον τάφο; Πού πήγαν οι “πλάκες”
εκείνες, οι οποίες υποτίθεται παρίσταναν το “πάτωμα” πάνω από τον τάφο;
Τις πήραν οι “τυμβωρύχοι”; Εκτός κι αν ο τάφος ήταν χώρος για
νεκρόφιλους. Άνοιγαν τη βαριά μαρμάρινη πόρτα και έμπαιναν κατ’ ευθείαν
στην “τρύπα”, για να ξαπλώσουν με τον νεκρό.

Όλα
αυτά δεν είναι λογικά. Λογικό είναι όμως να μην υπήρχε ποτέ πάτωμα στον
τρίτο θάλαμο. Δεν υπήρχε, γιατί πίσω ακριβώς από τη βαριά και πολυτελή
πόρτα ξεκινούσε κλιμακοστάσιο. Γι’ αυτόν τον λόγο θεωρούμε βέβαιο ότι
επέλεξαν να μην δείχνουν και πανοραμικές φωτογραφίες τού τρίτου θαλάμου.
Γιατί οι φωτογραφίες θα καθιστούσαν προφανές το τι ήταν αυτός ο
θάλαμος. Θα καθιστούσαν προφανές ποια ήταν η σχέση του ως “συνέχεια” του
λαμπρού διαδρόμου ο οποίος προηγούνταν. Ο προσανατολισμός τού
υποτιθέμενου “τάφου” σε σχέση με την πόρτα και οι εναπομείνασες πέτρες
τού δαπέδου, οι οποίες είναι “κομμένες” σε ευθείες, “δείχνουν” όχι μόνον
τη λειτουργία του, αλλά αποκαλύπτουν και προς τα πού “πήγαινε” το
κατεστραμμένο κλιμακοστάσιο.

Τα περί κιβωτιόσχημου τάφου είναι απλά ηλιθιότητες. Γιατί; …Γιατί ο
κιβωτιόσχημος τάφος είναι τάφος ο ίδιος …Δεν είναι τάφος μέσα στον
τάφο. Από τη στιγμή που, λόγω του πλούτου ή της ισχύος του νεκρού,
επιλέγεται να γίνει τάφος ένα ολόκληρο οικοδόμημα, δεν βάζεις τάφο μέσα
σε τάφο …Το ίδιο το οικοδόμημα γίνεται το “κιβώτιο” του κιβωτιόσχημου
τάφου. Επί της ουσίας δηλαδή όλοι οι τάφοι των Μακεδόνων είναι
“κιβωτιόσχημοι”, είτε ονομάζονται τέτοιοι είτε ονομάζονται ναόσχημοι.
Απλά, για τον πλούσιο και ισχυρό νεκρό το ίδιο το οικοδόμημα είναι ο
τάφος-κιβώτιο και άρα ο νεκρός “αναπαύεται” σε έναν από τους θαλάμους
αυτού του ιδιόκτητου ταφικού οικοδομήματος. Εκεί έχει μαζί του όλα τα
“κτερίσματα” και τα “εφόδια” για το “ταξίδι” του στον άλλο κόσμο. Γι’
αυτόν τον λόγο οι Μακεδόνες έθαβαν ολόκληρο τον τάφο.

 Τοποθετούσαν
τα λείψανα του νεκρού σε μια λάρνακα φτιαγμένη από πολυτελές και ακριβό
υλικό και του παραχωρούσαν ολόκληρο τον θάλαμο
…Αυτό έθαβαν …Τον θάλαμο έθαβαν και όχι τον νεκρό μέσα στον θάλαμο.
Γι’ αυτόν τον λόγο έχουμε και το φαινόμενο των τύμβων. Όταν θάβεις μια
ολόκληρη “πολυκατοικία”,
φυσικό είναι να προκύψει τύμβος. Όμως, αυτό, το οποίο έχει σημασία,
είναι ότι εκείνο που έθαβαν στο χώμα ήταν ο τάφος και όχι ο νεκρός. Ο
νεκρός παραδιδόταν στην θεϊκή και καθαρή φωτιά και ο τάφος παραδιδόταν
στο γήινο και βρόμικο χώμα. Το “οικοδόμημα” με τον τρόπο αυτόν γινόταν
το “κιβώτιο” και αυτή ήταν η διαφορά τού πλούσιου με τον φτωχό.
“Εγκιβωτίζονταν” καί οι μεν καί οι δε, αλλά ήταν διαφορετικού μεγέθους
τα “κιβώτια”.

Ο πλούσιος είχε ένα άνετο “σπίτι” με πολλά πολύτιμα πράγματα, ενώ ο
φτωχός είχε τα λίγα που χωρούσαν μέσα στο “κουτάκι” του. Να μην τον
μπερδεύουμε δηλαδή τον κλασικό θαμένο μακεδονικό τάφο με το επίσης
κλασικό χριστιανικό υπέργειο ταφικό μνημείο μέσα στο οποίο είναι θαμένος
ο νεκρός. Οι Μακεδόνες έθαβαν το ίδιο το μνημείο, εφόσον το θεωρούσαν
περιουσία του νεκρού. Ο νεκρός μέσα εκεί ήταν “ελεύθερος” να “κάνει”
ό,τι θέλει. Όσο παράλογο λοιπόν είναι να ψάχνεις να βρεις μέσα σε μια Rols Roys ταπεινά
ξύλινα σκαμνάκια αντί για πολυτελή καθίσματα, άλλο τόσο παράλογο είναι
να δεχτείς ότι μέσα σε έναν μεγαλειώδη τάφο σαν αυτόν της Αμφίπολης ο
νεκρός βρισκόταν μέσα σε ένα “κιβώτιο” από πωρόλιθο.

 Ακόμα
δηλαδή κι αν δεν υπήρχε ποτέ κίνδυνος να συληθεί ένας τέτοιος
μεγαλειώδης τάφος, ήταν απαγορευμένη πρακτική να θάψουν τον νεκρό μέσα
σε ξεχωριστό τάφο εντός του ταφικού μνημείου. Γιατί; …Γιατί πρόσβαλαν
την μνήμη του. Γιατί δεν μπορούσαν να τον τιμήσουν όπως του άξιζε
…Γιατί του αφαιρούσαν βαθμούς “ελευθερίας” …Του στερούσαν ιδιόκτητο
χώρο. Τι θα μπορούσαν να του βάλουν ως κτερίσματα μέσα στον ελάχιστο
χώρο που πρακτικά του παραχωρούσαν; Πώς θα τον “έστελναν” χωρίς “εφόδια”
στο μεγάλο “ταξίδι”;

Είναι
δυνατόν έναν διάσημο νεκρό – όπως αυτός ο οποίος θα φιλοξενούνταν από
ένα τεράστιο ταφικό μνημείο, σαναυτό της Αμφίπολης – να τον είχαν
παραχώσει σε ξύλινο φέρετρο; Είναι δυνατόν έναν πάμπλουτο και πανίσχυρο
νεκρό να τον έθαψαν σε μια “ξεδοντιασμένη” λίθινη σαρκοφάγο με “φορτία”
δούλων; Είναι δυνατόν σε τάφους δεύτερης και τρίτης σειράς να βρίσκεις
θρόνους για τους νεκρούς και άρα και τα αντίστοιχα κτερίσματα και στον
μεγαλειώδη τάφο τής Αμφίπολης να βρίσκεις έναν νεκρό στριμωγμένο μέσα σε
χώματα, ξύλα και φτηνές πλάκες; …Έναν νεκρό, που, για το καλό
κατευόδιο, του “πέταξαν” και μια μαρμάρινη πόρτα τού ενάμιση τόνου στην
“πλάτη”; Μήπως βρήκαμε τον πρώτο Έλληνα, που – με αδιάσειστες αποδείξεις
– “έφαγε” πόρτα σε μια διάσημη είσοδο; Επειδή τίποτε απ’ αυτά δεν είναι
λογικό για την αρχαία ελληνική πρακτική, αυτό σημαίνει ότι δεν βρήκες
τον πραγματικό νεκρό τού τάφου και άρα συνεχίζεις το ψάξιμο. Βρήκες αυτό
που σου “πέταξαν” οι φύλακές του για να σε παραπλανήσουν και άρα θα
πρέπει να συνεχίσεις το ψάξιμο.

Εύλογα λοιπόν προκύπτει μια σειρά ερωτημάτων:

Οι
πλάκες, με τις οποίες είναι κατασκευασμένος αυτός ο “ενταφιασμένος”
τάφος, από πού προέρχονται; Είναι πλάκες ομοίων διαστάσεων μεταξύ τους,
οι οποίες “συμπτωματικά” θα μπορούσαν να ταιριάζουν με ένα κλιμακοστάσιο
“ανάλογο” του μεγέθους της εισόδου τού τρίτου θαλάμου;

Αν “αποσυναρμολογηθεί” αυτός ο ψευδοτάφος, μπορεί ένας σύγχρονος
μαρμαροτεχνίτης να φτιάξει με τις πλάκες αυτές ένα κλιμακοστάσιο;

Οι
διαστάσεις τού νεκρού ή οι διαστάσεις των πλακών που ήδη προϋπήρχαν
ήταν αυτές οι οποίες επηρέασαν το τελικό μήκος του “τάφου”;

Αυτές
οι εγκοπές, οι οποίες υπάρχουν πάνω τους, ποιον λειτουργικό ρόλο έχουν
στον τάφο, αν υποθέσουμε ότι έγιναν γι’ αυτόν; Γιατί, αν ήταν
σκαλοπάτια, είναι φανερό ότι αυτές οι εγκοπές έγιναν για να στερεωθούν
τα σκαλοπάτια στα πλευρά τού θαλάμου.

Έχουν
αυτές οι πλάκες πάνω τους σημεία “φθοράς”, που να αποκαλύπτουν άλλες
χρήσεις και να μην δικαιολογούνται από τη χρήση τους ως ταφόπλακες;

Σε αυτές τις ερωτήσεις έχουν απαντήσεις οι αρχαιολόγοι; Αν δεν έχουν
απαντήσεις, πώς θεωρούν ότι τελείωσε – και μάλιστα με “επιστημονικό”
τρόπο – η ανασκαφή; Έλυσαν τα μυστήρια του τάφου και θα πάνε στον
“περίβολο”; Γιατί τους ενδιαφέρει τόσο πολύ ο περίβολος; …Για να έχουν
το άλλοθι να μην απομακρύνονται από τον χώρο τής ανασκαφής και
ταυτόχρονα να μην ανασκάπτουν; …Για να μπορούν να κάνουν τις έρευνές
τους σε χρόνο που δεν θα τους πιέζει η κοινή γνώμη για απαντήσεις;
…Για να μπορούν να μεθοδεύουν φυγάδευση ευρημάτων, που κανείς δεν
μπορεί να γνωρίζει τι ακριβώς είναι;

Εφόσον
όλοι συμφωνούμε ότι το μνημείο επιχωματώθηκε για να προστατευτεί από τη
σύληση – και αυτό έγινε αρκετά χρόνια μετά την κατασκευή του—, πώς
είναι δυνατόν το χώμα κάτω, γύρω και μέσα στον ψευδοτάφο να είναι ίδιο
μ’ αυτό το οποίο χρησιμοποιήθηκε για το εκ των υστέρων “μπάζωμα”; Η
ανασκαφική ομάδα δεν πρέπει να συνεχίσει το “σκάψιμο” μέχρι να βρει το
“υγιές” πέτρωμα του λόφου; Γιατί δεν “μαρκάρουν” τις πλάκες του τάφου,
ώστε να τις ξηλώσουν, για να δουν τι υπάρχει κάτω απ’ αυτόν;

Αυτό,
το οποίο λέμε, δεν είναι κάτι άγνωστο στους αρχαιολόγους …Εννέα
Τροίες, τη μία πάνω στην άλλη ξεχώρισαν οι αρχαιολόγοι στην προσπάθειά
τους να βρουν την ομηρική Τροία. Όλα αυτά για την αρχαιολογία είναι ο
κανόνας και όχι η εξαίρεση. Δεν είναι πρωτοφανές, δηλαδή, κάτω από έναν
τάφο να υπάρχει ένας άλλος και η έρευνα να περνάει τα διάφορα “στρώματα”
των ευρημάτων μέχρι να φτάσει στον “πάτο”. Δεν είναι ούτε η πρώτη και
ούτε θα είναι η τελευταία φορά που κάτι “αποσυναρμολογείται” από τον
χώρο όπου βρέθηκε, για να συναρμολογηθεί ξανά κάπου αλλού ή στο ίδιο
μέρος μετά το πέρας κάποιας έρευνας. Εδώ οι Γερμανοί μετέφεραν ολόκληρο
αρχαίο ελληνικό ναό από τη Μικρά Ασία στο Βερολίνο. Ποιο το πρόβλημα
λοιπόν να αποσυναρμολογήσουν πέντε πλάκες, για να ερευνήσουν αυτό το
οποίο κρύβεται από κάτω;

Πώς
είναι δυνατόν λοιπόν να έχει τελειώσει η ανασκαφή, όταν δεν έχουν
“εικόνα” του τι κρύβεται – και αν κρύβεται – κάτω από τον τάφο που
βρήκαν; Πώς είναι δυνατόν να έχει ολοκληρωθεί “επιστημονικά” η έρευνα,
όταν δεν μπορούν να αποδείξουν με στοιχεία τα όσα αφορούν τον τάφο; Ως
εκ τούτου καμία ανασκαφή δεν πρέπει να θεωρείται ολοκληρωμένη πριν
απαντηθούν και οι τελευταίες ερωτήσεις που την αφορούν. Οι αρχαιολόγοι
πρέπει να σεβαστούν τη λογική της επιστημονικής έρευνας και άρα να
συνεχίσουν την ανασκαφή. Πριν βγάλουν τα “ξεσκονόπανα”, για να κάνουν
δήθεν πως συντηρούν τον ψευδοτάφο, ας αρχίσουν να τον ξηλώνουν. Πώς το
επιτρέπει η επιστημονική τους συνείδηση να “σταματάνε” τις ανασκαφές σε
ένα τόσο σημαντικό εύρημα όσο αυτό της Αμφίπολης, χωρίς να μπορούν να
δώσουν απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα που προκύπτουν;

“Απέναντι” – και διαγώνια προς τα κάτω – πρέπει να είναι ο στόχος τους
να ψάξουν …Εκεί όπου θα οδηγούσε ένα κλιμακοστάσιο με τον
“προσανατολισμό” που έχει ολόκληρη η κατασκευή τού θαλάμου. Για όσο
διάστημα δεν βγάζουν όλη την άμμο από τον θάλαμο, απλά μας “δουλεύουν”.
Αν δεν “ξύσουν” το φυσικό υπέδαφος του θαλάμου, δεν μπορούν να “πείσουν”
κανέναν για τίποτε …Ούτε καν τους εαυτούς τους. Μπορείς να είσαι
αρχαιολόγος που συμμετέχει στην ανασκαφή και να πας σπίτι σου και να
κοιμηθείς, αφήνοντας έναν “ψευδοτάφο” να “αναπαύεται” πάνω στην μαλακή
άμμο και να μην γνωρίζεις τι έχει κάτω από αυτήν. Μια τέτοια ανασκαφή
δεν την σταματάς επειδή βρήκες έναν πρόχειρο τάφο και έναν σκελετό από
ένα διαμελισμένο πτώμα …Ειδικά υπό τις συνθήκες που αφορούν αυτήν την
συγκεκριμένη ανασκαφή…

…Συνθήκες
ιδιόμορφες, οι οποίες δικαιολογούν πονηρές σκέψεις. Δικαιολογούν
πονηρές σκέψεις, γιατί είναι φανερό ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες είχαν τους
λόγους τους να προστατεύσουν τον συγκεκριμένο τάφο και άρα να δοκιμάσουν
πλήθος πονηρών εφαρμογών, προκειμένου να παραπλανήσουν τους
μελλοντικούς τυμβωρύχους …Συνθήκες ιδιόμορφες, οι οποίες
αποκαλύπτονται ακόμα και από κάποιες περίεργες συμπεριφορές, οι οποίες
δεν ήταν φυσιολογικές για την αρχαία ελληνική νοοτροπία. Δεν είναι
φυσιολογικό σε έναν τέτοιο τάφο να υπάρχει νεκρός πεταμένος σαν το
σκυλί. Ειδικά όταν αυτός ο “πεταμένος” ήταν κάποιος “αποθεωμένος”
θνητός. Οι αρχαίοι Έλληνες λάτρευαν τους θεούς τους και δεν τους
διαμέλιζαν, πετώντας τους στις λάσπες. Είναι δεδομένο πως κάτι ύποπτο
συμβαίνει σε αυτόν τον τάφο και είναι δουλειά των αρχαιολόγων να
συνεχίσουν την ανασκαφή, μέχρι να βρουν τις απαντήσεις που περιμένει
όλος ο κόσμος.

Όμως,
δεν είναι μόνον οι συμπεριφορές των αρχαίων ύποπτες. Το ίδιο ύποπτες
είναι και οι συμπεριφορές των σύγχρονων αρχαιολόγων. Τον σκελετό, για
παράδειγμα, γιατί τον φυγάδεψαν μέσα στη νύχτα; …Για να προστατεύσουν
τα ατομικά του δικαιώματα; …Για να μην έχουν πρόβλημα με την προστασία
των προσωπικών δεδομένων; Σε ένα θέμα, το οποίο ενδιαφέρει τόσο πολύ
την κοινή γνώμη, γιατί δεν έδωσαν στο κοινό φωτογραφίες από τον
εντοπισμό του; Δεν εξιχνιάζεται έγκλημα, ώστε να τηρείται η τακτική τής
προστασίας των στοιχείων από αδιάκριτα μάτια, που θα μπορούσε να
προκαλέσει προβλήματα στην έρευνα …Αρχαιολόγοι είναι και όχι
εγκληματολόγοι.

Εδώ
η δημοσιοποίηση των στοιχείων παίζει ακριβώς τον αντίθετο ρόλο. Βοηθά
το έργο τους και δεν το παρεμποδίζει. Έχουν κέρδος στα κοινά προβλήματα
να παίρνουν και διαφορετικές απόψεις. Ποιος τους είπε ότι αποτελεί
αποκλειστική αρμοδιότητα των αρχαιολόγων να έχουν τα πραγματικά στοιχεία
τής ανασκαφής σε πραγματικό χρόνο; Μήπως φυγάδευσαν τον σκελετό,
προκειμένου να ελέγξουν τα “αντανακλαστικά” τού κόσμου της περιοχής;
Μήπως αυτό ήταν μια γενική πρόβα για μια “αλυσίδα” τέτοιων φυγαδεύσεων
που θα ακολουθήσουν;

Με
ποιανού απόφαση μετακινήθηκε εν κρυπτώ ο σκελετός και επιλέχθηκε να μην
δοθούν οι φωτογραφίες τής ανασκαφής, οι οποίες αφορούσαν τον νεκρό;
Ποιους κάλεσαν ως αξιόπιστους αυτόπτες “μάρτυρες”, προκειμένου να
μετακινηθεί ένα στοιχείο απρόσωπο και το οποίο μπορεί να
“αντικατασταθεί” χωρίς κανένα πρόβλημα με κάποιο άλλο και το οποίο
μπορεί να προκαλέσει τρομακτικά άσχημες εξελίξεις; Γιατί το μετακίνησαν,
χωρίς να μπορούν να εγγυηθούν την “ασφάλεια” της μεταφοράς; Ποιος
μπορεί να μας διαβεβαιώσει ότι κάποιοι δεν θα επιχειρήσουν να το
αντικαταστήσουν με κάποιον άλλον σκελετό ανάλογης ηλικίας, που τους
βολεύει το DNA του; …Ποιος κάνει ΚΟΥΜΑΝΤΟ στην ανασκαφή;

Περίεργες συμπεριφορές των “επιστημόνων”.

Εκείνο,
το οποίο είναι πραγματικά εντυπωσιακό στην περίεργη αυτήν ανασκαφή,
είναι οι πραγματικά περίεργες συμπεριφορές των αρμοδίων. Συμπεριφορές,
οι οποίες θα μπορούσαν άνετα να χαρακτηριστούν ως ύποπτες. Βλέπουμε μια
περίεργη και αδικαιολόγητη χαρά και ανακούφιση των υπεύθυνων
αρχαιολόγων, που τελείωσε η ανασκαφή. Αυτό είναι πρωτοφανές. Είναι
δυνατόν αρχαιολόγος να εύχεται να τελειώσει γρήγορα η ανασκαφή; Είναι
δυνατόν να εύχεται ο τρίτος θάλαμος να είναι και ο τελευταίος; Ένας
πραγματικός αρχαιολόγος θα ευχόταν να βρει θαλάμους, οι οποίοι θα
συνέδεαν υπογείως την Αμφίπολη με την Αθήνα και ακόμα καλύτερα με τον
Βόρειο Πόλο. Πού τους βρήκαν όλους αυτούς τους “κουρασμένους”
υπαλλήλους, οι οποίοι θέλουν να τελειώνουν γρήγορα οι ανασκαφές;

Η
αρχαιολόγος Περιστέρη, εκτός από κρατικοδίαιτη υπάλληλος, έχει μήπως
κάποιο κληρονομικό “χάρισμα”; Πώς γνώριζε τον ακριβή χρόνο λήξης τής
ανασκαφής – αυτόν τον χρόνο είχε προσδιορίσει – πριν καν αποκαλυφθούν οι
Κόρες τής εισόδου; Αν έχει τέτοιο “χάρισμα”, γιατί άφησε να της ξεφύγει
το πρόσφατο τζακ-ποτ στο Λόττο; Τα περί “αφηρωϊσμένου” νεκρού από πού
προκύπτουν; …Πάλι το κληρονομικό “χάρισμα” λειτούργησε; Κάτι τέτοιο
δεν προκύπτει από τα μέχρι στιγμής ανασκαφικά ευρήματα. Θα ήθελαν οι
αρχαίοι Μακεδόνες να τιμήσουν έναν νεκρό Θεάνθρωπο και θα τον έθαβαν σαν
σκύλο και μάλιστα διαμελισμένο; Τι είδους σπουδαίος νεκρός μπορεί να
είναι αυτός, που τον έθαψαν σαν δούλο; Του έφτιαξαν έναν μεγαλειώδη
τάφο, για να τον βάλουν σε μια ξύλινη κασέλα και να τον πετάξουν μέσα
στις λάσπες, χωρίς να τον κάψουν στην ιερά πυρά, όπως άρμοζε σε έναν
“ευγενή” Μακεδόνα;

Από
πού προκύπτει λοιπόν αυτό το συμπέρασμα τού Υπουργείου για τον
“σπουδαίο” νεκρό; Από τα στοιχεία, τα οποία έχουν δώσει στη δημοσιότητα,
δεν προκύπτει. Εκτός αν έχουν άλλα, τα οποία τα κρατάνε για τους
εαυτούς τους, άγνωστο γιατί. Ή μήπως έκαναν ανάλυση του DNA του
νεκρού και τον βρήκαν γαλαζοαίματο; Εκτός από τον Αλέξανδρο και τον γιο
του γνωρίζει πολλούς άλλους θνητούς, που να τους λάτρευαν ως θεούς οι
Μακεδόνες; Ποιος μπορεί να είναι ο τόσο σπουδαίος Μακεδόνας στρατηγός,
που για χάρη του ξόδεψαν μάρμαρο ίσα μ’ αυτό που χρησιμοποίησαν για τον
ναό τού Ποσειδώνα στο Σούνιο;

Ακόμα και η στάση της επικεφαλής αρχαιολόγου στην ιδιωτική της ζωή
είναι εξόχως περίεργη. Η ανασκαφή υποτίθεται ότι βρισκόταν στην απόλυτη
κορύφωσή της και αυτή είχε πάρει τους “δρόμους”; Φυσιολογικά η
επικεφαλής αρχαιολόγος μιας τέτοιας ανασκαφής θα έπρεπε να μην
επιστρέφει στο σπίτι της να κοιμηθεί. Είναι δυνατόν να περιφέρεται σαν
στολισμένη “λατέρνα” και παρευρίσκεται σε εκδηλώσεις προς τιμή της για
ένα έργο, το οποίο δεν έχει ολοκληρωθεί; Γνώριζε μήπως κάτι, το οποίο
όλοι οι υπόλοιποι στο συνεργείο της αγνοούσαν; Γιατί να βιαστεί να
δεχθεί τιμές, εφόσον δεν γνώριζε πόσο “μεγάλο” θα ήταν το εύρημά της και
άρα γιατί να ρισκάρει να τιμηθεί προκαταβολικά για μια “ασήμαντη”
αφορμή;

Επιπλέον,
υπάρχει και η βλακώδης δήλωσή της περί “ευχάριστων” ειδήσεων. Γιατί να
είναι “ευχάριστα” τα νέα της Αμφίπολης, που βρέθηκε ένας σκελετός και
μερικά “χαϊμαλιά” της πλάκας; Ανθρώπινοι σκελετοί υπάρχουν σε όποιο
νεκροταφείο κι να ψάξει κανείς. Οι αρχαίοι Μακεδόνες δεν ήταν ούτε
εξωγήινοι ούτε εξαφανισμένο ζωικό είδος, ώστε να έχει σημασία ένας
ανώνυμος μακεδονικός σκελετός. Πώς είναι δυνατόν μία αρχαιολόγος να
θεωρεί “ευχάριστα” τα νέα, όταν την επομένη ημέρα γνωρίζει ότι θα
ανακοινώσει πως ο τάφος είναι συλημένος; Ποιος φυσιολογικός αρχαιολόγος
θα “χαιρόταν” γι’ αυτό; Ποιος φυσιολογικός αρχαιολόγος θα χαιρόταν με τα
“πανηγυρτζίδικα” ευρήματα, τα οποία υποτίθεται βρέθηκαν στον τάφο της
Αμφίπολης; …Δυσάρεστα είναι τα νέα για την αρχαιολογία, όταν δεν
βρίσκονται πολύτιμα ή σπάνια υλικά ευρήματα μέσα σε έναν αρχαίο τάφο
…Δεν το γνωρίζει αυτό η γαλλοτραφής αρχαιολόγος;…

…Γιατί
“βιάστηκε” τόσο πολύ να μας “υπενθυμίσει” ότι το μνημείο-τάφος είναι
“οικουμενικός”; …”Σκονάκι” της Μενδώνη ήταν αυτό; …”Σκονάκι” μήπως
της γαλλικής αρχαιολογικής “σχολής”, η οποία ήταν στην ουσία ο ευεργέτης
και εργοδότης της; Τι ήθελε να μας πει με αυτήν την δήλωση η
“διεθνίστρια”; …Τι σχέση έχει η ιδεολογία με την αρχαιολογία; Είναι
λάθος αυτό το οποίο είπε και είναι απόλυτα λάθος όταν αυτό το λέει ένας
αρχαιολόγος …Λάθος ανεπίτρεπτο για έναν αρχαιολόγο, ο οποίος έχει ως
επιστημονικό αντικείμενό του να αναγνωρίζει – και βεβαίως να πιστοποιεί –
την προέλευση των ευρημάτων. Ο ελληνικός πολιτισμός μπορεί να είναι
οικουμενικός – επειδή έτσι το θέλησαν οι δημιουργοί του—, αλλά ο τάφος
της Αμφίπολης είναι ελληνικός. …Η ευεργεσία είναι οικουμενική, αλλά
όχι το ευεργέτημα και ο ευεργέτης …Ο τάφος του Τουταγχαμών θα είναι
πάντα αιγυπτιακός, άσχετα αν προστίθεται κι αυτός στο πανανθρώπινο και
άρα στο οικουμενικό πολιτισμικό φορτίο. Ο “τάφος” της Αμφίπολης, για
όσους ενδιαφέρονται να μάθουν την αλήθεια, είναι ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ …Είναι ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ, όπως είναι ο Παρθενώνας ή ο Ναός τού Δία στην Ολυμπία.

Επιπλέον,
έχουμε κι άλλα περίεργα γεγονότα, που συντρέχουν” την κρίσιμη αυτή
στιγμή. Αυτή η “περίεργη” Εβραία αρχαιολόγος από πού προέκυψε τις
τελευταίες ημέρες; …Αυτή, η οποία “μάλωσε” τον ελληνικό λαό για την
“ανωριμότητά” του να προσδοκά πολιτικά οφέλη από τον τάφο ενός ιστορικού
προσώπου, ο οποίος για τους υπόλοιπους “πολιτισμένους” – σαν κι αυτήν –
είναι απλά μια ακόμα ανασκαφή. Γιατί προβλήθηκε τόσο αφύσικα πολύ ως
“επιστήμονας” για μια επιστημονική “διαπίστωση” της πλάκας; Γιατί της
φαίνεται περίεργη αυτή η προσδοκία του ελληνικού λαού και ειδικά σε
αυτήν, που είναι Εβραία; Τουλάχιστον οι Έλληνες προσδοκούν πολιτικά
οφέλη από τα δικά τους “ευρήματα” και δεν κάνουν ό,τι κάνουν οι Εβραίοι,
οι οποίοι “φυτεύουν” αμφορείς μόνο και μόνο για τα πολιτικά οφέλη.
Πρώτη φορά το άκουσε αυτό δηλαδή; Εβραία ήρθε να μας βάλει “μυαλό” για
πρακτικές που το Ισραήλ έχει υιοθετήσει ως επίσημη κρατική πολιτική; Από
το ιστορικό “Ολοκαύτωμα” οι Εβραίοι δεν αποκόμισαν πολιτικά οφέλη;

Ήταν “παγιδευμένη” η ανασκαφή;

Τώρα,
λοιπόν, που ολοκληρώθηκε το “πάζλ”, είναι πλέον φανερό το τι έχει
συμβεί …Η ανασκαφή ήταν παγιδευμένη. Ήταν λάθος τους που την “άνοιξαν”
και ήταν θέμα χρόνου γι’ αυτούς να την “κλείσουν”. Ήταν ένα λάθος, το
οποίο εκνεύρισε τη Ρώμη και όπως ήταν φυσικό έτρεξαν τα δουλικά για να
το διορθώσουν.
Γι’ αυτόν τον λόγο έστειλαν εκεί την Μενδώνη και την Παναγιωταρέα …
Για να ελέγχουν την Περιστέρη και να χειριστούν το “πόπολο” με απευθείας
εντολές από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ αντίστοιχα. Έπρεπε να διορθώσουν ένα σφάλμα
και αυτό έκαναν …Ένα σφάλμα, το οποίο ξεκίνησε από ένα λάθος του
Σαμαρά …Του Σαμαρά, ο οποίος έδωσε υπερπροβολή στην ανασκαφή και άρα
της εξασφάλισε και κονδύλια …Του Σαμαρά, ο οποίος ακόμα “ανεβαίνει”
στην Αμφίπολη για να δει το πώς πάνε οι ανασκαφές …Του Σαμαρά, ο
οποίος έφαγε τις “καρπαζιές” του για την προηγούμενη ηλιθιότητά του και
τώρα κάνει πως δεν γνωρίζει για την ανασκαφή.

Το
αποτέλεσμα είναι αυτό το οποίο βλέπουμε. Η ανασκαφή πάει να “κλείσει”,
χωρίς να προσφέρει τίποτε απολύτως στον ελληνικό λαό και στον ελληνικό
πολιτισμό. Βρέθηκε μόνον ό,τι δεν απειλεί το σύστημα. Δεν βρέθηκε ούτε
μία επιγραφή στα ελληνικά, ώστε να υποβοηθηθούν έστω σε έναν ελάχιστο
βαθμό τα εθνικά μας θέματα από το δυνατό μας “χαρτί”, που είναι η
αρχαιολογία. Δεν βρέθηκε ούτε ένα απολύτως άχρηστο για τους τυμβωρύχους
κεραμικό θραύσμα με κάποια ελληνικά γράμματα πάνω του. Δεν βρέθηκε
τίποτε πολύτιμο, το οποίο να “κατατάξει” τον “τάφο” ανάμεσα στα μεγάλα
μνημεία της Ελλάδας. Βρέθηκε ένας ασήμαντος ανθρώπινος σκελετός, ο
οποίος θα μπορούσε να έχει χρήση μόνον στα εργαστήρια των ΝΑΖΙ. Αυτό
βόλευε το σύστημα και αυτό στο τέλος παρουσίασαν οι “αρχαιολόγοι”.

Οι
“ανασκαφείς” γνώριζαν εκ των προτέρων μέχρι πού θα “πήγαιναν” την
υπόθεση. Γνώριζαν ότι, από τη στιγμή που ανέσκαβαν έναν “παγιδευμένο”
τάφο, θα τους δίνονταν η ευκαιρία να “σταματήσουν” πριν φτάσουν στις
επικίνδυνες αποκαλύψεις. Γι’ αυτόν τον λόγο κάποιοι παρίσταναν τις
“πύθιες”, χωρίς να φοβούνται. Γι’ αυτόν τον λόγο κάποιοι “αρχαιολόγοι”
υπολόγιζαν, χωρίς να φοβούνται την ξεφτίλα, το πόσες φορές ήταν
συλημένος ο τάφος. Γι’ αυτόν τον λόγο επέμεναν για τρεις θαλάμους, ενώ
ήταν φανερό ότι δεν επρόκειτο για συμβατικό μακεδονικό τάφο. Γι’ αυτόν
τον λόγο είπαν ό,τι ηλιθιότητα μπορεί να ειπωθεί από άνθρωπο, ο οποίος
απλά θέλει να παραπλανήσει και να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη.

Όλοι
αυτοί λειτουργούσαν εκ του ασφαλούς. Γνώριζαν ότι οι “συνάδερφοί” τους –
και υπό τις εντολές των ίδιων αφεντικών – θα σταματούσαν την ανασκαφή
στην πρώτη “αμυντική” και άρα παραπλανητική διάταξη που θα έβρισκαν μέσα
στον υποτιθέμενο τάφο. Γνώριζαν δηλαδή εξ’ αρχής ότι το μνημείο θα τους
έδινε την ευκαιρία-“άλλοθι” για να σταματήσουν πολύ πριν μπουν στα
“επικίνδυνα” μέρη του. Οι αρχαίοι “συνωμότες” θα έδιναν “άλλοθι” σ’
αυτούς, οι οποίοι δεν θα ήθελαν να συνεχίσουν. Δέκα ημέρες είχαν στη
διάθεσή τους να ψάξουν στον τρίτο θάλαμο, για να δουν τι συμβαίνει. Μέσα
σε αυτές τις δέκα ημέρες τι έκαναν; Τράβηξαν μισό μέτρο άμμο, για να
αποκαλύψουν τον τάφο; Πόσες ημέρες γνώριζαν για την ύπαρξη τού τάφου και
του σκελετού πριν το ανακοινώσουν; …Τι περίμεναν; …Να συνεννοηθούν
με τα “αφεντικά” για το πώς θα το διαχειριστούν;

Με ποια λογική η επικεφαλής τής ανασκαφής δηλώνει ότι ολοκληρώθηκε –
και μάλιστα με επιστημονικό τρόπο – η ανασκαφή; Γιατί ολοκληρώθηκε; Σε
ένα μνημείο, το οποίο αποδεδειγμένα οι δημιουργοί του ήθελαν να το
“αποκρύψουν” – και άρα εξαντλώντας την εφευρετικότητά τους – είναι σε
θέση η ίδια, ως επικεφαλής “επιστήμονας”, να απαντήσει σε όλα τα
ερωτήματα που προκύπτουν; Εφόσον έχει διαπιστωθεί ότι έγινε από τους
αρχαίους μια πολυδάπανη προσπάθεια απόκρυψης του “πυρήνα” του τάφου,
είναι σε θέση να μας διαβεβαιώσει ότι ο προχειροφτιαγμένος τάφος που
βρήκε δεν είναι ένας “αποπροσανατολιστικός” τάφος;…

 …Μπορεί
να μας διαβεβαιώσει υπεύθυνα, ως αρμόδια επικεφαλής της ανασκαφής, ότι
δεν υπάρχει τίποτε κάτω ή δίπλα από αυτόν τον τάφο της πλάκας μέσα στο
πολυτελές ταφικό μνημείο; Μπορεί να “θυμηθεί” κάποια ανάλογη περίπτωση
πολυτελούς τάφου, όπου ο νεκρός χώθηκε σε μια ξύλινη ψαροκασέλα;; Μπορεί
να μας εξηγήσει υπεύθυνα, ως αρμόδια, πώς είναι θεμελιωμένος ο
τελευταίος τοίχος του τρίτου θαλάμου; Αρμοδιότητα της αρχαιολογίας δεν
είναι να μας αποκαλύψει το πώς θεμελίωναν τους τοίχους τους οι αρχαίοι
Μακεδόνες; Έφτασε στα θεμέλια του τελευταίου τοίχου η αρχαιολογική
έρευνα; Βάζει στοίχημα τη σύνταξή της ότι δεν υπάρχει τίποτε άλλο εκεί
μέσα; …Όχι βέβαια. Όμως, αυτή δεν είναι η δουλειά του αρχαιολόγου και
μάλιστα του υπεύθυνου μιας ανασκαφής; Δουλειά του είναι να γνωρίζει τα
πάντα γύρω από την ανασκαφή. Από το πώς είναι θεμελιωμένη και μέχρι πού
φτάνει. Αν βρίσκεται κάτι κάτω από ένα άλλο εύρημα. Αν στον ίδιο χώρο
“συνυπάρχουν” ευρήματα άλλων εποχών και άλλων δραστηριοτήτων.

Μπορεί
η Περιστέρη να αποδείξει ότι αυτά, τα οποία βλέπουμε, είναι και τα μόνα
πράγματα που υπάρχουν μέσα στον τάφο; Ακόμα όμως και δίκιο να έχει,
αυτό δεν έχει κανένα νόημα και καμία αξία όταν δεν μπορεί να αποδειχθεί
με στοιχεία. Εμείς, ως αναρμόδιοι, μπορούμε να κάνουμε εικασίες και να
“πλέκουμε” σενάρια. Οι αρμόδιοι αναζητούν στοιχεία, γιατί αυτή είναι η
δουλειά τους. Αυτό από μόνο του δείχνει και την τραγικότητα της
κατάστασης η οποία προέκυψε από τη βιασύνη να κλείσει το θέμα. Είναι
τραγικό για μια επιστήμονα να εγκαταλείψει την προσπάθεια να βρει τα
στοιχεία που έχει ανάγκη, για να αποδείξει το δίκιο της. Τι θα κάνει
τώρα, που παράτησε την ανασκαφική δουλειά; …Θα “ξεσκονίσει” τον τάφο
και θα τον αφήσει στη θέση του;

Αν
αυτός ο τάφος είναι ένα “πώμα” ανοίγματος, ποιος θα μας το απαντήσει;
Γιατί την ενδιαφέρει ο περίβολος; Ποια “μυστικά” μπορεί να κρύβει αυτός;
Γιατί βιάζεται τόσο να “βγει” από τον τάφο, αλλά να καθίσει “έξω” απ’
αυτόν; Μήπως αναζητά το “άλλοθι”, για να μην απομακρυνθούν οι δωσίλογοι
από τον “τάφο”; Να φύγουν τα συνεργεία των άσχετων εργατοτεχνιτών και να
παραμείνουν εκεί μόνον οι λίγοι και “εκλεκτοί” των ξένων αρχαιολογικών
“σχολών”; Αλήθεια, πού είναι “άφαντες” αυτές οι συνήθως “φλύαρες”
“σχολές”; Δεν τις “ακούσαμε” να περιγράφουν τις “θέσεις” τους για την
ανασκαφή. Ενημερώνονται σαν κι εμάς από τηλεοράσεως ή έχουν δικά τους
μυστικά “κανάλια” και μαθαίνουν τα πάντα; Μήπως δεν είναι τόσο “άφαντες”
όσο θέλουν να δείχνουν; Μήπως έχουν “μεταμφιεστεί” και κυριαρχούν στον
χώρο της ανασκαφής;

Οι
συνήθως “περίεργοι” δημοσιογράφοι για ποιον λόγο αντιμετώπισαν τόσο
παθητικά τόσο άσχημες ειδήσεις; Γιατί δεν έκαναν ερωτήσεις, οι οποίες
άπτονται της κοινής λογικής και εμφανίστηκαν να χαίρονται και να
θριαμβολογούν; Ειδικά οι δημοσιογράφοι των αγαπημένων των δανειστών ΜΜΕ
γιατί πανηγύριζαν μαζί με την Περιστέρη το τέλος της ανασκαφής;
…Ενθουσιάστηκαν, που βρήκαν σκελετό μέσα στην ανασκαφή; Τι αξία μπορεί
να έχει ένας σκελετός, όταν δεν συνοδεύεται από μια επιγραφή ή μια
“ευχή” για το “καλό ταξίδι”; Τι μπορεί να αποδεικνύει ένας σκελετός
μόνος του πέραν του γεγονότος ότι ο νεκρός δεν ήταν πίθηκος; Αν είναι
έτσι, τότε να τους στέλνουμε στις ανασκαφές που κάνουν οι Γερμανοί,
ψάχνοντας τους προγόνους τους ή τα θύματα των προγόνων τους. Θα
χορτάσουν σκελετούς οι “εκλεκτοί” της Siemens και των Χριστοφοράκων.

Ήταν
σύμπτωση που την ημέρα εκείνη, που ήταν πραγματικά ημέρα κρίσης για την
Αμφίπολη, εμφανίστηκαν νέα ευρήματα στον τύμβο των Αιγών; Τόσα χρόνια
δεν είχαμε κανένα νέο από εκεί και ξαφνικά την ημέρα που όλοι περιμένουν
τα αποτελέσματα της Αμφίπολης δημοσιεύονται φωτογραφίες από νέα
ευρήματα; …Μόνη της το σκέφτηκε αυτή η Κοτταρίδη να πάρει αυτήν την
πρωτοβουλία να “ενημερώσει” τον λαό ή μήπως εκτελούσε “παραγγελιά” και
βρισκόταν σε ετοιμότητα; Ήταν σύμπτωση που την ημέρα εκείνη, που ο
κόσμος περίμενε να μάθει για τα γήινα ελληνικά επιτεύγματα, η είδηση που
κυριάρχησε στα ΜΜΕ ήταν τα διαστημικά επιτεύγματα της Δύσης των
ιδιοκτητών των γνωστών αρχαιολογικών “σχολών”; Τόσα σημαντικά πράγματα
της ίδιας φύσης συνέβησαν την ίδια ημέρα;

Οι
πολίτες της Αμφίπολης πρέπει από εδώ και πέρα να βρίσκονται σε συνεχή
εγρήγορση. Πρέπει να ελέγχουν τον χώρο διακριτικά σε περίπτωση που
κάποιοι προσπαθήσουν να βγάλουν εν κρυπτώ άγνωστα πράγματα μέσα από τον
τάφο. Στο χέρι τους είναι να μην τελειώσει εδώ η ανασκαφή. Ακόμα και εκ
του πονηρού να το σκεφτούν, δεν τους συμφέρει να σταματήσει σε αυτό το
σημείο η ανασκαφή. Η Αμφίπολη δικαιούται μια θέση δίπλα στις Μυκήνες ή
την Κνωσό και είναι στο χέρι τους να το διεκδικήσουν. Η Αμφίπολη μπορεί
γι’ αυτούς να είναι η μεγάλη και μοναδική ευκαιρία να αυξήσουν τις αξίες
των περιουσιών τους. Γιατί να μην αποκτήσει και η Αμφίπολη στα οικόπεδά
της μια πανάκριβη “Διονυσίου Αρεοπαγίτου” μπροστά σε ένα παγκοσμίως
αναγνωρίσιμο μνημείο;

Αυτό
μπορούν να το κάνουν θεσμικά και με τον πιο επίσημο τρόπο. Εφόσον ο
δήμος τους συμμετέχει στη χρηματοδότηση της ανασκαφής, θα πρέπει τώρα,
που δήθεν έχει ολοκληρωθεί “επιστημονικά” η ανασκαφή, να επιβάλει δικούς
του ανθρώπους μέσα στους χώρους της ανασκαφής …Στους χώρους όπου
μέχρι τώρα τους απαγόρευαν να πλησιάζουν, για να μην διαταράσσουν ή
παρεμποδίζουν την ανασκαφική δραστηριότητα …Να ελέγχουν όλες τις
ενέργειες που γίνονται στον χώρο. Ας ορίσουν Αντιδήμαρχο υπεύθυνο για το
μνημείο της Αμφίπολης και ας απαιτούν τακτική αναφορά για τα όσα
συμβαίνουν μέσα σ’ αυτό. Να δώσει και ένα κέρδος η τοπική αυτοδιοίκηση
στους κατοίκους της περιοχής.

Έτσι
κι αλλιώς εμείς δεν έχουμε φόβο μήπως και συμβεί τίποτε περίεργο …Ο
τάφος εκεί θα μείνει …Δεν πρόκειται να πάει πουθενά. Η Αμφίπολη είναι
πολύ μεγάλη για να την “θάψουν” τα τρωκτικά. Η Αμφίπολη κρύβει πολλές
εκπλήξεις και είναι πλέον “πρόθυμη” να μας τις αποκαλύψει. Απλά
καθυστερούν κάτι, το οποίο έτσι κι αλλιώς στο τέλος θα γίνει. Ο τάφος θα
“ανοίξει” είτε το θέλουν είτε όχι. Είναι πολύ “εκτεθειμένος”, για να
παραμείνει επί μακρόν “σφραγισμένος”. Τώρα έχουν “μπλέξει” και γνωρίζουν
ότι δεν μπορούν να τον εγκαταλείψουν στην τύχη του. Γνωρίζουν πόσο
σημαντικούς αρχαιολογικούς – και όχι μόνον – θησαυρούς κρύβει μέσα του
και δεν θα ρισκάρουν να απομακρυνθούν από εκεί. Θέμα χρόνου είναι να
εκτεθούν, γιατί δεν θα μπορούν να δικαιολογήσουν την αυξημένη φρούρησή
του και ταυτόχρονα δεν θα ρισκάρουν τη “μπλόφα” της απάλειψής της.

Όσο κι αν διατυμπανίζουν ότι η ανασκαφή “έκλεισε”, δεν θα πείθουν
κανέναν για όσο διάστημα η περιοχή θα φυλάσσεται σαν φρούριο. Στην
πραγματικότητα η ανασκαφή τώρα “αρχίζει”. Τους προκαλούμε λοιπόν με μια
απλή ερώτηση. Προκαλούμε αυτούς, οι οποίοι με το κληρονομικό “χάρισμά”
τους αποκαλύπτουν τα απρόβλεπτα, να μας αποκαλύψουν τα προβλέψιμα, τα
οποία προκύπτουν από τις δικές τους αποφάσεις. Εφόσον η ανασκαφή
ολοκληρώθηκε με τον πλέον “επιστημονικό” τρόπο, γιατί δεν μας
ενημερώνουν για το χρονοδιάγραμμα της απομάκρυνσης της αστυνομικής
φρουράς του χώρου; Πότε θα παραχωρηθεί η φύλαξή του στον τοπικό Δήμο;
Γιατί να παραμένει τόση μεγάλη αστυνομική δύναμη, για να φυλάγει τα
όποια “χαϊμαλιά” απέμειναν και δεν τα βρήκαν μέσα στις λάσπες;

Η γενιά του Πολυτεχνείου σε νέες περιπέτειες.

Έχουμε
γράψει και σε άλλα κείμενα γι’ αυτήν την άθλια γενιά και τον ρόλο της
και παρ’ όλα αυτά δεν παύει να μας εκπλήσσει. Δεν υπάρχει χώρος που να
μην τον έχει “κοπρίσει” με τη λειτουργία της και την άθλια νοοτροπία
της. Με την περίπτωση της Αμφίπολης αποδείχθηκε ότι ούτε η αρχαιολογία
“γλίτωσε” από αυτόν τον πραγματικό “καρκίνο” τού ελληνικού “σώματος”.
Ακόμα και εκεί “χώθηκαν” με τον ίδιο άθλιο και βδελυρό τρόπο,
προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα “αφεντικά” και βεβαίως να διεκδικήσουν
την ανταμοιβή τους από αυτά. Η γενιά αυτή των κομματόσκυλων, η οποία
παρέδωσε τα πάντα στους δανειστές και τους τοκογλύφους, τούς απέδειξε
ότι είναι έτοιμη να τους εξυπηρετήσει από όλα τα πόστα.

…Η
γενιά των πολιτικών τύπου Γιωργάκη, Κωστάκη, Ντόρας και Αντωνάκη, που
παρέδωσαν την πατρίδα στους τοκογλύφους …Η γενιά των νομικών τύπου
Βενιζέλου και του Λοβέρδου, που μετέτρεψαν το Σύνταγμα σε “πατσαβούρα”
…Η γενιά των “ηρώων” τύπου Δαμανάκη, Τατούλη και Τρέμη, που, αφού τα
κονόμησαν, υποστηρίζοντας τους διαπλεκόμενους, μας εκβιάζουν με δραχμές
και φτώχεια …Η γενιά των οικονομολόγων τύπου Προβόπουλου, Στουρνάρα
και Χαρδούβελη, που “ξεζουμίζουν” τον λαό, για να μην χάσουν τα κέρδη
τους οι τοκογλύφοι …Η γενιά των συνδικαλιστών τύπου Παναγόπουλου και
Πολυζωγόπουλου, που “έδεσαν” τις παραγωγικές τάξεις, προκειμένου να μην
αντιδρούν στις μεθοδεύσεις των πονηρών.

Τώρα
μάθαμε και τους εκπροσώπους αυτής της γενιάς στην αρχαιολογία. Ας ψάξει
κάποιος να δει ποιοι ήταν αυτοί, οι οποίοι διαχειρίστηκαν την
προπαγάνδα της ανασκαφής εις βάρος του ελληνισμού …Όλοι τους παιδιά
της ίδιας προδοτικής γενιάς …Συμμαθητές και φίλοι των προηγούμενων
…Ομοϊδεάτες και συνοδοιπόροι αυτών, που τους βόλεψαν σε κρατικές
θέσεις …Κομματικοποιημένοι μέχρι το μεδούλι τους …”Στρατευμένοι”
στις “νόμιμες” και βολικές ιδεολογίες και εξοικειωμένοι με το να δίνουν
αναφορά σε ξένες υπηρεσίες …για το “καλό” της παγκόσμιας “ελευθερίας”
και της “δημοκρατίας” βεβαίως βεβαίως…

…Καμία
σχέση με τους ρομαντικούς αρχαιολόγους της προηγούμενης γενιάς που ήταν
προσηλωμένοι στην επιστήμη τους και αδιάφοροι για τα πολιτικά θέματα.
Οι αρχαιολόγοι αυτής της γενιάς απλά “επαγγέλλονται” την αρχαιολογία,
γιατί έπρεπε να έχουν ένα επάγγελμα “φορέα” βολέματος. Οι ίδιοι άνθρωποι
θα μπορούσαν να είναι “συνταγματολόγοι” ή “οικονομολόγοι” και να κάνουν
στη ζωή τους τα ίδια ακριβώς πράγματα χωρίς καμία διαφορά …Πολιτικά
γραφεία διατηρούν στα πανεπιστήμια και όχι επιστημονικές “έδρες”. Από
εκεί και πέρα, ως γνήσια γεννήματα κομματικών μηχανισμών “λοξοκοιτάνε”
και σε πολιτικά αξιώματα ως “αντιπαροχές” των επιστημονικών τους
“πορισμάτων”. Η Περιστέρη, η Παλαγγιά, η Παλιαδέλη, ο Φάκλαρης και το
κακό συναπάντημα είναι αυτής της νοοτροπίας και λογικής. Η Παλιαδέλη,
για παράδειγμα, η οποία ανακάλυψε από τις πρώτες ότι ο τάφος “μπάζει”
και γι’ αυτό είναι γεμάτος από – κοσκινισμένο—χώμα, υπήρξε και
Ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ.

  Αυτών
των “επιστημόνων” τον ρόλο αποκάλυψε η Αμφίπολη. Αυτή η “σαβούρα”
ξεθάφτηκε εξαιτίας της Αμφίπολης. Αυτό είναι το πρώτο και βασικό
“παράπλευρο” κέρδος της ανασκαφής της Αμφίπολης. Μάθαμε την ποιότητα των
αρχαιολόγων μας στο ίδιο το αντικείμενό τους. Βγήκε στην “επιφάνεια”
όλη η “σαβούρα” της γενιάς του Πολυτεχνείου. Αν λοιπόν υποθέσουμε ότι
κάποιους ξένους δεν τους συνέφερε η οποιαδήποτε ελληνική “αποκάλυψη” της
ανασκαφής, αυτοί ήταν οι καταλληλ’οτεροι να τους εξυπηρετήσουν …Οι
συμμαθητές και τα “κολλητάρια” των Αντωνάκηδων, των Βενιζέλων και των
Λοβέρδων …Οι δικοί τους άνθρωποι, για να τους τηλεφωνήσουν,
προκειμένου να “παραγγείλουν” ένα βολικό επιστημονικό “πόρισμα”.

Ποιος
από τους παραπάνω “επιστήμονες” θα έφερνε αντίρρηση; Όλοι έχουν
“καθηγητοποιηθεί” μέσα από τα κόμματα και βέβαια τις γνωστές ξένες
αρχαιολογικές “σχολές”. Αφού βόλευε συμμαθητές και αφεντικά να είναι
συλημένος ο τάφος, αυτοί θα αναλάμβαναν να τον παρουσιάσουν σαν τέτοιο
ακόμα και στη φάση που δεν υπήρχαν καθόλου στοιχεία, τα οποία να
υποστηρίζουν μια τέτοια άποψη. Αφού βόλευε συμμαθητές και αφεντικά να
είναι γεμάτος χώμα ο τάφος, επειδή “έμπαζε” από το ταβάνι, αυτοί θα
υποστήριζαν μια τέτοια άποψη ακόμα και σε πείσμα της λογικής. Είναι
δυνατόν να θεωρείς τον εαυτό σου αρχαιολόγο και να υποστηρίζεις ότι αυτή
η επιμελώς κοσκινισμένη ποταμίσια άμμος είναι αποτέλεσμα τυχαίου
“μπασίματος”; Είναι δυνατόν να βγαίνεις, για να ενημερώσεις υπευθύνως
τον κόσμο μέσα από το δημόσιο βήμα των ΜΜΕ και να λες τέτοιες
αθλιότητες;

Αυτό έκαναν το τελευταίο διάστημα αυτοί οι τηλεαρχαιολόγοι “Γκέμπελς”
της Νέας Τάξης …Ισχυριζόταν τα απίστευτα και τα αδύνατα, αδιαφορώντας
για το επιστημονικό τους κύρος, εφόσον το θεωρούν δευτερεύον σε σχέση με
τα κομματικά τους συμφέροντα. Ποιος ξέρει πόσο “πούλησαν” – και σε
ποιους – αυτά τα “επιστημονικά” τους πορίσματα. Όπου και να γυρίσει
κάποιος, θα δει την προδοσία να μας απειλεί, επειδή ακριβώς μια συμμορία
συνομήλικων αποφάσισε να προδώσει τα πάντα, για να κονομήσει και να
συνεχίσει το βόλεμά της. Η γενιά-“μάστιγα” που δεν αφορά μόνον την
Ελλάδα, αλλά ολόκληρη την Ευρώπη. Μέλη της ίδιας γενιάς και
“κατασκευασμένα” από τα κέντρα των μυστικών υπηρεσιών είναι όλοι οι
εκπρόσωποι της ναζιστικής Ευρωπαϊκής Ένωσης που έχει διαλύσει τους λαούς
της Ευρώπης και τους έχει παραδώσει στους Εβραίους τοκογλύφους.

Μέλη
της ίδιας γενιάς είναι οι Μέρκελ, Ραχόι, Γιούγκερ, Σούλτς κλπ.. Μέλη
της ίδιας γενιάς ήταν αυτοί, οι οποίοι μεθόδευσαν τη σημερινή ολέθρια
οικονομική κρίση, προκειμένου να παραδώσουν το πανευρωπαϊκό κεφάλαιο
στους τοκογλύφους. Αυτοί είναι οι προδότες των λαών. Το κόλπο τους είναι
απλό και μοναδικό ταυτόχρονα: Στο όνομα της ιδεολογίας δεν σέβονται την
αλήθεια. Ακόμα κι αυτήν, η οποία θεωρητικά δεν επιδέχεται “νόθευση” και
είναι η επιστημονική αλήθεια. Με το “άλλοθι” της ιδεολογίας και των
“ανώτερων” κοινωνικών συμφερόντων – που κατά σύμπτωση ευνοούν μόνον τους
ίδιους – δικαιολογούν το κάθε “κόστος”. Ακόμα κι όταν αυτό είναι η
αξιοπιστία της ίδιας της “επιστήμης”. Με αθέμιτα μέσα, δηλαδή, άρπαξαν
τα πάντα από τους πάντες.

Έκαναν
αυτό, το οποίο επί αιώνες απαγορευόταν για όλες τις γενιές …”Έσπασαν”
τα “στεγανά” μεταξύ της επιστημονικής αντικειμενικότητας και της
πολιτικής υποκειμενικότητας …Ανακάτεψαν το πόσιμο “νερό” της επιστήμης
με το “νερό” του πολιτικού “βόθρου” και “δηλητηρίασαν” τους πάντες. Στο
όνομα των ιδεολογικών, πολιτικών και κομματικών συμφερόντων υπέταξαν τα
πάντα Αυτοί είναι τα γνήσια “παιδιά” της μεταπολεμικής Ευρώπης, η οποία
προέκυψε από τη συνομωσία των σταλινικών και των Ναζί. Αυτοί είναι που
εκπαιδεύτηκαν από τα πρότυπά τους να υποτάσσουν την επιστήμη στις
πολιτικές σκοπιμότητες.

Αυτοί
εκπαιδεύτηκαν από τη νεότητά τους μέσα στα σταλινικού τύπου
“εργαστήρια” των κομμάτων να βολεύουν και να βολεύονται εις βάρος της
κοινωνίας. Αυτοί γεννήθηκαν μέσα στα κομματικά “εκκολαπτήρια” των
χαφιέδων που χρηματοδοτούνταν και ελέγχονταν από τους Αμερικανούς και
τους Εβραίους τοκογλύφους, τους οποίους σήμερα γνωρίζουμε ως
“δανειστές”. Ο αθέμιτος ανταγωνισμός γι’ αυτούς είναι “μαγκιά” και
“δικαίωμα”. “Θρησκεία” τους είναι το βόλεμα και “θεοί” τους αυτοί, οι
οποίοι τους δίνουν “χρίσματα” για να μπορούν να το καταφέρνουν. Αυτό
τους καθιστά αδίστακτους και απολύτως όμοιους μεταξύ τους. Όμοιοι μεταξύ
τους σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Ευρώπης και όχι μόνον. Πήραν την
επιστήμη από την υπηρεσία του ανθρώπου και την έκαναν “δουλικό” τής
εξουσίας. Με τον τρόπο αυτόν έγιναν η γενιά που οδηγεί την παγκόσμια
κοινωνία στην καταστροφή.

Η γενιά αυτή είναι που “σπρώχνει” την Νέα Τάξη Πραγμάτων και προσπαθεί
να επιβάλει παγκοσμίως τη γενική και χωρίς περιοριστικούς όρους
ιδιωτικοποίηση. Μια ιδιωτικοποίηση, η οποία παραδίδει τα πάντα στα χέρια
των τοκογλύφων. Μια γενιά, η οποία παραδίδει τη Γη της ανθρωπότητας σε
ελάχιστα χέρια ιδιωτών τοκογλύφων. Η γενιά αυτή, η οποία πλούτισε με
τους “εθνικοσοσιαλισμούς” που την έβαλαν στη διαχείριση και στη συνέχεια
έγινε οπαδός της πιο σκληρής “φιλελευθεροποίησης”. Η γενιά αυτή, η
οποία έβαλε “μέσον” για να διοριστεί στον κρατικό μηχανισμό, για να
διαφθαρεί και να πλουτίσει. Η γενιά αυτή, για να το καταφέρει αυτό,
“ιδιωτικοποίησε” το κεφάλαιο που της δόθηκε δωρεάν στα Πανεπιστήμια και
το οποίο ήταν η παγκόσμια επιστημονική γνώση. Αυτό το πανανθρώπινο
κεφάλαιο οικειοποιήθηκε αυθαίρετα και με αυτό το κεφάλαιο εξυπηρετεί τα
αφεντικά της.

Με
αυτό το κεφάλαιο έκανε το ολέθριο “παιχνίδι” της. Μετέτρεψε την
επιστήμη σε “εργαλείο” για πάσα χρήση. Ό,τι βολεύει την εξουσία, αυτοί
θα το παρουσιάσουν σαν επιστημονικό “πόρισμα”. “Ντύνουν” την οποιαδήποτε
αθλιότητα τους βολεύει με ψευδοεπιστημονικές διαπιστώσεις και
“καθαρίζουν”. Βαπτίζουν το “ψάρι” “κρέας” και βοηθάνε τα αφεντικά τους.
Ονομάζουν τον φασισμό “ανάπτυξη” και “αναπτύσσουν” τα πάντα. Ονομάζουν
“διαρθρωτικές αλλαγές” τη ληστεία των ταμείων και άρα τον κόπο των
προηγούμενων αλλαγών και πλουτίζουν τους τοκογλύφους. Ονομάζουν
“επένδυση” το ξεπούλημα και ξεπουλάνε τα πάντα. Δεν υπάρχει
δραστηριότητα, την οποία οι προηγούμενες γενιές ονόμαζαν κοινωνικό
έγκλημα, που αυτή η γενιά να μην την έχει εμφανίσει σαν “σωτήριο” μέσο,
“βαπτίζοντάς” τες με ένα εντυπωσιακό νέο όνομα.

Με τον τρόπο αυτόν οικειοποιήθηκαν το κεφάλαιο όλων των προηγούμενων
γενιών και υποθήκευσαν το μέλλον επίσης όλων των επόμενων γενιών …Η
γενιά της απόλυτης υποκρισίας …Η γενιά που με βία, καταλήψεις και
αθλιότητες μέσα στους χώρους των Πανεπιστημίων κατέλαβε τα πάντα με
όρους απόλυτης αναξιοκρατίας και σήμερα παριστάνει την “εγγυήτρια” της
αξιοπιστίας και της αξιοκρατίας …Η γενιά που έβαλε το παρακράτος τής
βίας μέσα στα Πανεπιστήμια και σήμερα “υμνεί” τα “αποστειρωμένα”
ιδιωτικά Κολέγια …Η γενιά των αγράμματων σκουπιδιών τύπου Βενιζέλου
και Λοβέρδου, οι οποίοι έγιναν “ακαδημαϊκοί” από πίσω “πόρτες” και τώρα
θεωρούν θρασίμια και εγκληματίες τους φουκαράδες τους μαθητές, οι οποίοι
αντιδρούν για τα αυτονόητα …Τα αυτονόητα, τα οποία δεν τα
αναγνωρίζουν στην “πλέμπα” τα αφεντικά των Σαμαράδων και των Λοβέρδων,
που είναι οι τοκογλύφοι.

Αν
η ανθρωπότητα δεν “ξεφορτωθεί” αυτήν τη γενιά των “κατασκευασμένων” από
τις μυστικές υπηρεσίες εξουσιαστών, θα οδηγηθεί στον όλεθρο. Αν δεν
φύγει με τις κλωτσιές αυτή η γενιά από τη διαχείριση, δεν έχει τίποτε
καλό να περιμένει η παγκόσμια κοινωνία  –
και όχι μόνον η ελληνική. Αν η Ευρώπη δεν ξεφορτωθεί αυτήν τη γενιά των
σταλινοναζί ψωριάρηδων της μεταπολεμικής εποχής, θα καταδικαστεί στην
απόλυτη φτώχεια και στα όρια θα αναγκαστεί σε νέο αιματοκύλισμα. Αν δεν
ξεφορτωθούμε τα “σκουπίδια” της μεταπολεμικής περιόδου, θα γίνουμε εμείς
οι ίδιοι για τους ιστορικούς του μέλλοντος οι “ατυχήσαντες” κάποιας
μεγάλης προπολεμικής περιόδου.

Έτσι,
για να τους θυμόμαστε τώρα που πλησιάζει η “γιορτή” τους. Τώρα, που
πλησιάζει η γιορτή της “χλαπάτσας” …Η “γιορτή” των θρασύδειλων
πρακτόρων και των μυστικών υπηρεσιών …Η “γιορτή” των ανύπαρκτων νεκρών
και των “ηρώων” με τα πάμπερς …Η “γιορτή” τού “Εδώ Πολυμεζεδοπωλείο”
…Η “γιορτή”, η οποία “έθαψε” ένα έθνος …Η γιορτή της Δραχμανάκη, η
οποία μας απειλούσε πως, αν δεν ανανεώναμε τη θητείας της ως Επιτρόπου,
θα μας εγκατέλειπε για τα “μάτια” των πολυεθνικών εταιρειών, οι οποίες
θα την προσλάμβαναν για τις “γνώσεις” της …”Καλοφάγωτα” τα “κέρδη” από
το ξεπούλημα της Αμφίπολης…

…Ένα
μικρόφωνο τους λείπει, για να ξεκινήσουν εκ νέου το γνωστό τους
“παζάρι” …”Εδώ Αμφίπολη …εδώ Αμφίπολη” …”Πωλείται” τάφος, όπως
είναι “επιπλωμένος” με όλους τους θησαυρούς του ανέγγιχτους. Νέες
θέσεις, νέα βολέματα και νέες αντιπαροχές περιμένουν τους “ήρωες” της
μακεδονικής εποποιίας. “Καίγονται” και πάλι για “παροχές” οι “ήρωες” του
Πολυτεχνείου …Έχουν και παιδιά να βολέψουν …Έχουν πανάκριβα Κολέγια
να πληρώσουν και οι ξένοι χαρίζουν υποτροφίες …Έχουν καλομαθημένα
άνεργα παιδιά να βολέψουν και οι ξένοι χαρίζουν θέσεις “συμβούλων” στας
Ευρώπας. Κάποιοι στην Αθήνα, εξαιτίας της Αμφίπολης, ονειρεύονται
πλούσιες “λείες”.

Τραϊανού Παναγιώτης

Δημιουργός της θεωρίας του Υδροχόου

Αγαπητοί
μου φίλοι δεν καταλαβαίνω γιατί το «εισπράξατε» τόσο λάθος το κείμενο.
Ίσως να φταιω και εγώ που πάνω στην βιασύνη μου να τοποθετηθώ δεν το
εξήγησα με πιο προσεχτικό τρόπο. Έμεινα στις «κατηγορίες» και τις
«διαμαρτυρίες» και δεν τις συνέδεσα με το γενικότερο σχεδιασμό ενώ αυτές
είναι μέρος του. Πολλές φορές έχω την εντύπωση ότι «διαβάζετε» και αυτά
τα οποία θεωρούνται αυτονόητα για εμένα ενώ αυτό δεν είναι πάντα
δεδομένο γιατί δεν έχουμε τις ίδιες γνώσεις. Το κείμενο αυτό έχει
συγκεκριμένη «στόχευση» και δεν είναι γενικού περιεχομένου.

Δεν
είναι τυχαίο που καταγράφω «διαμαρτυρία». Δεν είναι τυχαίο το
καταγγελτικό του ύφος. Το κείμενο είναι γραμμένο με τέτοιο τρόπο ώστε να
«συγκεντρωθούν» κατηγορίες εναντίον αυτών που αποφασίζουν και ενεργούν
στο θέμα της Αμφίπολης. Είναι γραμμένο με τέτοιο τρόπο ώστε να «αναζητά»
ένα δίκιο και να αποκαλύπτεται με αυτόν τον τρόπο η αδικία κάποιων
άλλων. Να αποδεικνύεται η υστεροβουλία και η συμμετοχή όλων αυτών των
αθλίων σε ανθελληνικά «παιχνίδια». Αυτός ήταν ο συγκεκριμένος στόχος του
συγκεκριμένου κειμένου. Να αποκαλύψει με πολύ απλά και λογικά
επιχειρήματα γιατί υπάρχει αυτός ο λανθασμένος χειρισμός, ποιοι τον
επιβάλλουν και ποιοι τους εξυπηρετούν. Να στοιχειοθετήσει κατηγορίες.

Μέχρι
εκεί. Από εκεί και πέρα δεν αλλάζει τίποτε σε αυτά που γράφω στα
προηγούμενα κείμενα. Τα πάντα πάνε όπως πρέπει να πάνε. Κατ’ αρχήν δεν
είναι δυνατόν να πιστεύεις στον Θεό και να φοβάσαι μια κάποια Περιστέρη
ότι θα αλλάξει τον σχεδιασμό Του. Ο ελληνισμός είναι βέβαιον ότι θα
αναγεννηθεί σύντομα και σε αυτό θα συντελέσει τα μέγιστα και η Αμφίπολη.
Η Αμφίπολη η ίδια όμως δεν είναι το μέσον αυτής της αναγέννησης.
Συντελεί σε αυτήν την αναγέννηση αλλά δεν είναι αυτήν που θα την
δρομολογήσει. Η Αμφίπολη είναι ένας «καταλύτης» εξελίξεων και σε αυτόν
τον ρόλο λειτουργεί τέλεια. Βάζει καθημερινά την Ελλάδα στα σπίτια όλου
του κόσμου. Είναι «καταλύτης» γιατί λειτουργεί ως διαφημιστής της
Ελλάδας. Την επαναφέρει στο προσκήνιο με τρόπο «λαμπερό» και όχι ως
θλιβερή «δανειολήπτρια». Αυτός είναι ο ρόλος της στον σχεδιασμό –που
βιάστηκαν μερικοί να ειρωνευτούν- και μέχρι στιγμής αυτό το κάνει με τον
πιο απόλυτο τρόπο. Αυτά που έχει ακόμα να “δώσει” ως ευρήματα δεν
παίζουν ρόλο αυτήν την στιγμή. Θα παίξουν ρόλο αργότερα όταν θα πρέπει
να “αποδειχθούν” οι σχεδιασμοί. Αυτά λοιπόν που γράφω σε αυτό το κείμενο
δεν έχουν σχέση με αυτήν την ανώτερη λειτουργία.

Το
σημερινό κείμενο έχει όπως προείπα στόχο πολύ πιο «χαμηλό». Έχει στόχο
να αποκαλύψει τον ρόλο και την προδοσία αυτών που μας κυβερνάνε. Έχει
στόχο να αποκαλύψει αυτούς που «πουλάνε» την επιστήμη για να αρπάξουν
πολιτικά κέρδη. Η Αμφίπολη εξαιτίας και μόνο της ύπαρξής της θα γίνει
αιτία να «καταδικαστούν» όλοι αυτοί για την εγκληματική συμπεριφορά
τους. Η Αμφίπολη εξαιτίας και μόνο της ύπαρξής της τους ανάγκασε να
κάνουν «επιλογή» και να «αποκαλυφθούν». Εξαιτίας της Αμφίπολης δεν
υπάρχει «δρόμος» γυρισμού για αυτούς. Έκαναν τις επιλογές τους, επέλεξαν
τα αφεντικά τους και «πυροβόλησαν». Από εδώ και πέρα είναι
«καταδικασμένοι». Επέλεξαν να μπουν «απέναντι» στον ελληνισμό και τα
συμφέροντά του και αυτό είναι οριστικό. Ότι και να ανακαλυφθεί πλέον
στην Αμφίπολη δεν θα είναι υπέρ τους αλλά εις βάρος τους. Θα είναι παρά
την θέλησή τους εφόσον την εκδήλωσαν αυτήν την θέληση. Αυτό είναι το
νόημα του κειμένου. Έκαναν την “επιλογή” και αυτήν καταγράφηκε.

Αυτό
γράφω σε αυτό το κείμενο. Έκαναν “κίνηση” και αυτήν καταγράφηκε.
Αλίμονο αν λειτουργούσαν με τον ιδανικό τρόπο και αναδείκνυαν παγκοσμίως
το μεγαλείο της Αμφίπολης. Αλίμονο αν η Αμφίπολη λειτουργούσε για
αυτούς τους προδότες ως «κολυμπήθρα του Σιλωάμ». Αλίμονο αν η Αμφίπολη
με τα θαυμαστά ευρήματά της «ξέπλενε» όλες τις «αμαρτίες» τους και τα
χιλιάδες θύματά τους που δεν άντεξαν και αυτοκτόνησαν. Κανένας δεν θα
ήθελε τον Σαμαρά και την υπόλοιπη συμμορία των προδοτών να γίνονται
«πρεσβευτές» του ελληνισμού παγκοσμίως. Κανένας δεν θα ήθελε να τους δει
πρώτο θέμα της παγκόσμιας επικαιρότητας εξαιτίας της Αμφίπολης.

Είναι
απολύτως σίγουρο ότι κανένας από εμάς δεν θα ήθελε να τους δει να
απλώνουν τα βρομερά τους χέρια στα όσα θεϊκά κρύβει η Αμφίπολη στα
«σπλάχνα» της.  Κανένας από εμάς
δεν θα ήθελε να εξασφαλίσουν αυτά τα τρωκτικά της εξουσίας μια
αναπάντεχη «αθανασία» εξαιτίας της Αμφίπολης. Και μόνο να σκεφτεί
κάποιος από εμάς τα πρόσωπα της Περιστέρη και του Βενιζέλου να
παρουσιάζονται ως τα «πρόσωπα» που ενεργοποίησαν την αναγέννηση του
σύγχρονου ελληνισμού στα διεθνή ΜΜΕ πρέπει να είναι ικανό να μας κάνει
να νιώθουμε ζαλάδα. Να είστε σίγουροι ότι κανένας από εσάς δεν θα ήθελε
να δει τον Βενιζέλο στο CNN να
εξηγεί στο παγκόσμιο κοινό ως «Έλληνας» πόσο περήφανος αισθάνεται και
πόσο συνετέλεσε ο ίδιος στην ανάδειξη του μεγαλείου του ελληνισμού.

Τώρα
όλα αυτά αποφεύχθηκαν και ο καθένας θα πάρει αυτό που του αρμόζει.
Εξαιτίας της Αμφίπολης όχι μόνο δεν σώθηκαν αλλά καταδικάστηκαν.
Προδότες παγκόσμιου βεληνεκούς τους καθιστά όλους αυτούς η συμπεριφορά
τους στο θέμα της Αμφίπολης και αυτό είναι το ζητούμενο. Υπάρχουν πλέον
οι αποδείξεις για αυτό. Τα ψέματα των μισών και οι σιωπή των άλλων μισών
τους τοποθετούν στο ίδιο «στρατόπεδο». Γιατί λοιπόν υποθέσατε ότι η
σωτήρια επιλογή για τους προδότες είναι η ιδανική επιλογή για τον
σχεδιασμό; Η Αμφίπολη θα τους «κάψει» και για να γίνει αυτό θα πρέπει
πρώτα να τους «απομονώσει». Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάτε τον ρόλο της
Αμφίπολης στον σχεδιασμό. Η Αμφίπολη δεν είναι ο τιμωρός Οδυσσέας. Η
Αμφίπολη είναι ένας «Τηλέμαχος». Ένας Τηλέμαχος «καταλύτης» που μπορεί
να ξεκινήσει αλλά και να επιταχύνει διαδικασίες. Ένας «ενδιάμεσος» που
μπορεί να δώσει την δημοσιότητα εκεί που συμφέρει τον σχεδιασμό αλλά όχι
να πάρει ο ίδιος το πρωταγωνιστικό βάρος.

 Ακόμα
και αν η Αμφίπολη μπορούσε μόνη της και με τα υπέρλαμπρα ευρήματά της
να οδηγήσει σε μια ολική επαναφορά του ελληνισμού δεν θα αφηνόταν να το
κάνει. Δεν θα αφηνόταν να το κάνει και μάλιστα υπό την «κηδεμονία» των
άθλιων Σαμαροβενιζέλων. Δεν αφήνεται ο Τηλέμαχος να τεντώσει το «τόξο»
ακόμα και αν θεωρητικά μπορεί να το κάνει. Δεν συμφέρει τον πατέρα του
να το κάνει και δεν το κάνει. Η «επιτυχία» δηλαδή της σημερινής
σκευωρίας των ηλιθίων εις βάρος της Αμφίπολης εξυπηρετεί το σχέδιο και
δεν το απειλεί. Το «τόξο» της αναγέννησης θα το τεντώσει άλλος και απλά
πρέπει να υπάρχουν οι αποδείξεις ότι οι «Μνηστήρες» επιχείρησαν να
σκοτώσουν τον Τηλέμαχο σε ανύποπτο χρόνο. Η απόπειρα εις βάρος της ζωής
του Τηλεμάχου είναι αυτήν που δικαιολογεί την βαναυσότητα της τιμωρίας
που τους περιμένει.

Οι
κλοπές, οι διαφθορές και οι αυθαιρεσίες τους δεν είναι αρκετές για να
δικαιολογήσουν την τιμωρία που τους επιφυλάσσεται. Μόνο η απόπειρα εις
βάρος του ελληνισμού μπορεί να δικαιολογήσει αυτά που «έρχονται».
Αλίμονο αν την Αμφίπολη την αναδείκνυαν παγκοσμίως οι προδότες και οι
σφετεριστές. Αλίμονο αν ο Αντίνοος ή ο Ευρύμαχος είχαν επιχειρήματα υπέρ
της ασφάλειας και της δόξας του Τηλεμάχου. Τα πάντα γίνονται βάση ενός
συγκεκριμένου σχεδιασμού. Η Αμφίπολη θα γίνει ο τάφος τους.
Άλλωστε ο ίδιος Ερμής που οδηγεί στον Κάτω Κόσμο την Περσεφόνη θα είναι
αυτός που θα οδηγήσει τους αδηφάγους και θρασείς Μνηστήρες στον Κάτω
Κόσμο.

Δεν
είναι τυχαίο που αναφερόμαστε στους εξουσιαστές μιας συγκεκριμένης
γενιάς. Δεν είναι τυχαίο που διαχωρίζουμε ηλικιακά τους «μνηστήρες» που
προσπαθούν μέχρι την τελευταία στιγμή να οικειοποιηθούν τα πάντα εις
βάρος των νόμιμων ιδιοκτητών τους. Δεν το κάνουμε ούτε από αφέλεια ούτε
για λόγους ρατσιστικούς. Γνωρίζουμε τι λέμε και γιατί το λέμε. Όταν ο
Οδυσσέας θα εξοντώσει τους Μνηστήρες ο Ερμής θα τους πάει στον Άδη. Εκεί
θα τους συναντήσει ο Αγαμέμνων και θα τους ρωτήσει τι έπαθαν.

Ω 105.

«Ἀμφίμεδον, τί παθόντες ἐρεμνὴν γαῖαν ἔδυτε πάντες κεκριμένοι καὶ ὁμήλικες; οὐδέ κεν ἄλλως κρινάμενος λέξαιτο κατὰ πτόλιν ἄνδρας ἀρίστους.

(Γιατί βουλιάξατε, Αμφιμέδοντα, στη μαύρη γης, κι είστε όλοι
ξεδιαλεχτοί και συνομήλικοι; τί πάθατε ; πιο κάλλιους
θα ‘ταν σα δύσκολο στο κάστρο σας να ξεδιαλέγαν άλλους).

«Πακέτο»
τιμωρούνται οι Μνηστήρες αντιπροσωπεύοντας μια συγκεκριμένη γενιά
εξουσιαστών. Μια συγκεκριμένη γενιά με μια επίσης συγκεκριμένη
νοοτροπία. Μια γενιά άθεων και άπληστων ανθρώπων που νόμισε ότι μπορεί
να διεκδικεί τα πάντα και εις βάρος των πάντων. Μια γενιά εξουσιαστών
που λάτρεψε το χρήμα και αδίκησε όλους τους λαούς της γης. Μια γενιά
εξουσιαστών που νόμισε ότι μπορεί να χειρίζεται τα πάντα όπως βολεύει
την ίδια ακόμα και όταν αυτό την οδηγούσε σε εγκλήματα εις βάρος των
νόμιμων ιδιοκτητών και κληρονόμων. Μια γενιά που ακόμα και την επιστήμη
την μετέτρεψε σε «εργαλείο» για να υποτάξει τους εχθρούς της.

Έπρεπε λοιπόν αυτήν η γενιά εξουσιαστών να οδηγηθεί σε μια τέτοια
οριακή κατάσταση ώστε να πάρει μια δολοφονική «απόφαση» για να
ετοιμαστεί το κατηγορητήριο. Έπρεπε να οδηγηθεί σε μια τέτοια κατάσταση
που θα την ανάγκαζε να βγάλει όλα τα άσχημα χαρακτηριστικά της και όλα
τα «εργαλεία» της στην «φόρα». Να εξαναγκαστεί σε μια απόφαση ολέθρια
για την τύχη της. Αυτήν την «απόφαση» για τον σχεδιασμό την εξασφάλισε η
Αμφίπολη. Αυτήν την «απόφαση» για τον σχεδιασμό την εξασφάλισε η
«προσποίηση» του Τηλέμαχου. Τον Τηλέμαχο φοβήθηκαν και την «πάτησαν».
Βλέποντας τον ως «εύκολο» στόχο στράφηκαν εναντίον του και στην
πραγματικότητα καταδίκασαν τους εαυτούς τους.

Όπως
αντιλαμβάνεστε η Αμφίπολη μέχρι τώρα την «δουλειά» της την κάνει
τέλεια. Άφθονη δημοσιότητα και σχετικά ασφαλής απόφαση η «δολοφονία»
της. ΟΛΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΕΙΝΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΛΛΩΝ ΝΑ ΤΑ ΔΡΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥΝ. Όπως ο
Τηλέμαχος βγήκε από την Ιθάκη για να εκθέσει θανάσιμα τους Μνηστήρες
έτσι και η Αμφίπολη «βγήκε» στην παγκόσμια δημοσιότητα για να εκθέσει
θανάσιμα τους «Μνηστήρες». Ο Τηλέμαχος πάντα κάνει σωστά την δουλειά του
και αυτό θα το μάθουν και οι ίδιοι οι Μνηστήρες όταν θα είναι πλέον
αργά για αυτούς. Αυτό πρέπει να γνωρίζει ο αναγνώστης. Ο Τηλέμαχος
μπαίνει μπροστά για να «στοχοποιήσει» τους Μνηστήρες και όχι για να τους
εξοντώσει ο ίδιος.

Ω 151.

ἔνθ᾿ ἦλθεν φίλος υἱὸς Ὀδυσσῆος θείοιο, ἐκ Πύλου ἠμαθόεντος ἰὼν σὺν νηὶ̈ μελαίνῃ: τὼ δὲ μνηστῆρσιν θάνατον κακὸν ἀρτύναντε ἵκοντο προτὶ ἄστυ περικλυτόν, ἦ τοι Ὀδυσσεὺς.

(Εκεί ο Οδυσσέας ο θείος αντάμωσε το γιο του, που από την Πύλο
την αμμουδάτη πίσω διάγερνε στο μαύρο του καράβι.
Κι ως των μνηστήρων αποφάσισαν εκείνοι οι δυο τον άγριο
το χαλασμό, κίνησαν κι έφτασαν στο ξακουσμένο κάστρο)