Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε πει ότι η Ελλάδα είναι ένα απέραντο φρενοκομείο, όμως έκανε λάθος διότι ιστορικά η Ελλάδα από το 1830 και μετά είναι μια απέραντη φυλακή.
Στον νέο Ποινικό Κώδικα που δημοσιεύει το Βήμα της Κυριακής και παίζει πολύ στα social media, εντοπίζονται κάποιες χτυπητές αλλαγές, όμως αυτές δεν έχουν και πολύ μεγάλη σημασία καθώς με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έχουν ήδη εφαρμοστεί σε πολλές περιπτώσεις, ειδικά στα τέσσερα τελευταία χρόνια.
Όπως αναφέρεται, η προσβολή πολιτεύματος θα επιφέρει έως και ισόβια κάθειρξη, όμως αυτό ίσχυε κι από πριν, με τη μόνη διαφορά ότι προστίθεται και ποινή έως 10 έτη σε όσους «προκαλούν με εικόνες ή μέσω του Διαδικτύου τη διάπραξη της συγκεκριμένης πράξης».
Εάν εξαιρέσουμε το «διάπραξη της συγκεκριμένης πράξης» το οποίο μου χτυπάει λίγο στο μάτι, θα διαπιστώσουμε πως σύμφωνα με την ερμηνεία του νόμου όλοι όσοι γράφουν κατά της κυβέρνησης ή των τραπεζών, καλύτερα να αλλάξουν χώρα αλλιώς αργά ή γρήγορα θα τους σπάσει την πόρτα του σπιτιού η αντιτρομοκρατική, όπως ήδη έκανε πολλές φορές σε κατοίκους της Χαλκιδικής τους οποίους το κράτος σέρνει στα δικαστήρια με ένα βουνό πλαστές κατηγορίες.
Στον Κώδικα προβλέπονται επίσης αλλαγές για τον κατ’ οίκον περιορισμό για διάφορα μικροαδικήματα, όμως αυτό ήδη συμβαίνει σε εκατομμύρια ανθρώπους καθώς σήμερα αν δεν έχεις λεφτά δεν μπορείς να βγεις ούτε μέχρι τη γωνία του δρόμου, ενώ αν δεν χτυπήσεις εισιτήριο και σκοτωθείς πηδώντας από το λεωφορείο, θα σε πούνε «τζαμπατζή».
Άλλωστε, οι κατασχέσεις που πέφτουν βροχή -μαζί με εκείνες που έρχονται μόλις αλλάξει ο χρόνος και καταργηθεί η απαγόρευση πλειστηριασμών πρώτη κατοικίας- θα ακυρώσουν τον κατ’ οίκον περιορισμό στην πράξη, αφού όλο και περισσότεροι άνθρωποι που δεν μπορούν να πληρώσουν φόρους χάνουν τα σπίτια τους. Εκτός κι αν το κράτος συμπεριλάβει στον νέο Κώδικα και τα χαρτόκουτα.
Στον νέο Ποινικό Κώδικα καταργούνται τα ισόβια για όσους έχουν καταχραστεί δημόσιο χρήμα («από δήμαρχο έως πρωθυπουργό» LOL!!!), με τις ποινές να φτάνουν μέχρι τα 20 έτη.
Η διάταξη αυτή αφορά πολιτικούς, δημόσιους λειτουργούς και γενικότερα όποιον έχει βρεθεί σε θέση να διαχειριστεί λεφτά που προέρχονται από εγχώρια ή ευρωπαϊκά κονδύλια, όμως ούτε κι αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία καθώς το πλυντήριο που λέγεται βουλή των Ελλήνων τούς απαλλάσσει με τροπολογίες σε άσχετα νομοσχέδια μέσα σε μια νύχτα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η τελευταία γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους σύμφωνα με την οποία απαλλάσσονται από ποινικές ευθύνες όσοι διοικητές δημοτικών επιχειρήσεων χρέωσαν αδικαιολόγητα το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία.
Στον νέο Ποινικό Κώδικα προβλέπεται, επίσης, η κοινωφελής εργασία για όσους έχουν ποινές έως πέντε χρόνια, όμως ούτε κι αυτό έχει πολύ σπουδαία σημασία καθώς η συντριπτική πλειοψηφία όσων εργάζονται (ακόμη) δουλεύουν κάτω από τέτοιες εργασιακές και μισθολογικές συνθήκες, όπου είναι σα να εκτίουν κι εκείνοι τη δική τους πενταετία δίχως να έχουν διαπράξει κανένα έγκλημα.
Όπως έχουμε ήδη διαπιστώσει, η Ελλάδα γυρίζει σελίδα και προσαρμόζεται στα ευρωπαϊκά δεδομένα. Γι’ αυτό λοιπόν αποφάσισε να χτίσει φυλακές υψίστης ασφαλείας για όσους θεωρεί εκείνη “τρομοκράτες”, και να αφήσει τις κοινές φυλακές εντός πόλεων γι’ αυτούς που δεν έχουν να πληρώσουν τα κέρατά τους τα τράγια σε φόρους.
Για μένα οι μαζικές φυλακίσεις είναι καλό πράγμα, διότι θα φέρουν πιο κοντά τον έναν στον άλλο. Θα μας κάνουν να ξαναγνωριστούμε και να ψάχνουμε στον άπλετο ελεύθερο χρόνο μας να βρούμε ποιοι ήταν εκείνοι οι οποίοι συνέχιζαν να στηρίζουν την πολιτική του φόβου και της τιμωρίας. Κι έπειτα να τους ρωτήσουμε με πολύ ευγενικό τρόπο αν είναι ευχαριστημένοι από τις επιλογές που έκαναν.
(Όσο η δικαιοσύνη φτιάχνεται από εκείνους που την παραβιάζουν καθημερινά, τόσο το άδικο θα γίνεται νόμος και το δίκαιο θα τιμωρείται ως έγκλημα)
