Με μία απλή ματιά στον πίνακα των δαπανών των δημόσιων νοσοκομείων από το 2009 έως το 2013, μπορεί κανείς να καταλάβει γιατί φέρνουν οι ασθενείς τα σεντόνια από το σπίτι τους, γιατί οι γιατροί ζητούν από τους συγγενείς να αγοράσουν βαμβάκι από το απέναντι φαρμακείο του νοσοκομείου, γιατί καθυστερούν τα αποτελέσματα των διαγνωστικών εξετάσεων ή γιατί τα νοσοκομεία «ζητιανεύουν» φάρμακα από τα κοινωνικά φαρμακεία.
Οι δαπάνες των νοσοκομείων του ΕΣΥ χρόνο με το χρόνο κατρακύλησαν και οι Έλληνες είδαν το εθνικό σύστημα υγείας να μην μπορεί να ανταποκριθεί στην οικονομική κρίση, τότε δηλαδή που οι υπηρεσίες του ήταν πιο χρήσιμες από ποτέ.
Μεγάλοι χαμένοι και οι γιατροί, οι νοσηλευτές και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι , αφού οι δαπάνες της μισθοδοσίας μειώθηκαν σχεδόν κατά 1 δις ευρώ, από το 2009 έως το 2013!