Αγαπάς τον Κρίνο (Lilium candidum) ???..…
<<Τ` αγριολούλουδα δεν ανθίζουν με προσταγές
ούτε κανείς σπέρνει τη φύτρα τους
ανατρεπτικοί άνεμοι στροβιλίζουν την αυγή
λιχνίζουν γόνο στις οστεοθήκες των αγρών
στον κρόταφο των βράχων.>>
….Ιωσήφ Βεντούρας.
Τα εντυπωσιακά λευκά μεγάλα άνθη του από την
αρχαιότητα μας συνδέουν με την Ήρα, την σύζυγο του Δία . Στην ορθόδοξη θρησκεία ο κρίνος έχει εξέχουσα θέση σαν σύμβολο της αθωότητας, της αγνότητας και της παρθενίας . Η φυτογεωγραφία της Ελλάδας μας προίκισε απλόχερα με τον μεγαλύτερο πληθυσμό στην Καστοριά , όπου εμείς με προσπάθεια τυμπανοκρουσιών πασχίζουμε να ανατρέψουμε αυτή την πρωτιά… αν όχι φέτος σε βάθος πενταετίας θα το πετύχουμε.
Το εσωτερικό τμήμα της χερσονήσου είναι ένας βοτανικός παράδεισος με δεκάδες είδη που φύονται κατά εποχή , αλλά αυτό που τον καθιστά ιδιαίτερο είναι ο κρίνος του… που χρειάζεται προστασία.
Νομίζω ότι ο κρίνος της Καστοριάς κατέχει αυτήν την πρωτιά και αυτό γιατί ήταν στην αφάνεια . Οι καλοπροαίρετοι πανηγυρισμοί προς τιμή του με τον τρόπο που γίνονται ίσως αποπροσανατολίζουν το φιλοθεάμον κοινό από την προστασία του και το οδηγήσουν χαρούμενο προς την καταστροφή του.
Αυτό το αναφέρω γατί βλέπω στο πλούσιο φωτογραφικό υλικό των τοπικών διαδικτυακών ΜΜΕ, τον κάθε κρινοεορτάζοντα , να φιγουράρει ευθυτενής με ένα μπουκέτο στα χέρια, στο πέτο ,στα πόδια, με αυτοσχέδια μπουκαλόβαζα και όπου αλλού νομίζει ο καθένας … με λίγα λόγια πάρε κόσμε έχουμε πολλά ας τα κάνουμε λίγα !!!Πιστεύω ότι οι άνθρωποι που οργάνωσαν τις πενθήμερες εκδηλώσεις το έκαναν με αγνές προθέσεις αλλά αυτές οι γιορτές πρέπει να έχουν μόνο έναν άξονα που θα οδηγεί στην προστασία του είδους. Η φύση είναι εύθραυστη δεν την χειριζόμαστε ανορθόδοξα και ούτε θα πρέπει να αφαιρούμε τίποτα από αυτή. Το πρέπον θα ήταν να στρέψουμε τον κόσμο στην προστασία του και όχι σ την συγκομιδή του… Δυστυχώς κάθε φορά που ανεβαίνω στο βουνό βλέπω ανθρώπους να ξεριζώνουν με βουλιμία αγκαλιές φυτά για να πεθάνουν άδοξα σε ένα αφιλόξενο περιβάλλον. Και αν θέλουμε να τα χαρίσουμε σε κάποιον μην τα κόψουμε ας πάμε αυτόν εκεί , να δούμε μαζί εικόνες που δεν θα αφήνουν τα μάτια μας να φύγουν… να μυρίσουμε μαζί στην αύρα του βουνού αυτό το μεθυστικό άρωμα που αποπνέει παντού … σίγουρα θα το εκτιμήσει περισσότερο από μια αγκαλιά εφήμερα άψυχα λουλούδια .
Δεν είμαι ο ειδικός και ούτε θέλω να είμαι … δεν πετάγομαι σαν αερισμός εκ του ορθού, αλλά έχω άποψη και θέλω να την μοιραστώ μαζί σας και αυτό με κάνει να σκέπτομαι φωναχτά .
Νίκος Παναγιωτόπουλος
