πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία για άλλη μια χρονιά. Πιο
συγκεκριμένα, από νωρίς το μεσημέρι άρχισαν να καταφθάνουν στο γήπεδο
για τον αγώνα της χρονιάς, είτε
απευθείας από τα σπίτια τους είτε μετά
την συνηθισμένη στάση στο καφενείο του ‘μπόμπα’, οι ορεξάτοι
μονομάχοι-ποδοσφαιριστές. Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα το γήπεδο
πλημμύρισε από Λεύκη καθώς πέρα από τους εν ενεργεία και παλαίμαχους
ποδοσφαιριστές, μεγάλος αριθμός από συγχωριανούς που ζουν μακριά, μικρά
παιδιά αλλά και ‘επαγγελματίες προπονητές της εξέδρας’ συναρθρώθηκαν και
δημιούργησαν μια εκπληκτική ατμόσφαιρα.
του προγραμματισμού και σχεδόν μετά από ένα μισάωρο προθέρμανσης με
σουτάκια, όλα ήταν έτοιμα για να αρχίσει ο αγώνας. Με δεδομένη την
κοινωνικοδημογραφική κατάσταση στο χωριό και κατόπιν συνεννόησης των 2 αρχηγών, Μπινιάκο Μιχάλη (ΠΑΝ) και Λυσίτση Αντώνη (ΑΝΥ) με τον διαιτητή Σίσκο Αντώνη (ΤΡΑΥΜΑΤΙΑ ΑΡΧΗΓΟΥ),
έγιναν οι απαραίτητες ‘ρυθμίσεις-διευκολύνσεις’ με μεταφορά ορισμένων
από τους ανύπαντρους ‘που θα αναμενόταν να ήταν παντρεμένοι’ στην ομάδα
των παντρεμένων!!!
να χαρακτηρίζει κάθε στιγμή της αναμέτρησης! Από την μια μεριά η
εκρηκτικότητα και ταχύτητα των νεαρών και από την άλλη η εμπειρία και η
αγωνιστικότητα των ώριμων συνέθεσαν έναν μοναδικό σε θέαμα αγώνα.
Παράλληλα, το κλίμα στην εξέδρα με τις επι και αποδοκιμασίες των
‘φιλάθλων’, τα πειράγματα των ‘κολλητών’, και τα σχόλια-παρατηρήσεις των
‘επιστημόνων’ ήταν κάτι παραπάνω από φανταστικό.
σκορ άνοιξαν οι ανύπαντροι στο 17’με την χαρά τους να κρατάει πολύ λίγο
αφού στην επόμενη ακριβώς φάση, ο Δημήτρης Πετρίδης κέρδισε ένα
πεντακάθαρο πέναλτι το οποίο μετέτρεψε άνετα σε γκολ ο Χρυσός Τράικος.
Μάλιστα οι παντρεμένοι βρέθηκαν μπροστά στο σκορ μετά από το
καταπληκτικό γκολ-έμπνευση του Μπινιάκου Δημήτρη, ο οποίος αφού πέρασε
όποιον βρήκε μπροστά του πλάσαρε τον ανήμπορο να αντιδράσει Λυσίτση
Αντώνη και έδωσε το έναυσμα για τρελά πανηγύρια στην ομάδα του. Ο αγώνας
κύλησε στο ίδιο μοτίβο, με συχνές εναλλαγές στο σκορ και πολύ ωραία γκολ, με αυτά των πιτσιρικάδων Σπύρου Κυριαζή και Ανδρέα Σίσκου να ξεχωρίζουν σε ομορφιά.
αλλά και κάτω από την αλάνθαστη κρίση του διαιτητή της αναμέτρησης
(γνωστό στην πιάτσα και ως ‘σαν τον Στυλιάδη άρχισες’) ο αγώνας έληξε
ισόπαλος 5-5 στην κανονική του διάρκεια και οδηγήθηκε, όπως το
πρωτόκολλο ορίζει, απευθείας στην διαδικασία των πέναλτι. Μέσα από μια
διαδικασία θρίλερ που την χαρακτήρισαν οι καταπληκτικές σε επεμβάσεις
αποκρούσεις των γκολκίπερ Αντώνη Λυσίτση και Σταύρου Σίσκου,
αλλά και τα χαμένα πέναλτι των ‘σίγουρων’ χαρτιών φτάσαμε σε ισοπαλία
6-6 με τους παντρεμένους όμως να έχουν ένα χτύπημα ακόμα και την
ευκαιρία να κερδίσουν τον αγώνα.
ο παίχτης που συγκέντρωσε όλα τα βλέμματα, το τελευταίο πέναλτι, η
χρυσή ευκαιρία, η προσδοκία της λύτρωσης για τους παντρεμένους… Η ευθύνη
μεγάλη, η αποστολή δύσκολη, η μπάλα να καίει και να ζυγίζει τόνους. Τα
βλέμματα όλα πάνω του. Ο ‘Βάγγος’ αντιλαμβάνεται το χρέος του, το
μεγαλείο της στιγμής, την κρισιμότητα του γκολ… Φονικές ματιές
ανταλλάσσονται μεταξύ αυτού και του αντιπάλου τερματοφύλακα… Κάποια
‘γαλλικά’ ακούγονται στην ατμόσφαιρα, ο διαιτητής με δυσκολία κρατάει
τους παίχτες εκτός της περιοχής, η διοίκηση με νύχια και με δόντια τους
θεατές σε απόσταση ασφαλείας… Ο ‘βάγγος’ παίρνει αρκετά μέτρα φόρα.
Αρχίζει και επιταχύνει. Από δίπλα όλοι ακολουθούν και ετοιμάζονται. Μια
πολεμική ιαχή τραντάζει την ατμόσφαιρα. Το ‘οοοοοοοοο’ του Βαγγέλη σκορπάει ρίγη συγκίνησης και ανεβάζει το θερμόμετρο. Πλησιάζει. Σουτάρει. Δυνατά. Ευθύβολα. ΑΟΥΤ!!!!! Κοινός, στον γάμο του καραγκιόζη. Τα υπόλοιπα απλά δεν περιγράφονται. Μακάριοι όσοι παρευρέθησαν και έζησαν την στιγμή.