Έχει λάβει τέλος η… σεμνή τελετή στη διένεξη της Ουκρανίας με τη Ρωσία και μόνο η ανεκδιήγητη Ευρώπη, σε συνδυασμό με τα καθυστερημένα και άκρως προβληματικά τον τελευταίο καιρό αντανακλαστικά των Ηνωμένων Πολιτειών, γεγονός που προδίδει ευρύτερα προβλήματα, αρνείται να δεχθεί τη στρατηγική πραγματικότητα, η οποία στηρίζεται όπως πάντα στην Ιστορία των διεθνών σχέσεων, στην ισορροπία ισχύος.
Κι ενώ οι δηλώσεις Αμερικανών επισήμων δίνουν έμφαση… στη Δημοκρατία, σα να βρίσκονται σε κάποια τηλεοπτική εκπομπή για τα μάτια του κόσμου, ή στο αμφιθέατρο κάποιου πανεπιστημίου και όχι στην αρένα της διεθνούς πολιτικής, η κατάσταση στο έδαφος – ή μάλλον για την ακρίβεια… στο ύδωρ – αλλάζει για μια ακόμη φορά επί το δυσμενέστερο, αφού η Ουκρανία έπαψε να διαθέτει ναυτικές δυνάμεις.
Το σκηνικό είναι τόσο σουρεαλιστικό, ώστε αναμέναμε την απόλυτη επιβεβαίωση της είδησης για να προβούμε σε σχετική αναφορά, αφού εκ πρώτης όψεως σκεπτόσουν μόνο ότι αποτελεί πόλεμο προπαγάνδας! Λίγες μόνο ώρες μετά την προαγωγή του σε αρχηγό του ουκρανικού Ναυτικού, ο αντιναύαρχος Ντένις Μπερεζόφσκι, αρνήθηκε να θυσιάσει τα στελέχη της δύναμής του και τα πλοία της χώρας του.
Σήκωσε τη σημαία του Αγίου Ανδρέα και ανέφερε ότι λαμβάνει διαταγές από τη διοίκηση του ρωσικού Ναυτικού, αν και επί της ουσίας η εξέλιξη είναι ακόμα πιο ενδιαφέρουσα, αφού φαίνεται πως… η Κριμέα αποκτά το δικό της Ναυτικό!
Οι αρχές της χώρας του τον αποστράτευσαν και δήλωσαν ότι θα ξεκινήσουν ποινική δίωξη εναντίον του για προδοσία… Για τους τύπους, καλό είναι αυτό. Επί της ουσίας ισοδυναμεί με το απόλυτο τίποτα, καθώς το πρόβλημα και παραμένει και επιδεινώνεται συνεχώς…
Όλες οι ελπίδες είναι συγκεντρωμένες πλέον στην αυριανή επίσκεψη της Γιούλια Τιμοσένκο στη Μόσχα, όπου θα μπορούσε να προκύψει ότι η δυτική διπλωματία είναι παντελώς άχρηστη όταν οι λαοί της περιοχής, που έχουν ζήσει αιώνες μαζί, έχουν άλλον τρόπο να διευθετούν τα προβλήματά τους και παρά τις παρεκτροπές, ξέρουν πώς να συνεννοηθούν.
Εν αναμονή λοιπόν…
