Tου Αγη Βερούτη
Ντρέπομαι… Ντρέπομαι που ζω σε μια χώρα που αν κάποιος παρασύρει και τραυματίσει σοβαρά με το αυτοκίνητο έναν άνθρωπο, έχει αυτόφωρο με ισχύ δυο εικοσιτετράωρα, ενώ αν χρωστάει στο ασφαλιστικό του ταμείο πάνω από 5 χιλιάρικα έχει διαρκές αυτόφωρο, για πάντα.
Ντρέπομαι που στις 29 Ιουνίου 2011 τα δικά μας ΜΑΤ έριξαν στην πλατεία Συντάγματος 4 τόννους δακρυγόνα και ασφυξιογόνα χημικά, κατόπιν εντολής του τότε υπουργού κ. Παπουτσή και πρωθυπουργού Γ. Α. Παπανδρέου, ενώ τα αντίστοιχα ΜΑΤ της Ισπανίας και της Ιταλίας αρνούνται να στραφούν ενάντια σε απλούς και ειρηνικούς πολίτες, και στις αντίστοιχες περιπτώσεις βγάζουν τα κράνη και ενώνονται με το Λαό. Κάθε φορά.
Ντρέπομαι που υπάρχουν στη χώρα μου 400.000 ελεύθεροι επαγγελματίες και μικρομεσαίοι επιχειρηματίες που αδυνατούν να συνεισφέρουν στο δικό τους συνταξιοδοτικό λογαριασμό, και αντί να ζητούν και να λαμβάνουν στήριξη από το ασφαλιστικό ταμείο τους, όπως συμβαίνει στα υπόλοιπα ταμεία, αυτό τους αφήνει ανασφάλιστους, κι εκείνους και τις οικογένειές τους, ενώ τους καταδιώκει για την ανέχειά τους σαν εγκληματίες, με ένδικα μέσα και μέτρα αναγκαστικής είσπραξης.
Ντρέπομαι που αυτοί φοβούνται να κυκλοφορήσουν στο δρόμο για να μη τους συλλάβουν.
Ντρέπομαι που στη χώρα μου πεθαίνουν άνθρωποι με σοβαρές ή μη ασθένειες, ενώ έχουν καταβάλει τις εισφορές τους όταν μπορούσαν, και τώρα που δεν μπορούν τους πετάει το σύστημα στα σκουπίδια σαν βρώμικα κουρέλια, ενώ ταυτόχρονα δείχνει αλληλεγγύη και περιθάλπει δωρεάν (και ορθώς κάνει) τους ανασφάλιστους Ρομά και τους περαστικούς από τη χώρα μας ανασφάλιστους αλλοδαπούς.
Ντρέπομαι που στη χώρα μου τα χρήματα που έβαλαν οι ίδιοι οι ελεύθεροι επαγγελματίες σε ύψος 100.000.000 ευρώ για την συνδρομή όσων έπεσαν έξω με την κρίση, αυθαίρετα πήγαν σε πληρωμή άλλων υποχρεώσεων του ταμείου τους.
Ντρέπομαι για την αναξιοπρέπεια που επιβάλλει στους μικρομεσαίους το Κράτος, με την αυθαιρεσία και την ανάλγητη στάση που δείχνει απέναντι σε ανθρώπους της παραγωγικής οικονομίας. Το ίδιο το Κράτος που ουσιαστικά τους κατέστρεψε με τα μέτρα παράλογης υπερφορολόγησης και αγχόνης ρευστότητας που επέβαλε στο σύστημα, αφενός με τον 9πλασιασμό των φόρων απέναντί τους, αφετέρου με την μη-προσαρμογή βάσει του άρθρου του Συντάγματος για την αναλογικότητα των φόρων με τη φοροδοτική ικανότητα του φορολογούμενου, καταδικάζοντάς τους σε αναξιοπρέπεια και ανέχεια, εκείνους που ουσιαστικά παράγουν τον πλούτο, και διατηρούν τις παραγωγικές θέσεις εργασίας της χώρας και πληρώνουν με τους φόρους τους το κόστος του Κράτους.
Ντρέπομαι που στη χώρα μου, με πρόφαση αναξιοπρεπείς και “αγοραστές μελέτες” για τη φοροδιαφυγή, κατασυκοφαντήθηκαν όλοι όσοι παράγουν πραγματικό πλούτο, και κυνηγήθηκαν όσοι δε μπορούσαν να ξεφύγουν.
Ντρέπομαι που στην Ελλάδα ο πολίτης έχει υποβαθμιστεί σε φορολογική ύλη, και οι υπερβάλλοντες φόροι που του αποσπάστηκαν με βία και εκβιασμό, θα διατεθούν για την επαναφορά των μισθών των δικαστικών και των ένστολων, με απόφαση των πρώτων, ενώ μετράει 2 εκατομμύρια κόσμου στην ανεργία, και 4 εκατομμύρια κόσμου στην ανέχεια, και 1 εκατομμύριο κόσμου στην ακραία φτώχεια.
Ντρέπομαι που ο Έλληνας πολίτης δεν θεωρείται πως έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να διεκδικήσει την ευτυχία του, ελεύθερος από κρατική καταπίεση και άδικες διώξεις!
Ντρέπομαι που με όλα αυτά, 4 εκατομμύρια Έλληνες ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας!
Ντρέπομαι που κάποιος που βγάζει 24 χιλιάρικα το χρόνο με κόπο και τύχη πρέπει να πληρώνει το 71% του εισοδήματός του σε φόρους στο Κτήνος, ενώ κάποιος που βγάζει 250 χιλιάρικα πληρώνει κάτω από το 50%!
Ντρέπομαι που εκείνοι που νομοθετούν τη φορολογία των Ελλήνων πολιτών, έχουν επαναφέρει τις δικές τους αμοιβές σε επίπεδα προ κρίσης, και επιπλέον έχουν νομοθετήσει τις μισές τους αμοιβές και παραπάνω να τις λαμβάνουν αφορολόγητες.
Ντρέπομαι που δεν βρέθηκε ένας βουλευτής στη χώρα μου να αρνηθεί να λαμβάνει τις βουλευτικές αποζημιώσεις, ενώ 250.000 κόσμου τρώνε από τα συσσίτια και τους κάδους σκουπιδιών.
Ντρέπομαι γιατί ο μέσος μικρομεσαίος σήμερα, εκτός από το εισόδημά του, την περιουσία του, και τη δυνατότητά του να επανέλθει παραγωγικά στο σύστημα για μια δεκαετία μετά την αποτυχία του, έχει χάσει και την αξιοπρέπειά του αγόγγυστα και αδιαμαρτύρητα.
Ντρέπομαι.
Ποια μικροποσότητα αξιοπρέπειας και κουραφέξαλα; Ψέματα είναι!!
Δεν υπάρχει μικρομεσαίος που να του έχει απομείνει περισσότερο από ένα γραμμάριο αξιοπρέπειας απάνω του.
Ούτε καν τη δόση του…
