Τα σημεία δείχνουν ότι είμαστε ένα βήμα πριν τον πόλεμο. Ανεξαρτήτου έκτασης και τελικών εμπλεκομένων.
Ο Βλάντιμιρ Πούτιν πήρε την έγκριση της Δούμας για στρατιωτική επέμβαση στην Ουκρανία ώστε να προστατευθούν οι ρωσικοί πληθυσμοί που είναι σημαντικοί στο ανατολικό και νότιο τμήμα της χώρας.
του Στρατή Μαζίδη
Επιπρόσθετα ετοιμάζεται να κλείσει και τη στρόφιγγα του φυσικού αερίου αν χρειαστεί με την προειδοποίηση της Gazprom στη Naftogas να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της που δεν είναι και λίγες.
Οι Ρώσοι δείχνουν να μην αστειεύονται. Κατέλαβαν αεροδρόμια στην Κριμαία, πλοία τους πέρασαν τα στενά του Βοσπόρου, εκτέλεσαν εκτεταμμένα στρατιωτικά γυμνάσια στα ρωσο-ουκρανικά σύνορα, έχουν 90 μαχητικά standby και μερικές εκατοντάδες τεθωρακισμένα, μετέφεραν μερικές χιλιάδες στη Σεβαστούπολη και δε δίνουν λογαριασμό σε κανέναν.
Στην ουσία πρόκειται για μια επανάληψη του Blitzkrieg της Πολωνίας. Μισό κομμάτι ο ένας, μισό ο άλλος. Με τη διαφορά ότι ο Πούτιν θα πάρει είτε άμεσα είτε έμμεσα το κομμάτι που θέλει και θα αφήσει το απομεινάρι στην άκρη.
Οι αμερικανοί σε αυτή τη φάση φαίνονται να κινούνται εντελώς διαφορετικά. Μεταφέρω την άποψη του Σάββα Καλεντερίδη όπως την άκουσα χθες στην τηλεόραση. Οι ΗΠΑ δεν εκστρατεύουν πλέον σε πολιτείες μακρινές αλλά χρησιμοποιούν κατά τόπους εύκολα χειραγωγήσιμες ομάδες. Θα μπορούσαμε ίσως να προσθέσουμε ότι χρησιμοποιούν μόνο ρητορικά την πιθανότητα στρατιωτικής επέμβασης παρά ότι τη θέλουν πραγματικά. Το είδαμε στη Συρία, το βλέπουμε και στην Ουκρανία. Ποιος ο λόγος να εμπλέκονται σε δαπανηρούς πολέμους που μπορεί να μην αποφέρουν αποτέλεσμα όπως με το Ιράκ ή το Αφγανιστάν;
Τώρα όμως θα δούμε – για να το πούμε χύμα – ποιος έχει τα ούμπαλα. Ο Πούτιν φαίνεται για την ώρα πως τα έχει εκτελώντας ένα σχέδιο κλιμάκωσης (καταλήψεις κτιρίων, γυμνάσια, ανάκληση διπλωματικής αποστολής από τις ΗΠΑ) προδικάζοντας προφανώς μια σύντομη χρονικά στρατιωτική εμπλοκή στα νότια της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Οι αντίπαλοί του, δε δείχνουν για την ώρα ικανοί να κάνουν κάτι. Μάλλον θέλουν να το αποφύγουν. Πιθανώς έχουν περισσότερα να χάσουν αν αποτύχουν ενώ ο Πούτιν δεν μπορεί να ρισκάρει απώλειες σε ζωτικά σημεία της Μαύρης Θάλασσας. Χώρια τη μακραίωνη ρωσική παρουσία στην περιοχή.
Ωστόσο αν τελικά ο Πούτιν προχωρήσει, τα καταφέρει και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι στο θέμα της Συρίας επέβαλε τις ρωσικές θέσεις, τότε μάλλον θα μπορούμε πλέον και επίσημα να μιλάμε για τη νέα υπερδύναμη του πλανήτη.
