Ζωοτροφές Υπάρχουν!
Η θεατρική ομάδα του Συλλόγου Δασκάλων, αναλαμβάνει την ευθύνη να αναλύσει διεξοδικά και χιουμοριστικά (έτσι ελπίζει), τη σιβυλλική δήλωση ανωτάτου αξιωματούχου του Κοπαδιστάν ότι: « Ζωοτροφές Υπάρχουν»!
Το θεατρικό έργο αναφέρεται στους απανταχού καναπεδάτους πολίτες του τσελιγκάτου της Κοπαδιστανικής Κλεπτοκρατίας. Παρά λοιπόν τις ψεκασμένες συνειδήσεις και τα ηλεκτροσόκ των μνημονιοκρατών, οι κάτοικοι του Κοπαδιστάν καταφέρνουν τελικά να σηκώσουν κεφάλι στους παπατζήδες της ανάπτυξης, στους ξενομερίτες της υποταγής, στους γυρολόγους της φτήνιας και στους παλιατζήδες που πασχίζουν να γεμίσουν το βρώμικο τσουβάλι τους με τα πολύτιμα κομμάτια της λεηλατημένης αξιοπρέπειας των πολιτών του Κοπαδιστάν. Σημειωτέον δε ότι η χώρα που σκιαγραφείται επί της σκηνής, είναι φανταστική και ουδεμία σχέση έχει με οποιαδήποτε πραγματική χώρα!.
Όλα αυτά και άλλα πολλά, θα τα παρακολουθήσετε αρχικά στη σκηνή του Θεατρικού Μεγάρου του 9ου Δημοτικού Σχολείου Καστοριάς και στη συνέχεια, όπου αλλού υπάρχουν βάσιμες πληροφορίες ότι δεν πέφτει πολύ ξύλο!
ΤΙ ΘΑ ΔΕΙΤΕ !
(αν … πληρώσετε!)
Με την αίσθηση του μέτρου που από καιρό έχουμε χάσει, οφείλουμε να σας ενημερώσουμε σχετικά με το περιεχόμενο του θεατρικού έργου. Ο τίτλος του είναι: «Ζωοτροφές υπάρχουν» και έχει αναφορά στη νεοφιλελεύθερη κοινωνικοοικονομικοπολιτική πραγματικότητα μιας φανταστικής χώρας που ψάχνει απεγνωσμένα να βρει λύσεις.
Οι πτυχές του έργου είναι τρεις. Η πρώτη πτυχή είναι μια αλληγορία. Σε μια χώρα λοιπόν, ή ακριβέστερα στο τσελιγκάτο του Κοπαδιστάν (ετυμ: κοπάδι + στάνη), και δη σε ένα επαρχιακό καφενείο, οι τσέλιγκες Φουμαράς, Βαζέλος, Τσιπιρίπο, Κουτσομούρας, Κουρέλης και Μιχοτσολιάς, σε διάλογο πάντα με το λαό, αποφασίζουν να σώσουν το Κοπαδιστάν που αντιμετωπίζει μια επισιτιστική κρίση, λόγω κακοδιοίκησης και διαφθοράς. Απευθυνόμενοι λοιπόν στους εταίρους της Φραγκιστανικής Ένωσης φέρνουν στο καφενείο την τρόικα του Γκάμσεν, του Χούφτελ και του Ράιχμπλιαχ.
Οι προσδοκίες των Κοπαδιστανών διαψεύδονται από τις πρώτες κιόλας εξαγγελίες της τρόικας και οι θαμώνες του καφενείου, παρότι πολιτικά διχασμένοι, συνειδητοποιούν τις πραγματικές προθέσεις των Φραγκιστανών σωτήρων και τους πετούν έξω από το καφενείο.
Η δεύτερη πτυχή του έργου είναι μια προσωποποίηση. Τέσσερις προβατίνες σε μια στάνη, λίγο πριν το άρμεγμα, κάνουν μια ενδιαφέρουσα φιλοσοφική-υπαρξιακή συζήτηση, σχετικά με τις συνθήκες ζωής του κοπαδιού. Αναλύεται το πλέγμα των σχέσεων με τους τσέλιγκες και η βελούδινη επανάσταση που σκέπτονται να κάνουν καταντάει «μπεεελούδινη» !
Η τρίτη πτυχή, είναι ένας ρεαλιστικός διάλογος της γερουσίας του τσελιγκάτου με αναφορές στο σύστημα διακυβέρνησης με ιδιότυπες μεν, πλην όμως ενδιαφέρουσες πολιτικοοικονομικές αναλύσεις και ερμηνείες
chatzifokos.blogspot.gr
