Γράφει ο Όθων Ιακωβίδης
Σαν να λέμε, “οι βασιλόφρονες γιορτάζουν τη λαϊκή κυριαρχία” ή “οι χορτοφάγοι γιορτάζουν την κρεοφαγία” ή (ακόμη καλύτερο) “οι κομμουνιστές γιορτάζουν τον καπιταλισμό”!… Είναι ποτέ δυνατόν; Και όμως, είναι!!
Στην Ελλάδα του σήμερα, όλα είναι δυνατά. Από τη στιγμή που οι επαγγελματίες της δουλοφροσύνης (απαξάπασα η πολιτική ελίτ που συνθέτει την κομματοκρατία) μέσα από μία επιστημονικά μελετημένη και στημένη, πολυετή και εντονότατη προπαγάνδα, που έχει αλλοιώσει τις έννοιες των λέξεων και έχει νοθεύσει το περιεχόμενό τους και έχει πείσει, έτσι, το πόπολο, πως τελικά το ζητούμενο της ζωής του είναι το “όσα φάμε όσα πιούμε κι ότι αρπάξει ο κώλος μας” , όλα είναι δυνατά!!!
Στο λοβοτομημένο πόπολο (με απανωτά τηλεοπτικά ηλεκτροσόκ αποσύνθεσης της λογικής και της κριτικής ικανότητάς του) καθίσταται σχιζοφρενική αναζήτηση η κοινή λογική. Τα αυτονόητα διαλανθάνουν και κρύβονται μέσα σε γρίφους απροσπέλαστους για καμένους εγκεφάλους.
Έτσι, έχουν κατορθώσει (οι επαγγελματίες της δουλοφροσύνης) να παρουσιάζουν
• το τέλμα της οπισθοδρόμησης σαν πρόοδο
• την καταστροφή σαν ανάπτυξη,
• την Ιδιωτεία των idiots σαν πολιτική αρετή
• την Ολιγαρχία σαν Δημοκρατία,
• την προδοσία σαν πατριωτισμό,
• τη δουλεία και τον εξανδραποδισμό σαν Ελευθερία…!
Στήσανε κι ένα σκιάχτρο του φασισμού για να το πετροβολούν ως αντίπαλοί του Δημοκράτες (και έτσι να κρύβουν τον δικό τους βαθύ και καταστροφικό φασισμό της Ολιγαρχία τους) και πορεύονται στην οδό της λεηλασίας της Χώρας, περίπου ανενόχλητοι.
Μέσα σ’ αυτό το πνεύμα της επικίνδυνης σύγχυσης της Αλήθειας με το Ψέμα, στήνουν (κάθε 25η Μαρτίου και 28η Οκτωβρίου) γιορτασμούς της εθνικής παλλιγεννεσίας και του πατριωτισμού, αυτοί οι ίδιοι που έχουν παραδώσει άνευ όρων την Εθνική ανεξαρτησία και την Αυτοδιάθεση της Χώρας σε εξωχώριες δυνάμεις αντιθέτων συμφερόντων και ληστρικών διαθέσεων που λεηλατούν το εθνικό βιός μας, με επιβλέπουσα αρχή σύσσωμη την Ολιγαρχία της κομματοκρατίας, μεταμφιεσμένη ως Δημοκρατία!
Έτσι, αυτοί που συνεχίζουν να προδίδουν την Ανεξαρτησία και την Αυτοδιάθεση της Χώρας (δηλαδή αυτά που κερδίσαμε με ποτάμια αίματος και βουνά σκοτωμένων κορμιών και ακρωτηριασμένων μελών την 25η Μαρτίου 1821 και την 28η Οκτωβρίου 1940), θα στηθούν πάλι στις εξέδρες των ανά τη Χώρα παρελάσεων ως τιμώμενα πρόσωπα (!!!) και θα τους χαιρετίσουν, υποκλινόμενες σ’ αυτούς (!!!) οι ματωβαμένες και δοξασμένες στη μάχη πολεμικές σημαίες και τα στρατευμένα νειάτα τής Πατρίδας, τα έτοιμα να στηθούν στην πρώτη γραμμή του πυρός, αν η κατάσταση το απαιτήσει… (και το μπαρούτι άρχισε να μυρίζει έντονα στην περιοχή μας, ας μην το παραβλέπουμε…).
Αλήθεια, όταν η (τύποις) “Βουλή των Ελλήνων” έχει (όπως όλοι βλέπουμε και ακούμε) εκχωρήσει τη βούλησή της στη βούληση των κατοχικών δυνάμεων (εκφραζόμενων δια της Τρόϊκα, μπροστά στα μάτια όλων μας),
• ποιόν υπηρετούν σήμερα αυτά τα νιάτα, δηλαδή τα παιδιά μας;
• τίνος τις διαταγές θα εκτελέσουν; των προδοτών της λαϊκής κυριαρχίας, που ομολογούν οι ίδιοι την ενοχή τους για την παράδοσή της σε ξένους;
• και με ποιού το μέρος θα πολεμήσουν, εναντίον ποιού;
• αυτοί που μας ρουφούν το αίμα και μας έχουν εξαθλιώσει, είναι φίλοι ή εχθροί;
• αυτοί (Βουλή και Κυβέρνηση) που νομιμοποιούν, επιβλέπουν και εκτελούν τη βούληση αυτών που μας ρουφούν το αίμα, είναι φίλοι ή εχθροί;
• ποιός θα αποφασίσει το ποιός είναι ο εχθρός μας και ποιός ο φίλος;
• θα το αποφασίσει η προδοτική και καταστροφική ελίτ της κομματοκρατίας ή ο “κυρίαρχος λαός”;
Ιδού η σχιζοφρένεια… Ιδού το αδιέξοδο.
Αλλά, το “άκρον άωτον” της σχιζοφρένειας στην οποία η κομματοκρατία μας έχει καταδικάσει να ζούμε, είναι αυτό που θα ζήσουμε μεθαύριο, κατά την επέτειο της 25ης Μαρτίου 182:
Όπως όλοι ξέρουμε, οι παρελάσεις γίνονται για να δείξει ο Στρατός στον Λαό (κομμάτι του οποίου είναι) το αξιόμαχό του και να του αυξήσει το αίσθημα ασφάλειας που πρέπει να έχει.
Οι παρελάσεις στην Ελλάδα, (μετά την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου του 2012 στη Θεσσαλονίκη, όπου γιουχαϊστηκε η προδοτική κομματοκρατία στο πρόσωπο του Προέδρου της Δημοκρατίας), έπαυσαν να γίνονται με παρουσία λαού.
Γίνονται για τον λαό, χωρίς τον λαό!
Πρόκειται καθαρώς περί πατέντας της Ελληνικής Ολιγαρχίας, σχιζοφρενούς λογικής!!… Ακριβώς, όπως και οι αποφάσεις της Βουλής των άβουλων!…
Γίνονται “για τον λαό, από τον λαό”, χωρίς τον λαό!
Και μετά από αυτές τις διαπιστώσεις, μπορούμε να ανακράξουμε, με βαθύ αίσθημα ευθύνης και αίσθησης της πραγματικότητας:
– ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ! (ποια Ελλάδα; η κατεχόμενη ή η ελεύθερη;)
– ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ! (ποιό έθνος; ποιων Ελλήνων; των ελευθεροφρόνων ή των δουλοφρόνων;)
– ΖΗΤΩ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ (Ο Στρατός τίνος; του Λαού ή των δοσιλόγων;)
Οι απαντήσεις είναι δικές σου, συμπατριώτη.
Κι αν δεν τις ξέρεις, τόσο το χειρότερο για ‘σένα… αλλά και για ‘μένα (δυστυχώς)…
Η λαϊκή έκφραση “πούστηδες και παλληκάρια γίναμε μαλλιά-κουβάρια”, έρχεται να κουμπώσει απόλυτα με τη σημερινή σχιζοφρενική πραγματικότητα που έχει δημιουργήσει ο πατριωτισμός των απάτριδων: “δουλόφρονες κι ελευθερόφρονες συμβιούμε αλλόφρονες”…
Και μη χειρότερα…
