Η αντιπροσωπευτική κοινοβουλευτική «δημοκρατία», που φυσικά μόνο δημοκρατία δεν υπήρξε ποτέ, ήταν τελικά και εκείνη που κυοφόρησε και γέννησε το τέρας της παγκοσμιοποίησης. Σήμερα το “νεογέννητο” τρώει τη μητέρα του.
Ήταν ένα εφεύρημα της άρχουσας αστικής οικονομικής τάξης της βιομηχανικής εποχής που τώρα απέρχεται (προς όφελος της παγκοσμιοποίησης) και φυσικά… πάντα υπήρξε ένα πολιτικό σύστημα απόλυτα ελεγχόμενο και καθοδηγούμενο, από τις άρχουσες εθνικές οικονομικές ελίτ. Έδωσαν στους πολίτες την ψευδαίσθηση της εκλογής αντιπροσώπων, τους οποίους φυσικά έλεγχαν μόνο οι ελίτ. Σε αυτό βέβαια συνέτεινε τα μέγιστα και η μαζικοποίηση, στην οποία στηρίχθηκε ο θεσμός της αντιπροσώπευσης που ήταν χαρακτηριστικό των βιομηχανικών εθνικών κοινωνιών και η οποία μαζικοποίηση ήδη καταρρέει διεθνώς. Οι εθνικές λοιπόν οικονομικές ελίτ, τώρα που χάνουν τον έλεγχο των μαζών σε εθνικό επίπεδο, ενώνονται σε μια διεθνή διαπλεκόμενη νεοφιλελεύθερη ελίτ, με τη μορφή της σημερινής παγκοσμιοποίησης, αδιαφορώντας για τους λαούς τους. Βλέπουμε όλοι εξάλλου σήμερα, πως συμπεριφέρονται οι ευρωπαϊκές ελίτ (κάτω από την καθοδήγηση της γερμανικής ελίτ) απέναντι στα συμφέροντα των λαών τους.
Οι παγκόσμιες ελίτ σήμερα, δεν σέβονται πλέον, ούτε κάν το θεσμό της έτσι κι αλλιώς παλιάς ανύπαρκτης αντιπροσώπευσης. Σε μας εδώ εμφανίστηκε το φαινόμενο Παπαδήμου, δηλαδή πρωθυπουργός τον οποίο κανείς πολίτης δεν εξέλεξε, αλλά και ο σημερινός εκλεγμένος πρωθυπουργός, αν δεν εκτελέσει επακριβώς τα κελεύσματα της διεθνούς ελίτ, θα ξηλωθεί πάραυτα.
Στην Ιταλία έχουν οι πολίτες να δουν εκλεγμένο από το λαό πρωθυπουργό… από το 2008!!! Τελευταίο εκλεγμένο πρωθυπουργό είχαν τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ο οποίος όταν άρχισε να κάνει «νερά» στις διεθνείς ελίτ, τον πετσόκοψαν επιτόπου πολιτικά. Στη συνέχεια η Ιταλία είχε πρωθυπουργό τον άνθρωπο των διεθνών ελίτ τραπεζίτη Μόντι, μετά τον μη εκλεγμένο Λέτα και τώρα θα αποκτήσει πρωθυπουργό τον επίσης μη εκλεγμένο Ρέντζι.
Να λοιπόν, πως υπολογίζουν σήμερα οι παγκόσμιες ελίτ την αντιπροσωπευτική κοινοβουλευτική «δημοκρατία» των εθνικών κρατών. Δεν υπάρχει καμία προστασία των λαών σήμερα από τις εθνικές τους κυβερνήσεις. Οι διεθνείς ελίτ επιτίθενται απευθείας στους λαούς. Το μόνο αντίδοτο σε αυτό το παγκόσμιο «τέρας», είναι η αναπροσαρμογή το ταχύτερον του μηχανισμού λήψης των αποφάσεων, με την κατάργηση φυσικά του αντιπροσωπευτικού συστήματος και την εγκαθίδρυση παντού πραγματικής δημοκρατίας, με μεταφορά όλων των εξουσιών στα χέρια των απομαζικοποιημένων ανθρώπων – πολιτών.
