Τα γιατροσόφια συλλέχθηκαν από την Αναστασία Β. με συνεντεύξεις από παππούδες και γιαγιάδες παιδιών από τη βόρεια Πιερία. Συγκεκριμένα από τα χωριά Καταχάς, Λιβάδι, Μεγάλη Γέφυρα, Παληάμπελα κι από το Αιγίνιο.
Είναι απλά και εφαρμόσιμα πολλά από αυτά ακόμη και στις μέρες μας. Η ανταπόκριση ήταν άμεση καθώς και η προθυμία για μία…επίδειξη. Τα περισσότερα υλικά είναι απλά, παρμένα από τη φύση. Έτσι, η σοδειά της προσπάθειας έφερε τα παρακάτω αποτελέσματα.
ΣΤΡΑΜΠΟΥΛΗΓΜΑ ΠΟΔΙΟΥ:
– έδεναν το πόδι, στο σημείο που πληγώθηκε, με κρεμμύδι και λίγο λάδι.
– Επίσης έπαιρναν πρόβειο μαλλί το έβρεχαν με ζεστό νερό και τύλιγαν το πονεμένο μέρος.
ΚΟΙΛΟΠΟΝΟ:
ένα μάλλινο πανί ποτισμένο με οινόπνευμα ή τσίπουρο το έβαζαν φωτιά, το έσβηναν και το σιδέρωναν. Κατόπιν το έβαζαν στην κοιλιά..
– Κάτι παρόμοιο ήταν μαντήλι εμποτισμένο με ζεστό ούζο πάνω στον ομφαλό ή εντριβή με ζεστό νερό με ούζο
– Επίσης έβαζαν στην κοιλιά καυτό κρεμμύδι.
– Στον κοιλόπονο έπιναν χαμομήλι ή φασκόμηλο ή βράζανε τσίπουρο με νερό και ζάχαρη και το πίνανε
ούζο ή γαρίφαλο στο δόντι που πονάει.
– Κάτι διαφορετικό ήταν αλάτι και ελιά στο δόντι που πονούσε.
έβγαζαν τα σπόρια από το ρόδι και τα έβραζαν για αρκετή ώρα μέσα σε λίγο νερό. Κατόπιν, στράγγιζαν τα κουκούτσια από το νερό. Αυτόν το χυμό τον φύλαγαν σε ένα βάζο και κάθε φορά που πονούσε ο λαιμός έκαναν γαργάρες. Τα αποτελέσματα ήταν άμεσα.
ΕΝΤΡΙΒΕΣ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΠΟΥ ΠΟΝΑΝΕ με χλιαρό ούζο
ΜΙΚΡΟΤΡΑΥΜΑΤΑ – ΚΟΙΛΟΠΟΝΟΙ: λάδι από σπαθόχορτο.. Μάζευαν το σπαθόχορτο στα μέσα Ιουλίου. Έκοβαν τα άνθη και τα έβαζαν μέσα σε ένα βάζο με ελαιόλαδο. Το άφηναν στον ήλιο για περίπου ένα μήνα.. Μετά το χρησιμοποιούσαν για πληγές αφού πρώτα τις καθάριζαν με χλιαρό νερό.
ΧΤΥΠΗΜΑ: τοποθετούσαν πάνω κατάπλασμα που έφτιαχναν με κρεμμύδι, λάδι και πιπέρι.
ΓΙΑ ΠΛΗΓΕΣ: Χρησιμοποιούσαν το ΚΑΝΤΟΥΡΙ. Αφού ωρίμαζε και έσκαγε, το έκαναν κομματάκια, το έβαζαν σε ένα μπουκάλι με ελαιόλαδο (όπως το βάλσαμο που κάνει και την ίδια δουλειά) και το έβαζαν στον ήλιο. Από αυτό κάθε φορά που είχαν κάποια πληγή εξωτερική το χρησιμοποιούσαν ως επάλειψη ή εσωτερική το χρησιμοποιούσαν για πόση. (Παράδοση Μακεδονίας)
– Για τα κοψίματα χρησιμοποιείται με βράσιμο και το ΨΑΘΟΛΟΥΡΙ. (Παράδοση Δημητσάνας)
– Επίσης το σταφυλάκι που πρέπει να χτυπηθεί να γίνει σκόνη και μετά να ανακατευτεί με ξίδι. (Παράδοση Δημητσάνας)
ΚΑΨΙΜΟ:
για το κάψιμο κάνανε ασβεστοαλοιφή. Έπαιρναν καθαρό ασβεστόνερο σε ένα φλιτζάνι, έβαζαν μέσα ελαιόλαδο και το χτυπούσαν με ένα πιρουνάκι για αρκετή ώρα. Εκείνο έπηζε και γινόταν κανονική αλοιφή. Αυτό ήταν το φάρμακο για τα καψίματα.
– χυμό ντομάτας ή χοιρινό λίπος ή επίθεμα από λεπτές φέτες ωμής πατάτας.
– βάζανε αλάτι και πολύ ώρα κάτω από το κρύο νερό.
– αλάτι και σάλτσα.
– βάζουμε επάνω πατάτα σε φέτες.
– Τοποθετούμε επάνω στην καμένη επιφάνεια κρόκο ΑΥΓΟΥ. Αυτός πρέπει να μείνει κάποιες ώρες μέχρι να πάρει όλη την κάψα. Φροντίζουμε να έχει σε όλη την καμένη επιφάνεια πιάσει γερή κρούστα αυγού. (Παράδοση Μακεδονίας)
ΑΛΛΕΡΓΙΑ ΜΑΤΙΩΝ: κομπρέσες με χαμομήλι
ΑΣΘΜΑ: πρόβειο μαλλί το πότιζαν με ούζο και κόκκινο πιπέρι και το έβαζαν στο στήθος.
ΑΦΘΕΣ: ζουμί από καρότο. Βράζουμε σε ένα μπρίκι 2 καρότα για 5-10 λεπτά και κάνουμε πλύσεις τις άφθες.
