Σχολιάζοντας τις χθεσινοβραδινές δηλώσεις του Πέτρου Τατσόπουλου στην εκπομπή “ΣΚΑΪ”, ο Βαγγέλης Διαμαντόπουλος έγραψε στο προσωπικό του προφίλ στο facebook:
“Είχα πει παλιότερα πως πρόκειται για μαλ…α ή προβοκάτορα, είχα φτάσει να τείνω προς το δεύτερο, μετά και από το αποψινό είμαι σίγουρος για το δεύτερο…”.
Αντιδράσεις υπήρξαν και από τον Γιάννη Μηλιό, ο οποίος τόνισε: “Η ανοχή και η κάλυψη απέναντι σε ανθρώπους που μας εκπροσωπούν στη βουλή πρέπει να λάβει τέλος. Με βαριά καρδιά και νου κυρίως τους υπερασπιστήκαμε για το γενικότερο καλό. Το γεγονός ότι δεν είναι καν ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αρκετό. Έχουμε πολύ σοβαρότερα να κάνουμε από το να καλύπτουμε δημοσίως τα άστοχα και εκτός γραμμής πυροτεχνήματα”.
Τον Πέτρο Τατσόπουλο αποδοκίμασε και ο γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Βίτσας, σε δηλώσεις του στο ραδιόφωνο του Alpha:
“Η Ν.Δ δεν έχει ούτε το ηθικό ούτε το πολιτικό δικαίωμα να κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ για δήθεν διασυνδέσεις και πρέπει να αποφασίσουνε τι τελικά είμαστε γιατί την μία φορά μας λένε τρομοκράτες, την άλλη ότι αλλάζουμε την άποψη μας. Με συγχωρείτε αλλά τέτοιες πολιτικές κουταμάρες άκουσα και από τα δελτία των ειδήσεων. Η δική μας η θέση είναι σαφέστατη. Η Αριστερά έχει υποστεί στο δικό της το πετσί τέτοιες βίαιες ενέργειες, είτε κρατικές, είτε παρακρατικές.
Όσον αφορά το δεύτερο ζήτημα, θέλω να κάνω την εξής παρατήρηση. Ο σ. Πέτρος Τατσόπουλος μιλά άστοχα για πράγματα που δεν ξέρει αλλά, όπως ο ίδιος λέει, φαντάζεται με παραδοξότητες και «λογικά» άλματα. Κανείς και καμιά στο ΣΥΡΙΖΑ από πολιτική και ιδεολογική άποψη δεν συμπαθεί καν την τρομοκρατία. Είναι άλλο ζήτημα ότι η ίδια η νομική επιστήμη έχει υιοθετήσει την αρχή ότι τα εγκλήματα με πολιτικό κίνητρο συνιστούν πολιτικά εγκλήματα για τα οποία υπάρχει ειδική μεταχείριση από το ίδιο το Σύνταγμα.
Για παράδειγμα μόνο για τα πολιτικά εγκλήματα μπορεί να δοθεί αμνηστία. Ακόμα περισσότερο είναι βαρύ ατόπημα όταν αναφέρεται σε ονόματα συντρόφων με μεγάλη ιστορία και προσφορά στην υπεράσπιση των κοινωνικών δικαιωμάτων αλλά και στη γενική προσπάθεια ανατροπής της πολιτικής της λιτότητας. Αλλοίμονο αν οι ανάγκες προσωπικής επικοινωνίας και προβολής γίνονται κυρίαρχο στοιχείο στη δημόσια παρουσία βουλευτών και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ”.
