Η ανακοίνωση της Ν.Δ. που εγκαλεί τοnΣυΡιζΑ για “κλείσιμο του ματιού” στην τρομοκρατία, εκτός από θυμηδία μου έφερε στο μυαλό την γνωστή παροιμία: «Είπεν ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα».
Η τρομοκρατία έχει δύο όψεις: την παράνομη (τρομοκρατικές οργανώσεις) και τη «νόμιμη» (οικονομική ελίτ, αγορές, τράπεζες, που εκφράζονται από την συγκυβέρνηση Ν.Δ. – Πασοκ) Και αν η πρώτη αντιμετωπίζεται
αποτελεσματικά από το νομικό οπλοστάσιο του ποινικού κώδικα, η δεύτερη εφαρμόζεται ως κρατική πολιτική, μένοντας εξόφθαλμα ατιμώρητη, διεκδικώντας τα εύσημα επιτυχίας από τους ηθικούς αυτουργούς της που ανέφερα ανωτέρω. Εκφράζεται δε ποικιλοτρόπως τα τελευταία «πέτρινα» χρόνια της κρίσης. Ποια είναι όμως αυτή;
Τρομοκρατία είναι να δουλεύεις για 300-400 ευρώ, ανασφάλιστος και με απλήρωτες υπερωρίες και με την απειλή της απόλυσης σε περίπτωση διαμαρτυρίας.
Είναι να χάνεις ξαφνικά τη δουλειά σου στα 50 σου λόγω περικοπών και να μη βρίσκεις πουθενά αλλού λόγω ηλικίας.
Είναι να λιποθυμάει το παιδί σου στο σχολείο από την πείνα γιατί δε μπορείς να του παρέχεις φαγητό.
Να πεθαίνεις έξω από τα κρατικά νοσοκομεία γιατί δεν έχεις 25 ευρώ να πληρώσεις είσοδο.
Να μην έχεις άμεση πρόσβαση στην α’/βάθμια φροντίδα υγείας, ή να κινδυνεύει η ζωή σου γιατί το νοσοκομείο υπολειτουργεί, ή γιατί δεν έχεις λεφτά να πάρεις τα φάρμακά σου.
Τρομοκρατία είναι οι 3.000 αυτοκτονίες.
Είναι να διαπομπεύεσαι από ένα κοινωνικά ανάλγητο προς εσένα, αλλά ευμενές προς τους κατέχοντες κράτος, γιατί έχεις AIDS.
Είναι να δολοφονείσαι εν ψυχρώ γιατί έχεις άλλη εθνικότητα, άλλο χρώμα δέρματος, άλλη θρησκεία, άλλη πολιτική θέση, άλλη σεξουαλική προτίμηση.
Τρομοκρατία είναι να βγαίνεις να διαδηλώσεις για την προάσπιση των δικαιωμάτων σου και να εισπνέεις τόνους χημικά, να τρως ξύλο, καταλήγοντας στο νοσοκομείο, και να σε συλλαμβάνουν ως εν δυνάμει τρομοκράτη.
Τρομοκρατία είναι να χρησιμοποιείς το διαβατήριό σου όχι για να κάνεις ταξίδια που θα σου ανοίξουν το μυαλό, αλλά για να βρεις δουλειά, συχνά του ποδαριού, σε μια ξένη χώρα, αφού η δική σου φρόντισε να τσακίσει τα όνειρά σου, κλείνοντας σου την πόρτα της εργασίας κατάμουτρα, καθιστώντας σε ένα απλό νούμερο στα στατιστικά στοιχεία των ποσοστών ανεργίας.
Είναι να μετατρέπεις ένα πανέμορφο δάσος σε κρανίου τόπο, για τα συμφέροντα της Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. και να οδηγούνται οι κάτοικοι της περιοχής που προασπίζονται το περιβάλλον στα δικαστήρια.
Είναι να πνίγεσαι καταμεσής στο πέλαγος, στοιβαγμένος σε σάπιο καΐκι, κυνηγώντας μια καλύτερη ζωή.
Τρομοκρατία είναι να έρχεται η Τράπεζα να σου πάρει το σπίτι που έχτισες με τους κόπους σου, γιατί τάχα της χρωστάς, ενώ την έχεις ξεπληρώσει 10 φορές.
Είναι να κάνει παγωνιά, να μην έχεις λεφτά για πετρέλαιο και θέρμανση, να σου κόβει και η Δ.Ε.Η. το ρεύμα και να πεθαίνεις δίπλα σε αναμμένο μαγκάλι προσπαθώντας να ζεσταθείς.
Είναι να ιδιωτικοποιούνται όλα τα δημόσια, κοινωνικά αγαθά, νερό, υγεία, ρεύμα κτλ, και να ξεπουλιέται για ψίχουλα ο εθνικός πλούτος, για να κερδίζουν οι εταιρίες και οι επιχειρηματικοί όμιλοι.
Είναι τα οργιαστικά πάρτυ μίζας εκατομμυρίων ευρώ των εξοπλιστικών προγραμμάτων για να κερδίζουν από τον ιδρώτα σου και από τους φόρους που πληρώνεις, οι έμποροι όπλων.
Τρομοκρατία εν τέλει είναι να κάνεις το Σύνταγμα από θεμέλιο της Δημοκρατίας, Ελευθερίας και σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ένα απλό κουρελόχαρτο.
Είναι η «τρομοκρατία» που έχουν εξαπολύσει εδώ και χρόνια η κυβέρνηση, η Τρόικα και λοιποί συνένοχοι. Στη δική τους γκεμπελική γλώσσα λέγεται «ανάπτυξη»
Απέναντι λοιπόν σε αυτή την τρομοκρατία και για την οριστική εξαφάνισή της αγωνίζεται ο ΣυΡιζΑ, τα μέλη του οποίου είναι μέλη αυτής της κοινωνίας, που παλεύουν με νύχια και με δόντια για την ανατροπή του συστήματος, για Δικαιοσύνη, αναδιανομή του πλούτου, ασφάλεια, ελευθερία και αξιοπρέπεια. Για το σάπιο πολιτικό και οικονομικό λόμπυ που δε θέλει να χάσει τα κεκτημένα του, όλοι εμείς που αγωνιζόμαστε για την ανατροπή του είμαστε εν δυνάμει τρομοκράτες.
Μουράτη Ξανθή
Συντονίστρια Ν/Ε ΣυΡιζΑ Καστοριάς
