Το γεγονός, λοιπόν, που ακόμα ο ελληνικός λαός δεν έχει εξεγερθεί, παρά την παρατεταμένη φρίκη που ζει, οφείλεται στις μεγάλες ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ και ΜΕΤΑΛΛΑΞΕΙΣ των παραδοσιακών δυνάμεων της Αριστεράς, σοσιαλδημοκρατικών και σταλινογενών.
«Πώς είναι δυνατόν μετά από τέτοια φρίκη να μην εξεγείρεται ο ελληνικός λαός»;
Αυτό το ερώτημα δεν αιωρείται απλώς σαν φάντασμα, αλλά καταγράφεται, όλο και πιο πυκνά, σε πλήθος κειμένων, με διαφορετικές παραλλαγές…
Οι περισσότερες απαντήσεις δεν είναι απλώς αμήχανες, αλλά κινούνται και στα πλαίσια της μεταφυσικής…
Όλες αυτές οι αμήχανες και μεταφυσικές ερμηνείες έχουν ένα κοινό παρανομαστή: Αναζητούν το θεμέλιο των ευθυνών στο λαό…
Ακούμε συχνά: «Ο ελληνικός λαός κάτι έχει πάθει και δεν εξεγείρεται» («σοκ – δέος» κλπ), «τον έχει βολέψει στην αδράνεια», ή «του έχει γίνει συνήθεια η οκνηρία», ή «τον έχουν αποβλακώσει» κ.λπ…
Και εδώ βάζουμε την πραγματικότητα με το κεφάλι προς τα κάτω.
Αυτό το ταχυδακτυλουργικό τέχνασμα (γιατί επ’ αυτού πρόκειται) δεν είναι δίχως δόλο και υπολογισμό. Αναστρέφουμε την πραγματικότητα διότι δεν θέλουμε να βάλουμε το δάκτυλο βαθιά στην πληγή και να εντοπίσουμε τα βαθύτερα αίτια και τους βασικούς υπεύθυνους αυτής της «λαϊκής ακινησίας»: Είναι ένα τέχνασμα- μύθος που βολεύει άριστα ακριβώς εκείνους που ευθύνονται ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΑ για αυτήν την κατάσταση.
Αν και έχουμε αναλύσει σε πολλά κείμενά μας αυτό το ζήτημα, θα αναδημοσιεύσουμε, το πλέον ενδεικτικό: «Στα σκοτάδια της Ιστορίας». Γραμμένο πριν ένα χρόνο, ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=7073
Στα σκοτάδια της ιστορίας…
Διανύουμε, ίσως, τη χειρότερη και πιο σκοτεινή καμπή της ιστορίας μας. Όχι μόνο επειδή μας σφάζουν ανελέητα και μας ρίχνουν στα τάρταρα της ολοκληρωτικής καταστροφής και βαρβαρότητας, αλλά, ΚΥΡΙΩΣ, διότι ο ελληνικός λαός αποδέχεται μοιρολατρικά αυτή τη ΦΡΙΚΗ και δεν ΕΞΕΓΕΙΡΕΤΑΙ…
ΠΟΤΕ άλλοτε δεν έχει ξανασυμβεί κάτι τέτοιο, υπό καπιταλιστικό καθεστώς. Να σε λεηλατούν τόσο βάρβαρα επί χρόνια, να σε δολοφονούν με τέτοια κτηνώδη αγριότητα, να σε αφανίζουν κυριολεκτικά και να μην ξεχύνεσαι στους δρόμους βάζοντας μπουρλότο στους δημίους σου…
ΠΟΤΕ άλλοτε μια τόσο συσσωρευμένη και συμπιεσμένη απελπισία και οργή δεν εκρήγνυται και δεν ξεχύνεται σαν λάβα στους δρόμους…
Μια εύκολη, απλοϊκή και βολική για όλους μας απάντηση είναι ότι «φταίει ο λαός», ότι «ο λαός έχει πέσει σε κώμα» κ.λπ…
Αναμφίβολα επί δεκαετίες τώρα ποτίζουν τον ελληνικό λαό με όγκους ποικίλων δηλητηρίων, παραισθησιογόνων και ναρκωτικών, μολύνοντας το μυαλό, παραλύοντας τη θέληση και καταστρέφοντας τις αρθρώσεις της σκέψης…
Ωστόσο αυτά δεν είναι από μόνα τους ικανά να «κλειδώσουν», για πολύ, μια ΕΚΡΗΚΤΙΚΗ λαϊκή ΟΡΓΗ και απελπισία στο μπουκάλι.
Εξάλλου και το ίδιο το γεγονός του ποτίσματος του λαού με παραισθησιογόνα και ναρκωτικά αποτελεί το σύμπτωμα. Το πολιτικό αίτιο βρίσκεται αλλού. Στην ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ εκείνων των πολιτικών δυνάμεων που θα αγωνιζόντουσαν εναντίον όλων αυτών των καθεστωτικών δηλητηρίων και το χειρότερο: Στην ενσωμάτωση και μετάλλαξη των αριστερών δυνάμεων σε γενίτσαρους της Νέας Τάξης, τη μετάλλαξή τους σε καταστροφικές δυνάμεις των «δομών» και των ΣΥΝΘΗΚΩΝ της λαϊκής κίνησης: στους πλέον αισχρούς τροφοδότες-εμπόρους των ναρκωτικών…
Όλα αυτά τα έχουμε αναλύσει, πιο λεπτομερειακά, από παλιά, στο άρθρο μας: «Ρίχνουν στους εργαζόμενους και τους λαούς τα αναθέματα».
ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=3438
Το γεγονός, λοιπόν, που ακόμα ο ελληνικός λαός δεν έχει εξεγερθεί, παρά την παρατεταμένη φρίκη που ζει, οφείλεται στις μεγάλες ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ και ΜΕΤΑΛΛΑΞΕΙΣ των παραδοσιακών δυνάμεων της Αριστεράς, σοσιαλδημοκρατικών και σταλινογενών.
Αυτές οι παραδοσιακές δυνάμεις της Αριστεράς ενσωματώθηκαν ολοκληρωτικά στο σύστημα και μεταλλάχτηκαν σε ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ της Νέας Τάξης.
Και είναι αυτές οι δυνάμεις που κατέστρεψαν και ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ανελλιπώς κάθε ΟΡΑΜΑ και ΣΥΝΘΗΚΗ (ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική) επαναστατικού ΑΓΩΝΑ, κάθε ιμάντα λαϊκής κίνησης, κάθε πολιτική και οργανωτική προϋπόθεση που θα μπορούσε να αποτελέσει τον πυροδότη ανάφλεξης της λαϊκής ΟΡΓΗΣ.
Δεν είναι, συνεπώς, ΜΟΝΟ ότι ο ελληνικός λαός δεν διαθέτει επαναστατική ηγεσία, ούτε καν αριστερή ρεφορμιστική (οι υπάρχουσες παραδοσιακές, αριστερές ηγεσίες έχουν μεταλλαχτεί σε ηγεσίες της Νέας Τάξης), ΑΛΛΑ δεν διαθέτει και ΟΥΔΕΜΙΑ πολιτική και οργανωτική «ΣΥΝΘΗΚΗ» και «ΔΟΜΗ» (συλλογικό κύτταρο) μαζικού αγώνα.
Το κακό, επίσης, έχει προχωρήσει και στην ΑΠΟΣΑΘΡΩΣΗ και ΑΠΟΤΕΦΡΩΣΗ των συλλογικών κυττάρων της επαναστατικής σκέψης. Ούτε «ιστούς» επαναστατικών Ιδεών και Σκέψης δεν διαθέτουμε σήμερα, τα πάντα έχουν αλωθεί, με τις ευλογίες και τα χέρια της «αριστεράς».
Αυτό που κυριαρχεί σήμερα είναι ο απαίσιος πολτός της νεοταξικής ισοπέδωσης, τα ερμαφρόδιτα ιδεολογικά και πολιτικά κράματα, η «δικτατορική» ασυδοσία του «ιδιωτικού», δηλαδή, σε επίπεδο ιδεών και σκέψης, η Βαβυλωνία της «ατομικής άποψης»: ΣΥΝΘΗΚΕΣ που δυσκολεύουν αφάνταστα μια ΟΡΓΑΝΩΣΗ της Σκέψης και της ΔΡΑΣΗΣ, των ΙΔΕΩΝ και της ΠΡΑΞΗΣ…
Φυσικά, αυτό το καταθλιπτικό και σκοτεινό στάδιο είναι ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΟ: κάθε μεταβατικό στάδιο στην ιστορία έχει τα ίδια χαρακτηριστικά, απλώς σήμερα αυτά είναι πιο έντονα και εφιαλτικά.
Αυτό το ιστορικό σκοτάδι γρήγορα θα ξεπεραστεί. Οι ενστικτώδεις δυνάμεις της κοινωνίας (λαϊκή οργή και απελπισία), δεν μπορεί να παραμένουν εσαεί συμπιεσμένες και «κλειδωμένες». Αργά ή γρήγορα θα εκραγούν τυφλά και βίαια και θα επιφέρουν καταλυτικές ανατροπές και μεταλλαγές τόσο σε επίπεδο μαζικών κινημάτων, όσο και σε επίπεδο Ιδεών, Σκέψης και Οργάνωσης: Αυτός ο ιστορικός νόμος δεν μπορεί να καταλυθεί…
Και είναι αυτός ο ιστορικός νόμος που πρέπει να μας κρατήσει όρθιους, διότι είναι ο νόμος της αισιοδοξίας…
Φυσικά, οι προδοσίες της παραδοσιακής αριστεράς και οι νεοταξικές μεταλλάξεις της, δεν θα είναι δίχως τεράστιο κόστος. Θα τις πληρώσουμε πολύ ακριβά, διότι θα χρειαστεί οι λαοί να χύσουν το αίμα τους ξανά για πράγματα, καταστάσεις και ΙΔΕΕΣ που είχαν κατακτήσει…
Θα χρειαστεί ξανά να χύσουμε το αίμα μας για να αποκαταστήσουμε τη ΣΚΕΨΗ και τις ανθρώπινες ΑΞΙΕΣ, να αναζωπυρώσουμε το συλλογικό ΕΓΩ της εθνικής και κοινωνικής ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ…
Θα χρειαστεί ξανά να ζήσουμε τις φάρσες παλιών ιστορικών τραγωδιών: Μια από αυτές είναι η καρικατούρα της ιστορικής φάρσας του ΠΑΣΟΚ: Ο ΣΥΡΙΖΑ…
Επ’ αυτού θα επανέλθουμε…