ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ
Θα ξεκινήσω το άρθρο μου με μια ρήση του μεγάλου μας στοχαστή, συγγραφέα και διανοούμενου Νίκου Καζαντζάκη που έλεγε: ΄΄ Να αγαπάς την ευθύνη. Να λες, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τον κόσμο. Αν δεν σωθεί εγώ θα φταίω ΄΄.
Αυτή την ευθύνη καλούνται να εκπληρώσουν οι συνάδελφοι
οικονομολόγοι στις εκλογές του ΟΕΕ, στις 15 Δεκεμβρίου 2013, οι οποίες κατά πάσα πιθανότητα μπορεί να είναι και ένα βαρόμετρο, για όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις, που θα ακολουθήσουν, δηλαδή ευρωεκλογές τοπικής αυτοδιοίκησης κλπ.
Τι ψήφο άραγε θα πρέπει ρίξουν στην κάλπη οι ψηφοφόροι – συνάδελφοι οικονομολόγοι; Τιμωρίας, ευθύνης ή και τα δύο μαζί; Θα τιμωρήσουν άραγε τις γνωστές παρατάξεις που υπηρέτησαν τα κόμματα που κυβέρνησαν την Ελλάδα και την κατάντησαν σ’ αυτό το χάλι που βρισκόμαστε σήμερα; Οι ψηφοφόροι θα αναλάβουν άραγε την ευθύνη και θα δώσουν ένα μάθημα σε όλους αυτούς που ενώ παραδέχονται τα λάθη τους κάνουν την αυτοκριτική τους, αλλά τολμούν και έχουν το θράσος να ξαναζητάνε την ψήφο των συναδέλφων τους;
Συγκυβερνούσαν όλοι μαζί αγαπητοί συνάδελφοι. Πλειοψηφίες και μειοψηφίες αφού μοίραζαν τον χρόνο στην συγκυβέρνηση του ταλαίπωρου αυτού Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, το οποίο είναι άγνωστο στου περισσότερους έλληνες πολίτες, αφού το μπερδεύουν με το Τεχνικό ή το Εμπορικό Επιμελητήριο. Ούτε αυτό το ελάχιστο δεν κατόρθωσαν να περάσουν στην Ελληνική κοινωνία. Το επισημάναμε σε προηγούμενά μας άρθρα και θα το επαναλάβουμε και πάλι. Το ΟΕΕ δικαιούται και υποχρεούται να μιλά να παρεμβαίνει να συμβουλεύει να νουθετεί να προειδοποιεί για τα τεκταινόμενα στην Ελληνική Οικονομία. Είναι ένα θεσμός καταλυτικός στα οικονομικά δρώμενα της κοινωνίας και δεν θα πρέπει να σιωπά. Που είναι ο κοινωνικός ρόλος ενός θεσμού που διαθέτει ένα εύρωστο ταμείο το οποίο μπορεί ακόμη και να το υπερδιπλασιάσει; Που είναι η παρέμβαση και η διαμαρτυρία του ανώτατου αυτού θεσμοθετημένου φορέα του κράτους μας, σε όλα τα δεινά της Ελληνικής κοινωνίας και των μελών του ΟΕΕ;
Εμείς αγαπητοί συνάδελφοι, ως υποψήφιοι με την ΕΣΚΟ(Ενωτική Συντονιστική Κίνηση Οικονομολόγων), δεν σας υποσχόμαστε ότι θα λύσουμε όλα τα προβλήματα της κοινωνίας μας και του κλάδου μας με κάποιο μαγικό ραβδί. Εκείνο όμως που μπορούμε να σας υποσχεθούμε είναι ότι, θα παλέψουμε για όλους μας (Λογιστές, Φοροτεχνικούς, Μελετητές, Οικονομολόγους του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, ιδιώτες κλπ), έτσι ώστε το ΟΕΕ να γίνει αντάξιο των προσδοκιών και των αναγκών όλων μας.
Δεν ζητάμε την συμπαράσταση ούτε την βοήθεια κάποιου κόμματος, δεν υποβάλουμε τα διαπιστευτήρια μας σε καμία πολιτική παράταξη. Ζητάμε όμως την στήριξη και την πολύτιμη βοήθεια του συναδέλφου μας, να μας δυναμώσει με την ψήφο του, έτσι ώστε να αποδείξουμε ότι υπάρχει ζωή, πρόοδος και μέλλον χωρίς τεμενάδες, οσφυοκαμψίες και υποτέλεια. Γι’ αυτό επιλέξαμε τον μονόδρομο της ανεξαρτησίας και της αποδέσμευσης από κάθε είδους εξαρτήσεις, παρατάξεις και κόμματα.
Εμείς αγαπητοί συνάδελφοι, κάναμε το χρέος μας και τολμήσαμε, κάντε και εσείς το δικό σας ΧΡΕΟΣ και ελάτε στις εκλογές να μας στηρίξετε και σας υποσχόμαστε ότι δεν θα μετανιώσετε για την επιλογή σας, διότι <<οι καλοί άνθρωποι δεν χρειάζονται νόμους για να ενεργούν υπεύθυνα. Ενώ οι “κακοί” άνθρωποι θα βρουν τρόπους να τους παρακάμψουν>> διεκήρυττε ο Πλάτων.
[1] Ο Λεωνίδας Πουλιόπουλος είναι καθηγητής εφ. στην Διοίκηση Επιχειρήσεων του ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας. Διετέλεσε για πολλά χρόνια Γεν. Δ/ντής και προϊστάμενος λογιστηρίου, είναι υποψήφιος για το ΣτΑ του ΟΕΕ και υποψήφιος διδάκτωρ στο Πανεπιστήμιου Πελοποννήσου.
