ΣΕΡΑΦΕΙΜ
διά τῆς χάριτος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
Ἐπίσκοπος καί Μητροπολίτης τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Καστορίας
πρός τό χριστεπώνυμο πλήρωμα τῆς καθ’ Ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
«Ὁ τῶν αἰώνων ποιητής καί Δεσπότης» μᾶς ἀξιώνει καί πάλι, ἀδελφοί μου ἀγαπητοί, νά
ζοῦμε καί νά χαιρόμαστε μέσα στή λατρεία τῆς Ἐκκλησίας μας τή συμβατική ἀλλαγή τοῦ χρόνου.
Ἕνας καινούργιος χρόνος ἄρχισε καί πάλι. Ἕνας καινούργιος σταθμός στή ζωή μας, ὅπως συνηθίζουμε νά λέμε καί μάλιστα εὐχόμαστε καί προσευχόμαστε νά ἀποβεῖ ὑγιεινός καί ὠφέλιμος. Μία εὐκαιρία γιά τούς πολλούς γιά ἀποφάσεις νέες, στρατηγικές, ὄνειρα, προγραμματισμούς καί χρονοδιαγράμματα γιά δημιουργία.
Μᾶς διαφεύγει, ὅμως, τῆς προσοχῆς μας ὅτι ὁ χρόνος εἶναι φοβερά συνεσταλμένος. Εἶναι λίγος καί μικρός μπροστά σ’ αὐτά τά ὁποῖα ἐπιθυμοῦμε νά πραγματοποιήσουμε. Ὁ θαυμαστός Ἱεράρχης τῆς Καισαρείας, ὁ Μέγας Βασίλειος, μέ τή μνήμη τοῦ ὁποίου ἀρχίζει τό νέο ἔτος, θά διερωτηθεῖ μαζί μέ τόν καθένα μας: «Tό παρελθόν πέρασε πλέον καί χάθηκε, τό μέλλον οὔτε κἄν φαίνεται ἀκόμα, ἀλλά καί τό παρόν, πρίν προλάβει νά γίνει γνωστό, ἐξαφανίζεται».
Καί σ’ αὐτήν τήν ἀλλαγή τοῦ χρόνου ἐπιτακτική προβάλλεται ἡ ἀνάγκη νά τόν ἐξαγοράσουμε, σύμφωνα μέ τό λόγο τοῦ Ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν Παύλου «ἐξαγοραζόμενοι τόν καιρόν ὅτι αἱ ἡμέραι πηνηραί εἰσί».
Ἐξαγορά μέ διάθεση δημιουργίας, μέ πνεῦμα βαθιᾶς πίστεως στήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ γιά μία πνευματικότερη θεώρηση τῆς ζωῆς. Ἐξαγορά, ἀκόμη, μέ ἔργα ἀγάπης καί θυσίας ἔχοντας τήν σφραγίδα τῆς γνησιότητος καί τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ θά μᾶς ἀνεβάζουν ἕνα βῆμα κάθε μέρα πιό κοντά στό αἰώνιο.
Καί θά ἤθελα, ἀδελφοί μου ἀγαπητοί, αὐτήν τήν ἡμέρα, μέ τά ὅσα συμβαίνουν στόν τόπο μας καί μέ τόν πόνο καί τίς δυσκολίες πού βιώνει ὁ πολύπαθος λαός μας, νά προσφέρω στήν ἀγάπη σας ἕνα μήνυμα παρμένο ἀπό τόν ἀθάνατο λόγο τοῦ Θεοῦ πού περιέχεται στήν Ἁγία Γραφή.
Μήνυμα γιά τήν καινούργια χρονιά. Φάρο φωτεινό, πού θά φωτίζει τήν πορεία μας στήν «μέλαινα καί ζοφώδη θάλασσαν τῆς παρούσης ζωῆς»· ὁδοδείκτη στήν δύσκολη πορεία μας καί σ’ αὐτά τά ὁποῖα ἀντιμετωπίζει ἡ πολύπαθη πατρίδα μας.
ΕΥΘΥΜΕΙΤΕ, εἶναι τό μήνυμα τῆς νέας χρονιᾶς.
Προέρχεται ἀπό τό στόμα τοῦ χριστοφόρου Ἀποστόλου Παύλου καί τό ὁποῖο μᾶς τό διασώζει ὁ Εὐαγγελιστής Λουκᾶς στό βιβλίο τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων.
Α. Εὐθυμεῖτε!
Ἔχετε θάρρος.
Μήν χάνετε τήν ἐλπίδα σας.
Διατηρεῖστε τήν καλή σας διάθεση.
Ἔχετε περιχαρή καί ἰλαρή τήν ψυχή.
Ἡ εὐθυμία εἶναι μία ἐσωτερική κατάσταση, πού προέρχεται ἀπό τόν πνευματικό κόσμο τῆς ψυχῆς. Εἶναι «τό ἰλαρόν καί ἄλυπον» τῆς ψυχῆς, κατά τόν ὁρισμό τοῦ Μεγάλου Βασιλείου. Εἶναι ἡ καλή καί χαρούμενη διάθεση τῶν πιστῶν. Αὐτήν συνιστᾶ ὁ Ἀπόστολος Ἰάκωβος ὁ Ἀδελφόθεος καί μάλιστα τήν συνδέει μέ τήν ὑμνολογία καί τούς ψαλμούς: «Εὐθυμεῖ τίς; ψαλλέτω».
Δέν ἔχει σχέση, αὐτή ἡ εὐθυμία, οὔτε μέ τήν ἐξουσία σύμφωνα μέ τόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο, οὔτε μέ τά χρήματα, οὔτε μέ τήν ἰσχύ τοῦ σώματος καί τά πολυτελῆ ἐνδύματα, οὔτε «ἄλλο τι τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων». Ἀλλά εἶναι κατόρθωμα μόνο πνευματικό καί «συνειδώς ἀγαθόν». Γιά τό λόγο αὐτό θά ἀναφωνήσει ὁ πολύπαθος αὐτός Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας μέ μεγάλο θαυμασμό: «ὁ ἐν Θεῷ ἀεί χαίρει», δηλαδή, αὐτός πού ζεῖ μέ τήν παρουσία τοῦ Θεοῦ, χαίρεται πάντοτε.
Ἔτσι, δέν προτρέπεται ὁ πιστός νά ἀρνηθεῖ τίς ἁγνές καί τίς ὄμορφες χαρές πού καθημερινά τοῦ χαρίζει ὁ Θεός, οὔτε τίς ἀπολαύσεις αὐτῆς τῆς ζωῆς οἱ ὁποῖες εἶναι σύμφωνες μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, παρά μόνο νά ἀρνηθεῖ τήν ἁμαρτία. Τό ἰλαρό πρόσωπο καί ἡ καλή διάθεση ἔχει ἄμεση σχέση μέ τόν ἐσωτερικό κόσμο καί ἰδιαίτερα μέ τό «ἀγαθόν συνειδώς». Ἄν τήν συνείδηση δέν τήν βαραίνει ἡ φθοροποιός ἁμαρτία, τότε ὁ Χριστιανός, ἀκόμη καί στόν πόνο ἤ στήν ἀσθένεια ἤ στό γεγονός τοῦ θανάτου ἑνός προσφιλοῦς μέλους τῆς οἰκογενείας του, εἶναι στολισμένος μέ τήν χαρμολύπη, ἡ ὁποία καί φανερώνει ὑψηλό δείκτη πνευματικῆς ζωῆς. «Πάντων ἀπόλαυσον, μόνον ἁμαρτίας ἀπόστηθι» – μπορεῖς νά χαίρεσαι γιά τά πάντα, μόνο νά βρίσκεσαι μακρυά ἀπό τήν ἁμαρτία, θά ἀναφωνήσει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος.
Β. Εὐθυμεῖτε!
Ἡ εὔθυμη διάθεση καί ἡ χαρά εἶναι ἔκφραση εὐγνωμοσύνης πρός τόν Θεό γιά τόν πλοῦτο τῶν εὐεργεσιῶν Του πού καθημερινά μᾶς χαρίζει. Γι’ αὐτό καί μέσα στήν Ἁγία Ἀναφορά τῆς Θείας Εὐχαριστίας Τόν εὐχαριστοῦμε: «Ὑπέρ τούτων ἁπάντων εὐχαριστοῦμεν σοι καί τῷ μονογενῇ σου Υἱῷ καί τό Πνεύματί σου τῷ Ἁγίῳ ὥν ἴσμεν καί ὥν οὐκ ἴσμεν». Ὁ χαρούμενος ἄνθρωπος προσφέρει ἕνα εὐχαριστῶ στό Θεό γιά ὅλα ὅσα τοῦ χάρισε. Ὁ Ἅγιος Σεραφείμ τοῦ Σαρώφ ἔλεγε ὅτι: «Ἀρέσει στό Θεό νά ἔχει ὁ ἄνθρωπος μία χαρούμενη καρδιά».
Ἡ εὐθυμία τῆς καρδιᾶς εἶναι τό θυμίαμα, τό ὁποῖο φτάνει στό Θρόνο τῆς Θείας Μεγαλοσύνης. Καί ἡ εὐχάριστη διάθεση ὡς ἀληθινή λατρεία εὐγνωμοσύνης καί ἀγάπης, ὑψώνεται στό Θεό γιά ὅσα Ἐκεῖνος μᾶς προσέφερε καί συνεχίζει νά μᾶς προσφέρει.
Ἡ εὐθυμία εἶναι συγχρόνως καί πηγή δημιουργίας γιά τόν ἑαυτό μας. Εἶναι τό εὔκρατο κλῖμα μέσα στό ὁποῖο ὁ ἀγῶνας μας γιά μία συνεχή πνευματική ὀρειβασία γίνεται εὐχάριστος. Ἡ χαρούμενη διάθεση διπλασιάζει τή δυναμικότητά μας. Κάνει πιό εὔκολη τήν ἄσκηση τῆς ἀγάπης καί τῆς προσφορᾶς. Διευκολύνει τήν καλή ἐπικοινωνία μέ τούς συνανθρώπους μας.
Ἐπιπλέον, ἡ εὐθυμία μᾶς βοηθᾶ καί στήν ὑγεία τοῦσώματος. Ἐπιστήμονες μεγάλοι, καθώς καί Γέροντες τοῦ αἰῶνος μας, ὅπως ὁ Ὅσιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης, ὁ ὁποῖος πρόσφατα συναριθμήθηκε στό Ἁγιολόγιο τῆς Ἐκκλησίας ἀπό τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, ἀλλά καί ὁ Γέροντας Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης τόνιζαν χαρακτηριστικά πώς ἡ εὐθυμία, ἡ παρουσία τῆς χαρᾶς, ἐπηρεάζει εὐνοϊκά καί τή σωματική μας ὑγεία καί εὐεξία καί μάλιστα θεραπεύει καί πολλές ἀσθένειες. Γι’ αὐτό καί οἱ γιατροί συνιστοῦν ἤρεμη ζωή καί αἰσιοδοξία, ὥστε νά μή χάσουμε τό μεγάλο ἀγαθό πού εἶναι ἡ ὑγεία.
Γ. Εὐθυμεῖτε!
Ἡ εὔθυμη διάθεση εἶναι τό πιό δυνατό κήρυγμα καί ἡ πιό μεγάλη ἀπολογητική πρός τό περιβάλλον μας. Εἶναι μία ἀκτίνα φωτός, ὅπως τήν ἔχουν ὀνομάσει, καί ταυτόχρονα μία μορφωτική καί ἐποικοδομητική προσπάθεια γιά τήν ἤρεμη ζωή τῆς οἰκογενείας μας, τοῦ περιβάλλοντός μας καί τῆς κοινωνίας. Γι’ αὐτό καί ἕνας σύγχρονος ἐπιστήμονας ἔγραφε χαρακτηριστικά: «Ἐκεῖνο πού τροφοδοτεῖ τήν ἀπιστία εἶναι ἡ ἔλλειψη χαρούμενων Χριστιανῶν». Και συμπλήρωνε: «Σκόρπιζε λίγο γέλιο στό περιβάλλον σου, εἶναι μία πράξη ἀγάπης καί προσφορᾶς».
Τήν εὐθυμία μακαρίζει καί ὁ Μέγας Ἀθανάσιος καί τήν ὀνομάζει «σκίρτημα ψυχῆς ἐπαγαλλομένης». Γράφει δέ γιά τή μεγάλη ἀσκητική μορφή τοῦ καθηγητοῦ τῆς ἐρήμου καί πνευματικοῦ του πατρός Μεγάλου Ἀντωνίου τά ἑξῆς χαρακτηριστικά: «ἀπό τῆς χαρᾶς τῆς ψυχῆς, ἰλαρόν εἶχε τό πρόσωπον . . . Οὐδέποτε γάρ ἐταράττετο γαληνιώσης αὐτοῦ τῆς ψυχῆς· οὐδέποτε σκυθρωπός ἐγίνετο, χαιρούσης αὐτοῦ τῆς διανοίας» .
Αὐτή ἡ χαρά στόλιζε τά πρόσωπα τῶν ἀγωνιστῶν τῆς πίστεως καί τῶν Ἁγίων Μαρτύρων τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτή ἡ χαρά ἦταν μόνιμος σύντροφος τῶν Ὁσίων πατέρων καί μητέρων, τῶν οἰκιστῶν τῆς ἐρήμου. Αὐτή ἡ εὐθυμία σάν μία οὐράνια κλίμακα τούς ἀνέβαζε ἀπό τή γῆ πρός τόν οὐρανό.
Αὐτή τή χαρά, αὐτή τήν εὐθυμία ζητᾶμε καθημερινά νά μᾶς χαρίζει ὁ Θεός καί μάλιστα στό τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας, ὅπου ἐπαναλαμβάνουμε μαζί μέ τούς Ἁγίους μας, μαζί μέ ὁλόκληρη τήν Ἐκκλησία: «Πλήρωσον χαρᾶς καί εὐφροσύνης τάς καρδίας ἡμῶν» κι ἀκόμη: «Πλήρωσον τό στόμα μου αἰνέσεώς σου, Κύριε, καί χαρᾶς ἔμπλησον τά χείλη μου, ὅπως ὑμνήσω τήν δόξαν σου».
Ἀδελφοί μου, μέ εὐθυμία, μέ χαρά θά πορευθοῦμε στήν καινούργια χρονιά, τό 2014. Γνωρίζουμε πολύ καλά ὅτι ἡ ζωή εἶναι στίβος, ἔχει ἀγῶνες καί ἱδρῶτες, ἔχει κόπους καί παλαίσματα. Μέ εὐθυμία θά τά ἀντιμετωπίσουμε ὅλα. Μέ χαρά θά πρέπει νά στρέφουμε τό βλέμμα μας πρός τήν αἰωνιότητα, ὥστε αὐτά τά ὁποῖα συμβαίνουν σ’ αὐτήν τή ζωή νά ἀποκτήσουν τίς σωστές διαστάσεις τους.
Τήν καινούργια χρονιά, ἄς χρησιμοποιήσουμε ὡς ὅπλο τήν προσευχή, γιά νά ἐπικοινωνοῦμε μυστικά μέ τόν Οὐρανό, γιά νά γεμίζουμε ἀπό χαρά.
Ἄς χρησιμοποιήσουμε ὡς ἄγκυρα ἀσφαλή καί βεβαία τήν ἐλπίδα, πού θά μᾶς παρέχει τήν εὐθυμία.
Ἡ συμμετοχή μας, ἀκόμη, στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας καί στά θεοσύστατα Μυστήριά της θά μᾶς δώσει τή δυνατότητα νά διατηροῦμε μία χαρούμενη διάθεση, παρά τίς δύσκολες πνευματικές καιρικές συνθῆκες καί τούς μεγάλους ἀνέμους καί τίς θύελλες πού ξεσποῦν γύρω μας. Ὁ κυβερνήτης τοῦ σκάφους τῆς Ἐκκλησίας μᾶς βεβαιώνει: «Οὐ μή σέ ἀνῶ, οὐδ’ οὐ μή σέ ἐγκαταλίπω».
«Μή φοβεῖσθε», λοιπόν, ἀλλά «θαρσεῖτε» καί «εὐθυμεῖτε».
Αὐτήν τή μεγάλη ἡμέρα, σᾶς ἀσπάζομαι ὅλους στό ὄνομα τοῦ «σαρκί περιτμηθέντος» Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καί σᾶς εὔχομαι ὑγεία, δύναμη καί κουράγιο στό καράβι τῆς ζωῆς, καθώς καί ἐκπλήρωση κάθε εὐγενοῦς ἐπιθυμίας σας.
Χαίρετε, ἀδελφοί μου ἀγαπητοί!
Εὐθυμεῖτε!
Καταρτίζεσθε!
Παρακαλεῖσθε!
Καί ὁ Θεός τῆς ἀγάπης καί τῆς εἰρήνης ἔσται μεθ’ ἡμῶν!
Καλή χρονιά καί εὐλογημένη!
Μέ θερμές πατρικές εὐχές
Ο Ε Π Ι Σ Κ Ο Π Ο Σ Σ Α Σ
Ο ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ
«Οὐχί τοιοῦτος ὁ χρόνος, οὗ τό μέν παρελθόν ἠφανίσθη, τό δέ μέλλον οὔπω πάρεστι, τό δέ παρόν πρίν γνωσθῆναι διαδιδράσκει τήν αἴσθησιν;» Μεγάλου Βασιλείου, Ὁμιλίαι εἰς τήν Ἐξαήμερον, Ὁμιλία Α΄, ΄΄Ἐν ἀρχῇ ἐποίησεν Ὁ Θεός τόν οὐρανόν καί τήν γῆν΄΄, PG 29b,13.
Ἐφεσ. 5,16.
Μεγάλου Βασιλείου, Ἐπιστολή Β΄ Πρός τόν φίλον Γρηγόριον, ΕΠΕ. 1,64.
Ἰακ. 5,14.
Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Ὑπόμνημα εἰς τήν πρός Φιλιππησίους Ἐπιστολήν, Ὁμιλία ΙΔ΄, PG 62,283.
Θεία Λειτοργία Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου.
Μεγάλου Ἀθανασίου, Βίος Ἀντωνίου, PG 26,940 (παρ.67).
Θεία Λειτουργία Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου.
Θεία Λειτουργία Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου.
Ἐβρ. 13,5.
Ματθ. 14,27.
Ἰω. 16,33.
Πραξ. 27,25.
